Και έπιανε ρε παιδιά. Πραγματικά.

Όποιος έλεγε Ιούλιο μήνα πάνω από 4 μπάνια ζούσε ζωάρα. Αν τα παγωτά ήταν πολλαπλάσια των μπάνιων; ΠΑΡΤΙ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ.

Αλλά άλλες εποχές αυτές, άλλο κοινό.

Παιδιά ήμασταν, δουλειές δεν είχαμε, οι γονείς πληρώνανε και για διακοπές και για παγωτά.

Γενικότερα απουσία ευθυνών και παρουσία χορηγών, το «πόσα παγωτά, πόσα μπάνια;» μπορεί να ήταν ερώτηση, μπορεί να ήταν διαγωνισμός, αλλά δεν ήταν ανοικτού τύπου. Είχε μια έννοια του πεπερασμένου και μια έννοια συλλογικότητας.

Δεν θα έβγαινε κανείς να πει στα μέσα Ιουλίου «30 μπάνια, 60 παγωτά».
Δεν γινότανε ρε φίλε. Ακόμα και τα παιδιά, δουλειές είχανε. Είχανε και χορηγούς, αλλά και οι γονείς είχανε δουλειές. Δεν έβγαινε μαθηματικά η υπερβολή. Δεν ήταν στο πλαίσιο του εφικτού.

Αν έλεγες περισσότερα από κάποιον άλλον χαιρόσουν ναι, αλλά ταυτόχρονα υπήρχε και η ευχή να κάνανε όλοι τόσα.

Και όταν γύρναγες από διακοπές τον Σεπτέμβρη και μετρούσες διπλά τα πρωινά και τα απογευματινά, τριπλές τις μπάλες (και πάλι συγνώμη) και τετραπλά τα οικογενειακά, το έκανες για να χαρούν και οι άλλοι. Και όσοι έφαγαν και έκαναν πολλά και όσοι δεν μπόρεσαν να το χαρούν τόσο.
Γιατί έτσι φαινόταν πως οι αριθμοί δεν ήταν και το θέμα, αλλά η πλάκα που έσπαγες και το καλοκαίρι αλλά και με την παρέα.

Ένας παντελώς μη-τιμωρητικός διαγωνισμός, με μόνο σκοπό την κοινωνικοποίηση, βασισμένος στην συλλογικότητα.

Μέχρι που έγινε πρωθυπουργός ο Μητσοτάκης.
Ο σιμουλτανέ ο σκακιστής, το Τσιτάχ της εκδρομής, ο Μωϋσής της ξαπλώστρας, ο παλιμπαιδίζων βασιλιάς του τριήμερου και ο ελέω ονόματος Αυτοκράτορας Ήλιος της φόρτισης μπαταριών.

Άντε τώρα ρώτα εσύ αν σε κοτάει.

«Πόσα μπάνια, πόσα παγωτά;»

Τι πόσα μπάνια ρε τραχανοπλαγιά που θα ρωτήσεις κιόλας;

Όσα θέλει.

30.

40.

50;

Και ούτε καν τα μετράμε διπλά τα απογευματινά ε;

Ο άνθρωπος από τότε που άνοιξε το λόκνταουν, πριν δηλαδή, από την Ικαρία, τον βασιλικό του ποπό δεν τον έχει ακουμπήσει Αθήνα.

Έχει τόσο καιρό να φανεί που πλέον τον ξέρουν μόνο από τις φώτο στο Μαξίμου. Θα πάει να μπει καμιά μέρα και θα του ζητήσουν ταυτότητα οι μπάτσοι.

Θα τον δαγκώσει ο Πίνατ επειδή θα τον περάσει για ξέν… καλά ο Πίνατ ίσως να τον δαγκώσει για άλλους λόγους.

Αλλά ναι, ο άνθρωπος περιφέρεται περισσότερο από άδικη κατάρα funded by tripadvisor.

Μέσα σε μια βδομάδα κάνει περισσότερες διακοπές απ΄ ότι εγώ σε δυο χρόνια.

Την Παρασκευή πήγε Costa Navarino, για να «γεμίσει μπαταρίες» ώστε μετά να πάει περιοδεία Δευτέρα - Τρίτη στην Μεσσηνία (για όσους μπερδεύτηκαν σύμφωνα με τα ελληνικά ΜΜΕ το Costa Navarino μάλλον τηλεμεταφέρθηκε από την Μεσσηνία) και στην Αρκαδία όπου ρώταγε αν πιάνουν τα αγγούρια με τα χέρια.

Μετά την Τρίτη ξεκουράστηκε μάλλον, γιατί το βράδυ ξενύχτησε για να δει τους Αντετοκούνμπο χαράματα να γίνονται πρωταθλητές του NBA και όσο να ναι Τετάρτη δεν μπορούσε να δουλέψει.

Οπότε οκ, Πέμπτη πια -και έχει μαζευτεί η κούραση- οπότε ας πεταχτεί Χαλκίδα για να τον μπάσουν κρυφά σε ένα νοσοκομείο, μην κουραστεί απαντώντας σε κανέναν εργαζόμενο, για να μείνει και ΣΚ που κάποιοι κακοπροαίρετοι θα πουν δεν μετράει για τριήμερο γιατί εντάξει, δεν είναι τόσο μακριά από την Αθήνα.

Και αυτά είναι τα μπάνια ε; Ένα κάθε μέρα. Άντε 5 την εβδομάδα.
Ούτε ελεύθερο στους Φούρνους Ικαρίας να έκανε ο άτιμος. Ούτε ο Τομ Χανκς στον Ναυαγό δεν είχε τέτοιο μέσο όρο.

Μόνο τα μπάνια ε; Για τα παγωτά μην μιλήσουμε.

Τα παγωτά απαγορεύονται.

Έχει ένα κορμί να συντηρήσει.

Δεν τρώει παγωτά. Τρώει πόμολα.

Και οι χορηγοί είμαστε εμείς.