«Τα μέλη της Εθνικής Επιτροπής Προστασίας της Δημόσιας Υγείας έναντι του Κορωνοϊού, της Επιτροπής Αντιμετώπισης Έκτακτων Συμβάντων Δημόσιας Υγείας από λοιμογόνους Παράγοντες και της Εθνικής Επιτροπή Εμβολιασμών, δεν ευθύνονται, δεν διώκονται και δεν εξετάζονται για γνώμη που διατύπωσαν ή ψήφο που έδωσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους στο πλαίσιο της λειτουργίας των ως άνω Επιτροπών. Δίωξη επιτρέπεται μόνο για συκοφαντική δυσφήμιση ή εξύβριση»

Το παραπάνω, είναι το περίφημο άρθρο 4 της τροπολογίας που «ενσωματώθηκε» από τον υπουργό Υγείας, σε άσχετο νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης, σχετικά με τον Κώδικα Δικαστικών Υπαλλήλων.

Την ώρα, που ασκούνται πειθαρχικές διώξεις, επιβάλλονται εκδικητικές, δυσμενείς συνθήκες εργασίας, ακόμα και απολύσεις σε υγειονομικούς υπαλλήλους που "άνοιξαν το στόμα τους" και μίλησαν ευθέως για ελλείψεις στα δημόσια νοσοκομεία και για παντελή απουσία σχεδίου αντιμετώπισης της πανδημίας.
Την ώρα που διαρρέουν πρακτικά των επιτροπών –τα οποία έχουν ζητηθεί επανειλημμένα από σύσσωμη σχεδόν την αντιπολίτευση.
Την ώρα που πλησιάζουμε από μέρα σε μέρα στο ψυχολογικό όριο των 10.000 νεκρών και οι κοινωνία βρίσκεται στα όρια οικονομικής και ψυχολογικής κατάρρευσης.

Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση, με την υπογραφή πρωτοκλασάτων υπουργών, σπεύδει με μια τροπολογία της τελευταίας στιγμής χθες (22/04) το βράδυ σαν (;) τον κλέφτη και χωρίς να έχει προηγηθεί καμία διαβούλευση, να ψηφίσει το περίφημο πλέον ακαταδίωκτο, που έχει γίνει πρώτο θέμα συζήτησης. Όχι φυσικά στα κανάλια, αλλά –πάλι- στα σόσιαλ μίντια.

Προσέξτε τώρα, στο συγκεκριμένο άρθρο, που κατατέθηκε χθες το απόγευμα, έρχεται λίγες μέρες μετά τις αποκαλύψεις της εφημερίδας "Δημοκρατία" και τη διαρροη εγγράφων των πρακτικών της επιτροπής λοιμωξιολόγων, αλλά και τις έντονες πιέσεις για δημοσιοποίηση των πρακτικών αυτών, που -σύμφωνα με δημοσιεύματα και πληροφορίες, αποδεικνύουν, συν τοις άλλοις και την επιβολή κυβερνητικών αποφάσεων στην επιτροπή από στενούς συνεργάτες του ίδιου του πρωθυπουργού.   

Προσέξτε και κάτι άλλο, στο συγκεκριμένο –με χειρουργική ακρίβεια διατυπωμένο- άρθρο, τα μέλη των Επιτροπών εμπειρογνωμόνων και τα στελέχη που διαχειρίστηκαν την φονική υγειονομική κρίση, όχι μόνο απαλλάσσονται από κάθε ποινική ευθύνη και δεν μπορούν να διωχθούν δικαστικά, αλλά έχει προβλεφθεί η απαγόρευση ακόμα και εξέτασης από εισαγγελική έρευνα ή -ακόμα πιο προκλητικά- από προανακριτική επιτροπή οποιασδήποτε μελλοντικής σύνθεσης του κοινοβουλίου. Όπως μάλιστα προβλέπει στο τέλος, το ευφυέστατα διατυπωμένο κείμενο, δίωξη κατά των μελών των επιτροπών επιτρέπεται μόνο για συκοφαντική δυσφήμιση ή εξύβριση (για ποιον λόγο άραγε, προβλέπεται αυτή η εξαίρεση;)

Ας πάμε όμως στην ταμπακιέρα. Το "ακαταδίωκτο" αφορά μόνο τυπικά τους επιστήμονες των επιτροπών. 

Τα μέλη των επιτροπών δεν έχουν εκτελεστική εξουσία και δεν διατυπώνουν –πολλώ δε μάλλον επιβάλλουν- δεσμευτική γνωμοδότηση. Όλες οι αποφάσεις λαμβάνονται από την κυβέρνηση και συγκεκριμένα από τον πρωθυπουργό (ή τέλος πάντων τους στενούς του συνεργάτες και συμβούλους επικοινωνίας, οι οποίοι έχουν «κατασκευάσει» το αστείο αφήγημα του αποφασιστικού πρωθυπουργού που δίνει εντολές).

Το «ακαταδίωκτο» για τους επιστήμονες είναι μία καραμπινάτη προληπτική νομοθέτηση, που εξασφαλίζει -για την ώρα- την απαγόρευση εξέτασης από εισαγγελικές έρευνες και μελλοντικές προανακριτικές κοινοβουλευτικές επιτροπές.
Η κυβέρνηση δεν θέλει να προστατέψει τα μέλη των επιτροπών (που στο κάτω κάτω, στην πλειοψηφία τους, δεν δημιούργησαν ποτέ κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα στις κυβερνητικές αποφάσεις).
Οι αρμόδιοι υπουργοί της κυβέρνησης καλύπτουν, με το άρθρο 4, τα νώτα τους. Γνωρίζουν πως όταν τελειώσουμε κάποια στιγμή με την πανδημία, ο ρυθμός των ευθυνών που θα αναζητηθούν για την εγκληματική διαχείριση, θα καταιγιστικός.

Εθνικό χρέος της ανεξάρτητης δημοσιογραφίας αλλά και των έντιμων λειτουργών της δικαιοσύνης, είναι η στήριξη του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού των δημόσιων νοσοκομείων και των συγγενών των θυμάτων που έχασαν τη ζωή τους (όχι απαραίτητα από covid, αλλά και λόγω της υποστελέχωσης και υπονόμευσης του ΕΣΥ).

Είναι χρέος μας η λυσσαλέα «καταδίωξη» των υπευθύνων διαχείρισης της πανδημίας, αν και εφόσον αυτό μπορεί να αποδειχθεί.
Είναι χρέος μας, η ανάδειξη των πραγματικών γεγονότων -όχι μια φαντασιακής εκδίκησης- που οδήγησαν σε μια από τις μεγαλύτερες τραγωδίες της σύγχρονης ιστορίας της χώρας.

Ο Σαίξπηρ γράφει στο έργο του "Ο Βασιλιάς Ερρίκος ο Δ'": «Ω ευγενικοί μου άνθρωποι, η ζωή είναι σύντομη. Αν ζούμε, ζούμε για να πατήσουμε πάνω στα κεφάλια των βασιλιάδων».

Και φυσικά δεν εννοώ τους επιστήμονες.
Και αυτοί για το ίδιο θα έπρεπε να ζούνε. Όχι για να τους ξεφτιλίζουν οι "βασιλιάδες".