Η παράταξη ξέρει διαχρονικά να επιβιώνει και το έχει αποδείξει, από το 1949 και έπειτα.
Υπάρχουν αυτόματοι εσωτερικοί μηχανισμοί και άγραφοι νόμοι που διασφαλίζουν αυτή την πολιτική επιβίωση.

Αυτούς τους μηχανισμούς διαταράσσει το τελευταίο διάστημα, η “μουσολινική“ αλαζονεία και αυταρχισμός, τα εγκλήματα διαχείρισης της πανδημίας και ο –γκροτέσκα- ανεπαρκής και ανασφαλής πρόεδρος του κόμματος και πρωθυπουργός που συνεχίζει βέβαια να έχει το πάνω χέρι, αποκλειστικά και μόνο λόγω της επικοινωνιακής “μηχανικής υποστήριξης“ των ΜΜΕ. Κανείς δεν γνωρίζει αυτή τη στιγμή αν το κόμμα οδηγηθεί σε “αβερωφικές“ εξελίξεις το επόμενο διάστημα. Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε πως σε λίγο καιρό ο Κυριάκος Μητσοτάκης ίσως χρειαστεί εισαγωγή σε πολιτικο-επικοινωνιακή “ΜΕΘ“.

Το χθεσινό απονενοημένο –πολιτικό- διάβημα του επιτελείου συμβούλων του Κυριάκου Μητσοτάκη, να διαρρεύσει δηλαδή στα δημοσιογραφικά γραφεία πως η –αρχηγική- εμφάνιση του Νίκου Δένδια, στην κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Τσαβούσογλου στην Τουρκία, ήταν αποτέλεσμα εντολών και συνεννόησης με τον πρωθυπουργό, προκάλεσε ετεροντροπή. Το συναίσθημα δηλαδή που νιώθεις όταν ντρέπεσαι για λογαριασμό άλλου.
Η ευρεία αποδοχή της στάσης του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών, (που “μούδιασε“ ακόμα και τα αντιπολιτευόμενα Μέσα όπως φυσικά και την αντιπολίτευση) θορύβησε τόσο πολύ το περιβάλλον του πρωθυπουργού, σε σημείο που χρειάστηκε να δοθεί –σε χρόνο ρεκόρ- “γραμμή“ στα ΜΜΕ.
«Ότι έγινε στην συνέντευξη Τύπου Δέδνδια – Τσαβούσογλου ήταν με εντολή Μητσοτάκη» ή σε παραλλαγή: «Ο Μητσοτάκης είχε δώσει εντολή στον Δένδια, αν προκληθεί να απαντήσει με σκληρό τρόπο», έγραφε πάνω-κάτω, ο καταιγισμός δημοσιευμάτων που ακολούθησαν τη συνέντευξη Δένδια – Τσαβούσογλου.

Γιατί όμως χρειάστηκε να προπαγανδίσει τόσο άτσαλα το Μαξίμου, πως ο Μητσοτάκης ήταν σε συνεχή συνεννόηση και μάλιστα είχε δώσε και εντολή στον Νίκο Δένδια να απαντήσει αν προκληθεί; 
Γιατί αυτή η απεγνωσμένη προσπάθεια να πειστεί η κοινή γνώμη πως ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Εξωτερικών είχαν από κοινού σχεδιάσει την επίσκεψη Δένδια στην Τουρκία και την στρατηγική των συνομιλιών;
Πότε στο παρελθόν αυτό δεν ήταν δεδομένο σε μια κυβέρνηση, ειδικά σε περίοδο τόσο έντονης κρίσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων; Υπάρχει περίπτωση ένας υπουργός Εξωτερικών να κάνει «του κεφαλιού του» σε τόσο ευαίσθητες στρατηγικές συνομιλίες;

Η απάντηση, εν προκειμένω, είναι «ναι, υπάρχει». Δεν είναι άλλωστε ο μόνος υπουργός της κυβέρνησης Μητσοτάκη, που χαράσσει διαφορετική (όχι απαραιτήτως προσωπική στην συγκεκριμένη περίπτωση) στρατηγική ή που προσπαθεί να σώσει ό,τι -ψηφοθηρικά- σώζεται.

Η αντίδραση του επιτελικού Γραφείου του πρωθυπουργού μετά την συνέντευξη Τύπου Δένδια - Τσαβούσογλου, έβγαζε προς τα έξω τόση απόγνωση, που δεν θα κάνει καμία εντύπωση να βγει σήμερα για περιοδεία σε γειτονιά της Κυψέλης ο Μητσοτάκης, να τον σταματήσει τυχαία μια γυναίκα που έχει βγάλει βόλτα το μωρό της με το καροτσάκι και να τον ρωτήσει «καλέ, τι συνεννόηση ήταν αυτή;»

Τι πραγματικά συνέβη στην Τουρκία;

Ας δούμε όμως λίγο τι πραγματικά έγινε στην Τουρκία, γιατί η αλήθεια σίγουρα δεν βρίσκεται στις αντιδράσεις ενός απελπισμένου, έγκλειστου λαού που ψάχνει μια φράση «κατά των τουρκαλάδων» για να πιαστεί, ούτε στην αποθέωση του Νικόλαου του Τουρκοφάγου, που τελειώνοντας την -πετυχημένη είναι η αλήθεια- “μάχη του Βοσπόρου“ και απευθυνόμενος στον Τσαβούσογλου, του είπε επί λεξει: «Μεβλούτ, ελπίζω η διαφωνία μας να μην σε οδηγήσει να ακυρώσεις την πρόσκληση για δείπνο γιατί πεινάω εξαιρετικά».

Η ουσία της χθεσινής συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών των δύο χωρών βρίσκεται σε δύο-τρεις φράσεις του Μεβλούτ Τσαβούσογλου στην ίδια κοινή Συνέντευξη Τύπου.
«Πρέπει να αποφευχθούν τα τετελεσμένα και οι προκλητικές δηλώσεις. Συζητήσαμε τα προβλήματα στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο… υφίσταται διαφορά απόψεων στο θέμα του Αιγαίου», ανέφερε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, συνεχίζοντας απευθυνόμενος στον Νίκο Δένδια: «Τόσο στη συνάντηση με Ερντογάν, όσο και μεταξύ μας συζητήσαμε για την αποτελεσματική μας συνεργασία στον αντιτρομοκρατικό μας αγώνα. Ως προς την παράνομη μετανάστευση, πιστεύουμε ότι η μεταξύ μας συνεργασία πρέπει να γίνει χωρίς ανταγωνισμό. Μια θετική προσέγγιση θα βοηθήσει και τις δύο πλευρές. Δεν παραλείψαμε να μιλήσουμε για την τουρκική μειονότητα που ζει στη Θράκη… Ως προς τη βελτίωση των σχέσεων μας, θεωρούμε ότι θα πρέπει να συνεχίσουμε τον διάλογο, που ξεκινήσατε σήμερα με την επίσκεψή σας».

Για αυτούς που δε γνωρίζουν –και μην σοκαριστείτε- η συνάντηση Δένδια – Τσαβούσογλου δεν πραγματοποιήθηκε για την υπογραφή διαζυγίου. Συζήτηση “συνεπιμέλειας“ ήταν.
Η αντίδραση Δένδια δεν ήταν «μολών λαβέ», αλλά ένας μονόδρομος εξισορρόπησης ή και απόκρυψης της (αν)επίσημης έναρξης συνομιλιών που είναι πολύ πιθανόν να καταλήξουν σε έναν επώδυνο εθνικό συμβιβασμό.

Ας μην ξεχνάμε πως μόλις πριν περίπου έναν χρόνο, τον Φεβρουάριο του 2020, ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου δήλωνε στο τουρκικό TRT Haber: «Μέχρι την κυβέρνηση του Τσίπρα τα πράγματα πήγαιναν καλά.  Στην Ελλάδα τα αριστερά κόμματα είναι υπερβολικά εθνικιστικά. Με τη νέα κυβέρνηση ξεκινήσαμε επαφές για να συνεχίσουμε τις συνομιλίες… Εμείς λέμε τώρα στην ελληνική κυβέρνηση “με εσάς μπορούμε να συμφωνήσουμε αρκεί να είστε έτοιμοι να συμβιβαστείτε“. Να είστε έτοιμοι να μοιραστείτε στην ανατολική Μεσόγειο… O πρόεδρος Ερντογάν συναντήθηκε με τον Μητσοτάκη και στη Νέα Υόρκη και στο Λονδίνο. Είπαν να κάνουν μια προετοιμασία οι Υπουργοί Εξωτερικών για τα θέματα της “Τουρκικής μειονότητας” της Θράκης, του τζαμιού στην Αθήνα, της ελληνικής μειονότητας στην Κωνσταντινούπολη»

Από δηλώσεις “εθνικής υπερηφάνειας“ που θα απευθύνονται στο εκλογικό κοινό θα χορτάσουμε τους επόμενους μήνες, όμως τα σχεδόν δύο χρόνια ελληνικής υποχωρητικότητας και κατευνασμού της Τουρκίας, δεν τελείωσαν χθες. Μην εκπλαγείτε στο άμεσο μέλλον, αν μόλις άρχισαν.