Μένουμε Ευρώπη και γινόμαστε Τουρκία

Παραδοσιακά στην Ελλάδα ο κυρίαρχος φόβος ήταν «να μη γίνουμε Τουρκία». Τις τελευταίες δεκαετίες ο μέγας εθνικός στόχος ήταν αρχικά «να γίνουμε Ευρώπη» και στη συνέχεια «να μείνουμε Ευρώπη». Μάλιστα το να «μείνουμε Ευρώπη» προβάλλεται συχνά ως αναγκαία προϋπόθεση για «να μη γίνουμε Τουρκία».

Μένουμε Ευρώπη και γινόμαστε Τουρκία
ΠΡΟΒΟΛΗ

Εντούτοις, τους τελευταίους μήνες παρατηρούμε να συμβαίνει κάτι που μέχρι πρότινος θα χαρακτηριζόταν οξύμωρο: Μένουμε Ευρώπη και ταυτοχρόνως γινόμαστε Τουρκία. Προφανώς δεν αναφέρομαι στη δραστηριότητα του Όρουτς Ρέις -δεν υιοθετώ τη δημαγωγική «κριτική» της εθνικιστικής πλειοδοσίας.
Αυτό που συμβαίνει είναι ότι γινόμαστε Τουρκία χωρίς ο Ερντογάν να έχει μπλεχτεί καθόλου. Στην Ελλάδα του 2021 βλέπουμε καθημερινά να συμβαίνουν ολοένα και περισσότερο γεγονότα που παλιότερα πιστεύαμε ότι θα μπορούσαν να συμβούν μόνο στην Τουρκία ή σε κάποια χώρα με ανάλογο αυταρχικό καθεστώς. Γεγονότα που θεωρούσαμε αδιανόητα για τη μεταπολιτευτική Ελλάδα.
Σταχυολογώ χωρίς αξιολογική σειρά:
-Διαδηλώσεις διαλύονται βίαια από την αστυνομία χωρίς να τηρείται καμιά νόμιμη διαδικασία, χωρίς εισαγγελέα, χωρίς πρόσχημα, χωρίς καν να έχουν απαγορευτεί.
-Πολίτες προσάγονται βίαια επειδή άνοιξαν πανό.
-Απεργός πείνας βρίσκεται στο όριο του θανάτου, διεκδικώντας να εφαρμοστεί ο φωτογραφικός νόμος που ψηφίστηκε για να περιοριστούν τα δικαιώματά του.
-Δικηγόροι και φωτορεπόρτερ κακοποιούνται από αστυνομικούς στις διαδηλώσεις.
-Η αστυνομία εισβάλλει στα πανεπιστήμια για να διαλύσει με τη χρήση βίας φοιτητικές διαμαρτυρίες.
-Η κυβέρνηση ασκεί ασφυκτικό έλεγχο στα ΜΜΕ, σε βαθμό που τα δελτία ειδήσεων μοιάζουν με κυβερνητικές ανακοινώσεις.
-Στα social media ασκείται λογοκρισία, μέσα από την ταύτιση της κριτικής στην κυβέρνηση με την τρομοκρατία.
-Η κυβέρνηση κατηγορεί την αξιωματική αντιπολίτευση ότι υποθάλπει την τρομοκρατία.
-Με το πρόσχημα της πανδημίας, πληθαίνουν τα κρούσματα αντικανονικής λειτουργίας του κοινοβουλίου.
-Γενικά η πανδημία χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για αδικαιολόγητο περιορισμό ελευθεριών και παραβίασης των θεσμικών κανόνων.
Εν ολίγοις, με τον έλεγχο της ενημέρωσης, την όξυνση της καταστολής και την καθεστωτική συμπεριφορά της κυβέρνησης καταπατώνται συστηματικά θεμελιώδεις πολιτικές ελευθερίες. Πρόκειται για μια διαδικασία σταδιακής εκτροπής από το δημοκρατικό πλαίσιο, έτσι όπως το έχουμε γνωρίσει μεταπολιτευτικά. Τυπικά τα συνταγματικά δικαιώματα ισχύουν ακέραια. Στην πράξη όμως περιορίζονται ασφυκτικά. Άλλωστε και η Τουρκία διαθέτει δημοκρατικό σύνταγμα…

Τα κείμενα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν αποκλειστικά τον/την συντάκτη/τριά τους και οι όποιες τοποθετήσεις και θέσεις τους δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 20/20 Magazine.
Ακολουθήστε το 20/20 Magazine στο Google News, στο Facebook, το Twitter και το Instagram.
ΠΡΟΒΟΛΗ