Εξηγούμαι: 

Βενζίνη, ΔΕΗ, ψωμί, τα βασικά αγαθά. Όλα αυξάνονται σε ρυθμούς που θυμίζουν λατινική Αμερική με ανεξέλεγκτο πληθωρισμό. Και όλα αυξάνονται γιατί έτσι εξυπηρετούνται τα συμφέροντα και οι επιχειρηματίες που ελέγχουν την κυβέρνηση και την κρατούν στην εξουσία.

Αντίθετα μάλιστα με την κοινή εντύπωση, η διακυβέρνηση Μητσοτάκη, κάθε άλλο παρά ανίκανη και γελοία είναι. Κάνει την δουλειά της στο απόλυτο. Απλά ο εργοδότης της, δεν είναι ο ελληνικός λαός. Ούτε καν όσοι την ψήφισαν στις τελευταίες εκλογές.

Σίγουρα ξεπερνά την πολιτική, ακόμη και κοινωνικά ανάλυση το πως γίνεται να υποστηρίζει αυτή την κυβέρνηση τόσος απλός κόσμος, το απόλυτο θύμα όλων αυτών των αυξήσεων, της μεγαλύτερης οικολογικής καταστροφής στην ελληνική ιστορία που άλλες εποχές θα αρκούσε για να ρίξει οποιαδήποτε κυβέρνηση, ο ίδιος απλός κόσμος που θρηνεί κοντά 14.000 νεκρούς από την κυβερνητική ανεμελιά και αβλεψία.

Και σίγουρα υπάρχουν οι απαντήσεις - SOS: Τα MΜΕ, οι επικοινωνιολόγοι, το Σύστημα. Ας βάλει ο καθένας και την δική του απάντηση.

Στην ερώτηση - SOS όμως, δεν απαντά κανείς. Ίσως γιατί είναι άβολη, κι ακόμη πιο άβολη η διερεύνηση για την απάντησή της. Κι αυτό γιατί δεν αφορά τα του Οίκου Μητσοτάκη, Μαρινάκη, Αλαφούζου, Κυριακού, Βαρδινογιάννη ή όποιου άρχοντα, βαρόνου ή κόμη σκεφτούμε, αλλά οίκων δικών μας, ή έστω συγγενικών μας. Ναι: αφορά την ΤΙΝΑ.

Α…Η ΤΙΝΑ…Την θυμάστε; Την άσπονδη φίλη μας; Εκείνη που έσκασε μύτη κι εκπαίδευσε ένα μεγάλο και δυναμικό κομμάτι του κόσμου στο ότι δεν υπάρχει εναλλακτική (“There Is No Alternative), δεν υπάρχει ελπίδα ό,τι και να γίνει, όποιος και να αναλάβει. 

Aυτή είναι ο λόγος που κυκλοφορεί τώρα, τόσος κόσμος με το κεφάλι κάτω. Μπορεί κάποτε η ΤΙΝΑ να εμφανίστηκε στην γειτονιά μας ως οδυνηρή λύση για ένα γόρδιο δεσμό αλλά, spoiler alert, δεν έφυγε ποτέ. Αυτό το κορίτσι λοιπόν είναι ακόμη στη γειτονιά και σου ψιθυρίζει στο αυτάκι το ποίημα του κάθε φορά που τα παίρνεις στο κρανίο με τον Μητσοτάκη, τον ΣΚΑΙ, τον Άδωνη ή οποιοδήποτε στέλεχος της παρούσας κυβέρνησης.

Είναι η ΤΙΝΑ που σου λέει «ψιτ, έλα τώρα, είδες τι έγινε, θυμάσαι…τι το ψάχνεις; Ούτε τότε, ούτε τώρα υπάρχει εναλλακτική». Kαι πως έρχονται τα poltergeist του όχι και τόσο μακρινού παρελθόντος να σου φρενάρουν το μέλλον ε;

Συνοψίζοντας, για όσους δεν καταλαβαίνουν γιατί ένα πλατύ και πλέριο (σε πλήρη παλαιοπασοκική γλώσσα) λαϊκό κίνημα, δεν έχει ακόμη πάρει και σηκώσει την κατά τεκμήριο χειρότερη και εκτός τόπου και χρόνου κυβέρνηση της Μεταπολίτευσης, η απάντηση, η άβολη κι ολίγον τι μεταφυσική, είναι απλή:

Χρειάζεται ένας εξορκισμός. Ένας εξορκιστής πολύ πιο ικανός από τον πάτερ Δαμιανό Καρρά της ομώνυμης ταινίας τρόμου. Κάποιος που να ξορκίσει το στοιχειό ΤΙΝΑ, να αποδείξει σε απλά ελληνικά ότι ΤΙΤΑ, “This Is The Alternative” και να τελειώνουμε με αυτό που μας βρήκε τον Ιούλιο του 2019.

Κι ας μην προτρέχουν οι κομματικοί οπαδοί: Δεν είναι πλέον θέμα προσώπων όπως παλιά.

Ο εξορκιστής της «φίλης» μας δεν χρειάζεται να είναι Χαρισματικός Επουράνιος Σωτήρας που θα «καθαρίσει τον οχτρό». Αυτό θα το έκανε μόνο ο Ανδρέας Παπανδρέου ως ζόμπι σε ταινία του Ταραντίνο.

Χρειάζεται απλώς να πείσει μερικές εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου, ότι, τελικά η ΤΙΝΑ, ΤΙΝΑ ήταν, πάει, πήγε, έφυγε και εμείς δεν την ξανακοιτάμε. Χωρίς την ΤΙΝΑ, καμιά κυβέρνηση όπως η σημερινή δεν θα έμενε στη θέση της για καιρό. Η μέθοδος του εξορκισμού είναι δική του ευθύνη. Το ζήτημα είναι να προχωρήσει σε αυτόν, να τον κάνει και το ξόρκι θα λυθεί. 

Στο κάτω-κάτω, ένας εξορκισμός τι περισσότερο είναι από μια ευχή που μπορεί να πιάσει τόπο;