Προτού προλάβουν ν’ αναθεματίσουν, απ’ τον τίτλο κιόλας, ολόκληρο το άρθρο νομικοί, νομοθέτες, νομοδιδάσκαλοι και λοιποί υπηρέτες του νόμου, σπεύδω να ξεκαθαρίσω: Αντιλαμβάνομαι πλήρως τη χρηστική σημασία της παραγραφής. Το σύστημα που υπερφορτώνεται, τη δυσκολία στη διερεύνηση, την ευθύνη τέλος πάντων του πολίτη να βρίσκεται σ’ εγρήγορση. Όλα δεκτά κι ωστόσο στο φινάλε, δεν παύει να ‘ναι αλήθεια επίσης πως: Σ’ ένα κεφάλαιο, ο νόμος που γράφτηκε για να υπηρετεί το δίκιο, είναι βαθιά κι ολωσδιόλου άδικος!