Ο πικρός (ακρο)δεξιός βούρκος και τα "Γλυκά Νερά" της γυναικοκτονίας

Μα ναι, μην το συζητάτε. Φυσικά και δεν έχει πολιτικές προεκτάσεις το θέμα. Φυσικά και θα ξεχάσουμε την εργαλειοποίηση της υπόθεσης στα #Γλυκα_Νερά, από τους πολιτευτές και τα τρολ της ΝΔ. Τους ματσό «ελληναράδες» και τις αντι-φεμινίστριες, που καταστρέφεται η κοσμοθεωρία τους από τις αξύριστες μασχάλες, τις ραγάδες και την κυτταρίτιδα. Από σύσσωμη τη νέα, εναλλακτική Δεξιά, που υπονομεύει διαρκώς τον αναγνωρισμένο διεθνώς όρο της «γυναικοκτονίας». Αυτούς που ήταν βέβαιοι πως οι δολοφόνοι της Καρολάιν ήταν αλλοδαποί, «μιλούσαν σπαστά ελληνικά», «η αστυνομία τους έχει κυκλώσει» και μετά από σχεδόν 40 μέρες έλυσε το μυστήριο, σε ένα απόλυτα «βολικό» χρονικό timing.
Δεν τίθεται θέμα. Το έχουμε ξεχάσει ήδη.

Ο πικρός (ακρο)δεξιός βούρκος και τα
ΠΡΟΒΟΛΗ

«Η έξαρση (σ.σ. της εγκληματικότητας) οφείλεται, σε μεγάλο βαθμό, στην εισροή στην ελληνική κοινωνία πληθυσμών οι οποίοι δεν ασπάζονται τις ίδιες αξίες με τον Έλληνα, δεν έχουν την ίδια εκπαίδευση»

Αυτό είχε δηλώσει στις 17/05, η πρόεδρος της Ένωσης Εισαγγελέων και αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Άννα Ζαΐρη, με αφορμή και τη ανείπωτη τραγωδία στα Γλυκά Νερά.

Και βέβαια δεν ήταν η μόνη.

Η γυναικοκτονία, όπως αποδείχθηκε, της Καρολάιν, χρησιμοποιήθηκε συστηματικά, συστημικά και με σαφές ιδεολογικό πρόσημο από την ευρύτερη παράταξη της μισαλλοδοξίας, του «ελληνικού DNA», του «κινδύνου αφανισμού του Έθνους από τον λαθροεποικισμό και την υπογεννητικότητα», του «η πανβαλκανική μαφία έχει μετακομίσει λόγω πανδημίας στην Ελλάδα», του «οι Έλληνες δεν κάνουν τέτοια εγκλήματα», του «αν η Καρολάιν ήταν μαύρη και ΛΟΑΤΚΙ, οι αριστεροί θα έκαναν πορείες», του «ακόμα και ένας κακοποιητικός πατέρας έχει το δικαίωμα να μοιράζεται τη συνεπιμέλεια με την κακοποιημένη μητέρα».

Ας δούμε εντελώς ενδεικτικά με ποιο τρόπο δηλητηριάζει τον δημόσιο διάλογο, όλο αυτό το διάστημα, ένα σύστημα που μετά την ιστορική απόφαση καταδίκης της νεοναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης, προσπαθούν να γεμίσουν το ψηφοθηρικό κενό. Όχι πως δεν το έκαναν και πριν, απλά πλέον δεν ντρέπονται. Έχει γίνει "κανονικότητα".

Αφροδίτη Λατινοπούλου - Πολιτεύτρια ΝΔ

Θάνος Τζήμερος - Νεοφιλελεύθερος ακροδεξιός

Έξτρα μπόνους: Τζήμερος για "συνέδριο γονιμότητας".
Ναι, όλα συνδέονται και όλα είναι πολιτική. Κυρίως για τη νέα, εναλλακτική Δεξιά που χτίζει το αφήγημά της πάνω στο μίσος και τον τρόμο.

Γιάννης Λοβέρδος - Βουλευτής ΝΔ: «Ο κακοποιητής σύζυγος μπορεί να είναι καλός πατέρας»

Sportime - Αθλητική εφημερίδα (και φανατική υπέρμαχος του κινήματος κατά των αμβλώσεων "Αφήστε με να ζήσω")

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ - φιλοκυβερνητική εφημερίδα

@GeorghyZhukov - γνωστό τρολ της Νέας Δημοκρατίας στο Twitter

Σταύρος Μπαλάσκας - εκπρόσωπος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων

Ο Νίκος Σαραντάκος, στο ιστολόγιό του «Οι λέξεις έχουν την δική τους ιστορία», γράφει από τις 9 Ιανουαρίου του 2019:

«Ο όρος femicide έγινε διεθνής. Έχει υιοθετηθεί και χρησιμοποιείται από τον ΟΗΕ, τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και την ΕΕ.
Σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, όπως στη Γουατεμάλα από το 2008, η γυναικοκτονία (
femicidio στα ισπανικά) έχει αναγνωριστεί στον Ποινικό Κώδικα. Αυτή η διεθνής αποδοχή κάνει ακόμα πιο κωμικές τις προσπάθειες άρνησης του όρου ή της ανάγκης για όρο -ο όρος υπάρχει και ειναι διεθνής, το μόνο ερώτημα είναι μήπως θα έπρεπε να τον λέγαμε «θηλεοκτονία» αντί για «γυναικοκτονία». ‘Ισως θα ήταν καλύτερο, αλλά πιστεύω πως τώρα έχει ακουστεί αρκετά η «γυναικοκτονία» οπότε η αλλαγή της ορολογίας θα προκαλούσε σύγχυση χωρίς το όφελος να είναι πολύ μεγάλο.
Όπως και σε άλλες περιπτώσεις, πολλοί από εκείνους που αρνούνται την ανάγκη για ιδιαίτερο όρο «γυναικτοκτονία» το κάνουν
 επειδή δεν θέλουν να αναγνωρίσουν ότι υπάρχει αυτό που ο όρος περιγράφει: ο φόνος μιας γυναίκας επειδή είναι γυναίκα. Όπως είπαμε, το ζήτημα δεν είναι γλωσσικό ή νομικό αλλά κυρίως πολιτικό. Και όσοι αντλούν προνόμια από την πατριαρχία, λογικό είναι να αντιδρούν.
Με το να καθιερωθεί και να χρησιμοποιείται ευρύτερα ο όρος «γυναικοκτονία» δεν θα πάψει η βία κατά των γυναικών, ούτε θα ανατραπεί η πατριαρχική δομή της κοινωνίας. Θα έχει γίνει όμως ένα πρώτο βήμα, σε επίπεδο ευαισθητοποίησης -κι αυτό το πρώτο βήμα δεν είναι ασήμαντο
».

Η γυναικοκτονία λοιπόν είναι ένα κοινωνικό, αλλά και απόλυτα πολιτικό θέμα.

Το οξύμωρο είναι πως την πολιτική του διάσταση ανέδειξε ακόμα παραπάνω, η αγωνιώδης προσπάθεια των νέο-δεξιών να απαξιώσουν τον ορισμό. Οι φλύκταινες που βγάζουν σε οτιδήποτε ανατρέπει την συντήρηση.

Η Καρολάιν, η Ελένη, η Αντζελίνα, η Κωνσταντίνα και κυρίως τα πολλά άγνωστα θύματα γυναικοκτονιών, θα γίνουν μάρτυρες της αναπόφευκτης αλλαγής.

Όσο πάρει. Με όποιο κόστος.

Θα φροντίσουμε να μας βρίσκετε μπροστά σας σε κάθε σας βήμα και να σας τις θυμίζουμε.

Στα μάτια μας θα βλέπετε τα δικά τους και θα αντικατοπτρίζουν τα εγκλήματα της κοινωνίας που δημιουργήσατε.

Ο φόβος θα αλλάξει πλευρά.

Τα κείμενα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν αποκλειστικά τον/την συντάκτη/τριά τους και οι όποιες τοποθετήσεις και θέσεις τους δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 20/20 Magazine.
Ακολουθήστε το 20/20 Magazine στο Google News, στο Facebook, το Twitter και το Instagram.
ΠΡΟΒΟΛΗ