Είναι ο πρωθυπουργός που χθες -στριμωγμένος από την γενικευμένη ατμόσφαιρα οργής- έσκαψε, κατά την προσφιλή του τακτική, πάλι τους τάφους στο Μάτι.
Με τα χέρια. Ιδρωμένος, βρώμικος, γεμάτος στάχτη και θάνατο.

Η γκροτέσκα παράσταση που έστησε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο βήμα της Βουλής, διαβάζοντας θεατρικά (και προσβλητικά για τους συγγενείς των θυμάτων) την "επιστολή" μιας γυναίκας που έχασε τη μητέρα της στο Μάτι, θα αποτυπωθεί στην συλλογική συνείδηση ως μία από τις πιο χυδαίες στιγμές του μεταπολιτευτικού, κοινοβουλευτικού βίου.

Όχι γιατί αποδείχθηκε πως η "επιστολή" ήταν τελικά μια fictional ανάρτηση στο Instagram (που είχε δημοσιεύσει μέρες πριν και η φιλοκυβερνητική Athens Voice).

Όχι γιατί η "μητέρα της ανάρτησης", ζει και βασιλεύει, είναι γνωστή ζωγράφος και μάλιστα σύμφωνα με πληροφορίες έχει πολύ καλές σχέσεις με το πρωθυπουργικό περιβάλλον (διαβάστε εδώ).

Όχι. Τίποτα από τα παραπάνω δεν είναι πιο τρομακτικό από το ότι ο πρωθυπουργός της χώρας δείχνει παντελή έλλειψη ηθικών αναστολών.

«Ο κόσμος θα δει και θα συγκρίνει και θα θυμάται ότι, ναι, στη μία τραγωδία μετρούσαμε στρέμματα και στην άλλη μετρούσαμε φέρετρα», είπε απομακρύνοντας κάθε αμφιβολία για το μέχρι που είναι ικανός να φτάσει.

Είναι μάλιστα πλέον τόσο εμφανής η πολιτική και πνευματική ανεπάρκεια του, που δικαιολογεί απόλυτα την υπερπροσπάθεια και την αγωνία του περιβάλλοντός του, να δημιουργήσουν ένα μιντιακό και επικοινωνιακό τείχος προστασίας και διαστρέβλωσης. Μεταβάλλοντας την πραγματικότητα, σε κανονικότητα.

Και τι δεν τον "έβαλαν" να πει χθες στη Βουλή, στη συζήτηση για τη μεγαλύτερη οικολογική καταστροφή στην ιστορία της χώρας.
Εκεί που δασκαλεύτηκε να πάει με σηκωμένο δάχτυλο ως κατήγορος αντί για κατηγορούμενος ειδεχθών επιτελικών εγκλημάτων, έχοντας ήδη στην πλάτη του μια διαχείριση της πανδημίας, χωρίς κανένα σχέδιο και χωρίς καμία θωράκιση του Εθνικου Συστήματος Υγείας, το οποίο προφανώς και έχει ως στόχο να υπονομεύσει.

- Τόλμησε να νουθετήσει τους πυρόπληκτους «που ζητάνε και από ένα ελικόπτερο πάνω απ’ το χωριό τους», χωρίς καμία ντροπή και ενσυναίσθηση.

- Ντήλαρε ιδιωτικές ασφάλειες για τα ακίνητα.

- Υπογράμμισε με νόημα, δείχνοντας με το δάχτυλο την αριστερά, πως τον Εθνικό Δρυμό στο Τατόι «όλος ο κόσμος το λέει βασιλικά κτήματα, αλλά αυτό κάποιους τους ενοχλεί» (είναι το δημοψήφισμα του 1974, ηλίθιε).

- Πατρονάρισε σεξιστικά την Φώφη Γεννηματά με καραμπινάτο mansplaining.

- Τέλος, απέδειξε πόσο υποκριτική είναι η -δήθεν- συγνώμη που του είχαν υποδείξει να ζητήσει στο πρόσφατο διάγγελμα.

«Κανείς οικισμός δεν κάηκε ολοσχερώς. Πετύχαμε λοιπόν στον στόχο μας να προστατέψουμε την ανθρώπινη ζωή. Πετύχαμε στον στόχο μας να προστατέψουμε τους οικισμούς. Πετύχαμε στον στόχο μας να προστατέψουμε τις κρίσιμες υποδομές (...) Έγινε κάποιο λάθος; Αν πιστεύετε ότι έγινε κάποιο λάθος να μας το υποδείξετε», είπε χαρακτηριστικά.

Στη ζωή γενικά, είναι καλό να βάζεις στόχους.
Το κακό είναι να τους βάζει ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

ΥΓ. Φανταστείτε, να είχε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, την μιντιακή (αλλά και αξιωματική) αντιπολίτευση που είχε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.
Η θητεία του, με μαθηματική ακρίβεια, θα διαρκούσε όσο οι «αποδράσεις του από την καθημερινότητα». Ένα τριήμερο.
(Και τουλάχιστον τότε, οι θατσερικές πολιτικές που προσπάθησε να εφαρμόσει ο πρώην πρωθυπουργός δεν ήταν τόσο ανεπίκαιρες, ξεπερασμένες και αποδεδειγμένα αποτυχημένες, όσο τώρα που τις επαναφέρει πιο αιματηρές και εκδικητικές από ποτέ, ο -λάθος- διάδοχος).