Ιούνιος και Pink Washing: Ο μήνας που ο κόσμος θυμάται την ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα

Ο μήνας Ιούνιος έχει καθιερωθεί ως μήνας υπερηφάνειας για την ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα παγκοσμίως. Αυτή η υπερηφάνεια, έγινε προϊόν εκμετάλλευσης και πλέον Ιούνιος και Pink Washing πάνε μαζί χέρι-χέρι.

Ιούνιος και Pink Washing: Ο μήνας που ο κόσμος θυμάται την ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα
ΠΡΟΒΟΛΗ

Είναι πολύ βολικό να περιορίζεις κοινωνικές μειονότητες σε ημέρες και μήνες ώστε να μην ασχολείσαι μαζί τους, τον υπόλοιπο χρόνο

Επιχειρήσεις βγάζουν «gay burgers», οργανισμοί και πολυεθνικές βάφουν τα προϊόντα τους στα χρώματα του ουράνιου τόξου και με αυτόν τον τρόπο θεωρούν πως υποστηρίζουν την ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα και τους αγώνες της.

Αναρωτιέμαι, όμως, αν πραγματικά πιστεύουν πως βοηθούν μία τόσο ταλαιπωρημένη κοινότητα, με το να βγάζουν κέρδος και χωρίς να πιέζουν πρόσωπα και καταστάσεις για μία πραγματική διαφορά.

Φτάσαμε στο σημείο οργανισμοί, όπως η FIFA, να ανεβάζουν υποστηρικτικά μηνύματα για την κοινότητα, ενώ ανέθεσε πρόσφατα δύο Μουντιάλ στην Ρωσία και το Κατάρ, χώρες όπου το να είσαι μέλος της LGBTQ+ κοινότητας τιμωρείται αυστηρά.
Αυτό ονομάζεται επιλεκτικός ακτιβισμός και κακό -κατά την γνώμη μου- social media management καθώς στις ημέρες μας δεν είναι καθόλου δύσκολο να ανακαλύψεις στοιχεία για το παρελθόν προσώπων και οργανισμών.


ΚΑΤΑΡαμένο Μουντιάλ: Πώς να ευχαριστηθείς "μπαλίτσα" με 15.000 νεκρούς εργάτες;


Ποτέ δεν ήμουν φαν των παγκόσμιων ημερών και μηνών και των επιχειρηματικών τους προεκτάσεων.

Είναι πολύ βολικό να περιορίζεις κοινωνικές μειονότητες σε ημέρες και μήνες ώστε να μην ασχολείσαι μαζί τους, τον υπόλοιπο χρόνο.

Σκεφτείτε το λίγο… «Ημέρα της Γυναίκας», «Μήνας για τα δικαιώματα της Αφροαμερικανικής κοινότητας» και «Pride Month».
Το να αφιερώνεις, λοιπόν, συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα σε μειονότητες και ακόμη και σε αυτά τα διαστήματα να μην στοχεύεις σε κάποιου είδους κοινωνική αλλαγή, δεν με βρίσκει καθόλου σύμφωνο.

Το Pride και ο μήνας υπερηφάνειας έχουν εξελιχθεί σε ευκαιρίες για κέρδος και πολύ φοβάμαι για το μέλλον του κινήματος και προς τα που κινείται.
Αυτός ο ψεύτικος ακτιβισμός των πολυεθνικών μπορεί να γλυκαίνει τα μάτια και τα αυτιά μελών της κοινότητας, αλλά δεν πρέπει να μας αποκεντρώσει από την πραγματική λογική πίσω από αυτόν, που είναι το πως κάποιοι άνθρωποι θα βγάλουν περισσότερα χρήματα.
Ποια αλλαγή μπορεί να φέρει άραγε ένα «gay burger» γνωστής αλυσίδας fast food;
Ποια αλλαγή θα φέρουν προϊόντα που βάφονται πολύχρωμα; Η απάντηση είναι πως δεν θα φέρουν καμία αλλαγή.

Ακτιβισμός για εμένα θα ήταν οι μεγάλες αυτές πολυεθνικές να πιέσουν τις εθνικές κυβερνήσεις για προοδευτικές αλλαγές.

Ακτιβισμός για εμένα θα ήταν οι πολυεθνικές αυτές να ενισχύουν οικονομικά θεσμούς που υποστηρίζουν πιο ατυχή μέλη της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας που δεν χαίρουν στήριξης από την οικογένειά τους.

Βολικό επίσης το μοντέλο των ημερών-μηνών και για τους «allies» που μπορούν να μην κουράζονται όλη την χρονιά, αλλά να υποστηρίζουν μία κοινωνική ομάδα μόνο για 30 ημέρες.

Που θέλω να καταλήξω, λοιπόν;

Ο μήνας υπερηφάνειας για την ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα είναι ένα σημαντικό διάστημα που αν αξιοποιηθεί σωστά, μπορεί να φέρει μεγάλες αλλαγές στην δομή της κοινωνίας μας και στα εθνικά συντάγματα πολλών οπισθοδρομικών χωρών (όπως η Ελλάδα).

Οι μεγάλες εταιρίες θα συνεχίσουν να βλέπουν το διάστημα αυτό ως μία ευκαιρία για κέρδος, αλλά τα μέλη της κοινότητας και οι υποστηρικτές της δεν πρέπει να αποσυντονιστούν, αλλά οφείλουν να συνεχίσουν τον αγώνα για ισότητα, μακριά από τακτικές Pink Washing και ψεύτικου ακτιβισμού.

Τα κείμενα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν αποκλειστικά τον/την συντάκτη/τριά τους και οι όποιες τοποθετήσεις και θέσεις τους δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 20/20 Magazine.
Ακολουθήστε το 20/20 Magazine στο Google News, στο Facebook, το Twitter και το Instagram.
ΠΡΟΒΟΛΗ