Η Ελληνική Αστυνομία άφησε τις περιπολίες και έπιασε το δράμα. Παρουσιάζει (με δικά τους λόγια) «Ιστορίες Αστυνομικών Παραδόξως… ανθρώπινες, με αστυνομικούς μπλε, μέχρι το μεδούλι». Η υποψία των περισσότερων θεατών είναι πως η Ελληνική Αστυνομία θέλησε να απαλλαγεί από την κακή δημοσιότητα που φέρνουν τα βασανιστήρια κρατουμένων στην ΓΑΔΑ και τα πογκρόμ πολιτών μετά ξύλου και απειλών βιασμού στην Νέα Σμύρνη.

Η σειρά ονομάζεται #Deep_Blue, δηλαδή Βαθύ Μπλε, το οποίο μέχρι πρότινος γνωρίζαμε ως τον σούπερ υπολογιστή της ΙΒΜ που κέρδισε τον Γκάρι Κασπάροβ το 1997. Προσπερνώντας το hijack του ονόματος μιας και δεν υπάρχει παρθενογένεση στην έβδομη τέχνη, η σειρά της Ελληνικής Αστυνομίας παρουσιάζει συγκλονιστικές στιγμές που οι άνδρες της... έκαναν την δουλειά τους! Από έναν μοτοσυκλετιστή της ομάδας ΔΙΑΣ που έδωσε τις πρώτες βοήθειες σε έναν συνάνθρωπό μας, μέχρι τον αστυνομικό με την μεγαλύτερη φωτογένεια από όσους μπήκαν στο σπίτι της άτυχης Κάρολαϊν και την μεταφορά με περιπολικό ενός 4χρονου παιδιού στο νοσοκομείο.

Η σειρά αγγίζει τα όρια της γελοιότητας, με σειρήνες, μουσική και πολλά ασπρόμαυρα πλάνα και αποτελεί ένα κατάφωρα προπαγανδιστικό υλικό το οποίο επενδύει μονομερώς στο συναίσθημα, παρά στα γεγονότα. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, πως οι αστυνομικοί που περιγράφουν τα περιστατικά στα οποία έλαβαν μέρος, εκτέλεσαν το καθήκον τους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Για παράδειγμα δεν έδεσαν τον 50χρονο στην μηχανή για να τον σύρουν ως το νοσοκομείο. Μπορούμε να υποθέσουμε όμως με ασφάλεια, πως δεν θα κάνουν αντίστοιχο επεισόδιο τον ΜΑΤατζή που πέταγε μολότοφ στην Ν. Σμύρνη ή όσους φέρονται να βασάνισαν τον Άρη Π. στην ΓΑΔΑ.

Δεν θα υπάρξουν επεισόδια της ΕΛΑΣ για τον Ζακ Κωστόπουλο και την δολοφονία του, ούτε θα υπάρξει κλιπάκι με αυτούς που έδερναν τον Ινδαρέ και τα παιδιά του δείχνοντας το πραγματικό πρόσωπο της Ελληνικής Αστυνομίας. Μόνο στην παρασημοφορημένη «όμορφη Αγγελική» μπορούμε να ελπίζουμε και τις ενστάσεις της όταν ο Ρουπακιάς έβγαλε μαχαίρι.

Ο τρόπος παρουσίασης των περιστατικών είναι σχεδόν κωμικός, μιας και οι αστυνομικοί σε κάθε επεισόδιο αλληλοσυγχαίρουν τους συναδέλφους τους, μέσα σε εφέ από σειρήνες και κόρνες και δραματική μουσική. Στην ουσία μπορούμε να πούμε κατά το ρητό, πως «Δεν υπάρχουν αστυνομικοί, είναι ηθοποιοί», για την ακρίβεια κακοί ηθοποιοί επιπέδου οικογενειακές ιστορίες. Μπορεί και να τους τρίβουν κρεμμύδι στα μάτια για να βάζουν τα κλάματα κάτι που δεν μπορούμε να το επιβεβαιώσουμε καθώς δεν έχουμε βρεθεί στα γυρίσματα. Ιδανικά θα θέλαμε την στρατιά των συνδικαλιστών της Ελληνικής Αστυνομίας που κατακλύζουν τα δελτία ειδήσεων να σχολιάζουν αγκαλιασμένοι (γιατί τελευταία μαλώνουν και αυτοί), κάθε επεισόδιο σε ένα spin-off #DeepBlue Balaskas Edition. Ακόμα και αν ενίοτε νιαουρίζουν.

Την ίδια στιγμή πολίτες, άνθρωποι του οργανωμένου εγκλήματος και δημοσιογράφοι δολοφονούνται πρωί-πρωί, όπως με τον πυγμάχο προχθές στην Βάρη, τον πριν τρεις μέρες φόνο στα Σεπόλια, σφαίρες πετούν ολούθε και σκάνδαλα τύπου Ιάσονα ή Φουρθιώτη περνάνε όσο πιο ανώδυνα μπορούν, ώστε να πιάσουν τόπο τα χρήματα της Λίστας Πέτσα και των τηλεοπτικών αδειών που χαρίστηκαν.

Πλέον η επίσημη εμφάνιση για να πας για καφέ και να γυρίσεις χωρίς να προσιδιάζεις με ελβετικό τυρί, προϋποθέτει αλεξίσφαιρο και κράνος από κέβλαρ.

Ταυτόχρονα το πιο αστείο είναι πως τα ίδια τα κανάλια, παρουσιάζουν τα κλιπ της ΕΛΑΣ ως δικά τους με την αποσιώπηση πως πρόκειται για παραγωγές της Ελληνικής Αστυνομίας. Παρότι αυτό έχει μια λογική, καθώς η αισθητική και τα χρήματα προέρχονται σε κάθε περίπτωση από τον ελληνικό λαό.

Κρυφή επιθυμία η γελοιότητα να συνεχιστεί μέχρι να κάνουν ολόκληρα επεισόδια 45 λεπτών, με πρωταγωνιστές τους αστυνομικούς της διπλανής καφετέριας.

Ιδανικά να δίνουν την μαρτυρία τους και οι μπουφετζήδες έμπλεοι συγκίνησης, περιγράφοντας πως τα όργανα της τάξης πέταξαν τα φρέντο εσπρέσσο στον αέρα για να φύγουν καλπάζοντας με σούζες προς κάποιο περιστατικό, πυροβολώντας στο ηλιοβασίλεμα.