Πονάνε τόσο που τρέχουν να πουν ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα, δεν έχουμε καταλάβει καλά, ότι μη νομίζουμε πως όλοι είναι έτσι (ότι και καλά είμαστε τόσο ηλίθιες που πιστεύουμε ότι όλοι είναι γυναικοκτόνοι), τους πιάνει ταχυκαρδία, πρήζονται το μάτια τους όταν ακούν ότι καταδικάζουμε τους γυναικοκτόνους και τους βιαστές.

Τρέχουν αυτεπάγγελτα εξ ονόματος όλων των ανδρών να μας εξηγήσουν, ότι κι οι γυναίκες δεν είναι άγιες (ούτε αυτό το ξέραμε ρε καρντάση για συνέχισε) κι ότι δημιουργούν κόμπλεξ στους άνδρες.

Μας εξηγούν δηλαδή ότι η γυναίκα/κορίτσι, η οποία συναναστρέφεται μαζί τους από μία μέρα έως κάποιους μήνες, του δημιούργησε τα κόμπλεξ κι όχι η μανούλα τους κι ο πατερούλης τους. Μας κατηγορεί ο μάγκας ότι δεν ξέρουμε τι θέλουμε κι ότι το βγάζουμε πάνω του, γι' αυτό δεν έχει σχέση να πάει να δείξει στο χωριό το μαναράκι μωρέ.

Αυτή η γραφική κατηγορία υπερ-ευαίσθητων ανδρών όταν θέλει να κάνει παραπονάκια για τις κακές γυναίκες βρίσκει αφορμή κάτω από ποστ που μιλάει για τον ΦΟΝΟ μιας γυναίκας από τον σύντροφο/σύζυγό της.
Βρίσκει πάτημα, στην πίκρα, το μούδιασμα, το φόβο μας να πει την μ@λακία του. Πετάγεται σαν κακό σπυρί να πει «ναι αλλά οι γυναίκες...», σα να λέει «ναι αλλά κι αυτή κάτι θα του έκανε».
Φίλε μου, ό,τι και να του έκανε, πνιγμό δεν άξιζε.

Νομίζα ότι με μία γυναικοκτονία τη βδομάδα θα σταματούσαν, θα κατανοούσαν, θα μορφωνόντουσαν, αλλά δυστυχώς είναι τόσο βαθιά ριζωμένος ο μισογυνισμός, η πατριαρχία και η αμορφωσιά που όσοι δεν υμνηθήκαν για τα τσουτσούνια τους θεωρούν πολύ κομψό να πεταχτούν να κάνουν ένα εντελώς αυτοαναφορικό σχόλιο για να μας δείξουν ποσό κακές είναι και οι γυναίκες.

Τόσο κακές αδερφέ που αξίζουμε να μας πετάτε απ τα βράχια;

Τις υπόλοιπες μέρες ωστόσο κοιτάνε να κάνουν ποστ κόλαφο για τις ζηλιάρες/ξεκωλιάρες/αχάριστες.

Μια φορά να δω έναν απ' αυτούς να κάνει ποστ: 

«Άτιμες γυναίκες, δε θέλετε το πουλί μου επειδή απλά δε σας φέρομαι καλά.
Όλες ίδιες είστε, θέλετε καλυτέρους από μένα. Θέλετε να σας μιλούν ευγενικά, να σας φέρονται με σεβασμό, να έχουμε κατανόηση, να μη ζηλεύουμε όταν προοδεύετε και να μπορείτε να συνεννοείστε. Τι φλωριές είναι αυτές ρε; ΕΓΩ είμαι μάγκας, κούκλος κι έχω και το τέλειο πουλί, που νομίζω ότι μπορώ να το χρησιμοποιώ καταπληκτικά. Αυτά θα έπρεπε να σας αρκούν και να λέτε κι ευχαριστώ. Τέτοιες κάρχιες είστε όμως, θέλετε κατανόηση, θέλετε νά ‘μαστε καθαροί, περιποιημένοι, γυμνασμένοι και να μην έχουμε ανασφάλειες. Θέλετε να είμαστε και φίλοι από πάνω και να έχουμε κι ενσυναίσθηση όταν πονάτε.

Έλεος κάπου. Δηλαδή και να γυμνάζομαι και να περιποιούμαι και να πλένομαι και να πηγαίνω για ψυχανάλυση; Αυτά είναι για γυναίκες, άσε που ο ψυχολόγος είχε ελεύθερη ώρα μόνο την ώρα του Τσάμπιονς Λιγκ. Πιστεύω ότι όλες είναι κάρχιες για να μη με θέλουν, δε βρίσκω άλλο λόγο. Απλά γεννήθηκαν κάρχιες.

Μου είπε η άλλη ότι δε μιλάμε. Και τι να πούμε μωρή; Τι είμαι καμία λουλού, να μιλάω για τα συναισθήματά μου; Η άλλη λέει δεν ξέρω που είναι η κλειτορίδα! Εγώ, που έχω δει τα άπαντα της Τζένα Τζέιμσον και όλα του Μιλφ Χάντερ! Έλεος ρε φιλε, δεν ξέρουν τι θέλουν.

Η τελευταία μανούριασε γιατί λέει επί 4 χρόνια την πήγαινα μόνο στο εξοχικό και πήγε και βρήκε ένα βλάκα και τον 2ο μήνα την πήγε Φλωρεντία, ε βέβαια τέτοιος φλώρος Φλωρεντία θα πήγαινε, καλό;;

Η άλλη, 2 χρόνια σχέση, μου έσπασε τα τέτοια που δεν της έλεγα γλυκουλινιές. Δε σου έλεγα μωρή για να μην πάρεις αέρα και αρχίσεις να νιώθεις ότι είσαι κάποια και πήγε και βρήκε ένα βουτυρόπαιδο που της κάνει όλα τα χατίρια ο ξεφτίλας.
Η τελευταία δεν κράτησε πολύ γιατί ντάξει, μου την έσπασε που είχε καλύτερο αυτοκίνητο από μένα κι έβγαζε και πιο πολλά από μένα… την έστειλα. Τώρα είναι με έναν φτωχομπινέ με παπί.
Κάρχιες όλες! Σε ποιον; Σε μένα τον κελεπούρα !
Μου λέει η μάνα μου να τα φτιάξω με την Τασία απέναντι που έχει τρίχα στο πόδι κάγκελο, αν ήθελα τρίχα ρε μάνα χάιδευα και την πλάτη μου, την οποία πλάτη μου όμως δεν παίζει να ξυρίσω για καμία! Ας μείνω μόνος, θα παίρνω επαγγελματίες»

Ένα τέτοιο ποστ στον ελεύθερό μας χρόνο γιατί δεν έχουμε δει και όλα έρχονται όταν μιλάμε για τον φόνο μιας γυναίκας;

Γιατί δεν το βουλώνουν λίγο όπως κάνουν για χίλια δυο αλλά πράγματα;

Τι σου κοστίζει να κανείς λίγο ησυχία όταν μας βλέπεις τρομαγμένες, να κάνουμε το αυτονόητο, να πενθούμε μια αδερφή μας, χωρίς να ξέρουμε ποτέ θα τύχει σε μας η «κακιά η ώρα»;

Έτσι σας έμαθε η μαμά σας; Έτσι κάνετε στις κηδείες των μπαρμπάδων σας; Δεν τις ξέρατε, αλλά σεβαστείτε τους γονείς τους.

Δεν είναι η ώρα να πείτε τη φοβερή σοφία σας ή να κάνετε την εξυπνακίστικη ερώτησή σας. Άλλη μέρα σε άλλο ποστ.

ΠΡΟΦΑΝΩΣ και δεν είναι όλοι οι άνδρες ίδιοι, αλλιώς δε θα ‘χε μείνει γυναίκα ζωντανή. Το ξέρουμε, δεν είμαστε ηλίθιες. Δώστε κάτι παραπάνω απ’ τα βασικά που σας έμαθε η μαμά σας και θα μας έχετε για πάντα κι αν δεν είναι για πάντα, θα είναι για να βρείτε κάποια άλλη πιο ταιριαστή, όχι γιατί έχουμε οργανωμένο σχέδιο εξευτελισμού του ανδρικού είδους.

Α και μη σοκάρεστε που υπάρχει κι άλλος τρόπος αντιμετώπισης ενός χωρισμού εκτός απ’ τον φόνο.

Χαλαρώστε λίγο, μη γίνεστε χιονονιφάδες (καλό;), λίγος σεβασμός γι' αυτές που δολοφονήθηκαν δεν έβλαψε ποτέ καμία κοινωνία.