Εύα Νικολαΐδου: Μας συγκλόνισε ο 19χρονος

Η υγεία του ατόμου, εξαρτάται από την υγεία της κοινωνίας. Η υγεία της κοινωνίας εξαρτάται από την υγεία των ατόμων της. Αυτό ισχύει και για τον κόσμο του θεάτρου, που ταλανίζεται αυτόν τον καιρό.

Εύα Νικολαΐδου: Μας συγκλόνισε ο 19χρονος
ΠΡΟΒΟΛΗ

Γράφει η Έυα Νικολαΐδου 

Δεν θέλω να σχολιάσω την ιδιαιτερότητα κάθε ανθρώπου. Αυτή ίσως μερικές φορές να πλουτίζει και την ένωσή τους. Αναπνέουμε τις τελευταίες μέρες έναν δύσοσμο αέρα.
Γινόμαστε έρμαια μιας οδύνης, από τερατογενέσεις ανθρώπων, που παριστάνουν τα «ιερά τέρατα» στη σκηνή ενώ σκορπάνε δυστυχία και φόβο. Τέρατα είναι τα πλάσματα εκείνα που κάτι τους περισσεύει ή κάτι τους λείπει από τα βασικά χαρακτηριστικά του είδους τους. Κανένα τέρας, όμως, δεν είναι ευτυχισμένο. Δεν έχει αυτοεκτίμηση.

Ανυποψίαστοι νέοι με όνειρα και ελπίδες αποθέτουν την ψυχή τους στα χέρια αυτών των φρικτών ειδώλων και αυτοί καταστρέφουν τις ζωές τους. Ποιος τους έδωσε το δικαίωμα να ικανοποιούν το σαδισμό τους σε ανίσχυρα παιδιά;

Η περιγραφή των βασανιστηρίων του 19χρονου στο σπίτι γνωστού ηθοποιού – σκηνοθέτη μας συγκλόνισε. Λίγοι άνθρωποι και με μεγάλη δυσκολία, μιλούν για τον εξευτελισμό που έζησαν από σεξουαλική παρενόχληση ή και κακοποίηση.
Δεν μιλάνε. Τρέμουν μήπως γίνει γνωστή η ντροπή τους. Φοβούνται τη διαπόμπευση.

Αυτή όμως η αλυσίδα της σιωπής, που οι κρίκοι της, ήταν δεμένοι με βουβά δάκρυα και πόνο, έσπασε. Η δύναμή της μπορεί να λυγίσει και τις σιδερένιες βέργες, που κρατούσαν οι σαδιστές στα μεσαιωνικά τους βασανιστήρια.

Αυτή η ιστορία της σεξουαλικής κακοποίησης μας έχει ρημάξει ψυχικά. Μένουμε με το στόμα ανοιχτό μπροστά σε αυτή τη φρίκη. Φαίνεται ότι γιγαντώθηκε τόσο ο θυμός των θυμάτων που άνοιξαν στόματα.

Περιγράφει ο 19χρονος μία «ιεροτελεστία» του σκηνοθέτη που ακολουθούσε στο σπίτι του γιατί εκεί ένιωθε ασφάλεια και σιγουριά. Κι ενώ ο νεαρός πήγε να απαγγείλει έναν μονόλογο για να τον καθοδηγήσει ο δάσκαλος, ο γνωστός ηθοποιός δεν σεβάστηκε ούτε τα στοιχεία του πολιτισμού που γέννησαν τα μεγάλα ποιητικά έργα της αρχαιότητας. Αυτά που ίσως κι ο ίδιος έχει υποδυθεί στην σκηνή.

Δίδασκε ερωτικές συνευρέσεις. Τον ευνόησε, όμως, η τύχη να έχει υψηλόβαθμη θέση εξουσίας. Μ’ αυτή τη θεοειδή μορφή της, γινόταν παντοδύναμος, με τόση ευκολία, πάνω στα εύπλαστα, αθώα κορμιά νέων παιδιών, όπως ακριβώς έπλαθε και τους ρόλους που υποδυόταν.

Μπορούμε, άραγε, να ξεπεράσουμε αυτόν τον πόνο; Μόνο όταν αφοσιωνόμαστε στην αλήθεια μπορούμε. Οι πηγές κινδύνου βρίσκονται μέσα μας, αν τις αυτοεξετάσουμε, τότε μπορούμε να βοηθήσουμε. Οι σαδιστές, οι κακοί, ανθίστανται στην επίγνωση των πράξεών τους. Δεν έχουν ανεπτυγμένη συνείδηση. Λένε ψέματα στον εαυτό τους. Μόνο, όμως, η διαδικασία αφοσίωσης στην πραγματικότητα δημιουργεί ψυχική υγεία.

Όλοι θέλουμε ν’ αποδράσουμε υγιείς από αυτό το μαστίγωμα. Εγώ έτσι το νιώθω και το διαπιστώνω γιατί άρχισε να πονάει το σώμα μου, τα κόκκαλά μου, όπως τότε που πάλευα με μεταστατικό καρκίνο στα οστά και είχα αφόρητους πόνους. Δυσκολεύομαι να κοιμηθώ. Μου ‘ρχεται στο νου αυτή η εικόνα του 19χρονου που του έλεγε: «Μη σε παρακαλώ, πονάω».

Τα κείμενα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν αποκλειστικά τον/την συντάκτη/τριά τους και οι όποιες τοποθετήσεις και θέσεις τους δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 20/20 Magazine.
Ακολουθήστε το 20/20 Magazine στο Google News, στο Facebook, το Twitter και το Instagram.
ΠΡΟΒΟΛΗ