Όπως το ανέκδοτο με τον λαθροκυνηγό που βρήκε στον ώμο του ένα νεκρό ελάφι, έτσι και η Ευρώπη ανακάλυψε ξαφνικά τον νεοφασισμό στον... σβέρκο της! Η ίδια Ευρώπη που τον Απρίλη ώθησε τον διοικητή της Frontex σε παραίτηση, εξαιτίας αποδεδειγμένων επαναπροωθήσεων.

Ο Πρόεδρος της Τουρκίας και ο Έλληνας Πρωθυπουργός επέλεξαν τον ΟΗΕ ως νέο θέρετρο του προεκλογικού τους kavga ή καβγά. Ο Ερντογάν κατηγορεί την Ελλάδα ως χώρα που διαπράττει εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατηγορεί την Τουρκία -όπως είπε χθες- πως οπλοποιεί το προσφυγικό. Γιατί να μην ισχύουν και τα δύο ταυτόχρονα;

Ακόμα ένα έγκλημα εις βάρος της Δημοκρατίας επιβεβαιώνεται σιγά σιγά, καθώς ο -ενδυναμωμένος στην εποχή Μαρινάκη- ρεπόρτερ του αστυνομικού ρεπορτάζ Βασίλης Λαμπρόπουλος, αναφέρει πως τα αρχεία καταστράφηκαν, επικαλούμενος ενημέρωση της ΑΔΑΕ από την ΕΥΠ. Επιβεβαιώνει έτσι σχετικό δημοσίευμα της Εφ.Συν. πριν από περίπου 8 ημέρες.

Εδώ και κάτι περισσότερο από ένα μήνα, σταθήκαμε αμήχανοι θεατές, της επιλογής της Ελληνικής Κυβέρνησης να μην διασώσει τους πρόσφυγες στην νησίδα του ποταμού Έβρου. Τι πιθανότητες έχει να διωχθεί μελλοντικά η ελληνική κυβέρνηση για Εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας;

Με την επιλογή της μη-δράσης στο θέμα των γυναικοκτονιών, η Κυβέρνηση έχει βρεθεί στο στόχαστρο των (από το κέντρο προς τα αριστερά) ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΜέΡΑ25 και ΚΚΕ. Τολμούν να μιλάνε για επικοινωνιακά τρικ; Το καλύτερο που μπορεί να κάνει η Κυβέρνηση, είναι να ρωτήσει τις Βουλευτίνες της Νέας Δημοκρατίας και να απαντήσουν ανώνυμα για τις δικές τους ιστορίες τρόμου. Δεν είναι ζήτημα των «πλεμπαίων». Δεν κακοποιούνται μόνο οι «φτωχές». Και τα ανώτερα στρώματα κακοποιούν τις γυναίκες τους.

Από την πρώτη μέρα των εκλογών, η Κυβέρνηση Μητσοτάκη ξεκίνησε να στήνει το πελατειακό κράτος. Ο μπαμπάς Μητσοτάκης είχε 1.500 βαφτιστήρια και αργομισθίες δεξιών, ο υιός Μητσοτάκης προσλήψεις παπάδων, αστυνομικών, βολεύει κόσμο σε νοσοκομεία, σε Εθνικά Θέατρα και κάνει τουρνέ σε όλη την Ελλάδα. Ας μην τους υποτιμάμε.

Σε μια μετωπική επίθεση της Λίστας Πέτσα εξελίσσεται η υπόθεση Λιγνάδη. Οι δημοσιολογούντες που την απαρτίζουν εξισώνουν το Κοινό Περί Δικαίου Αίσθημα με το κυνήγι μαγισσών και τον Μεσαίωνα ή τους πολίτες με «όχλο». Η αλήθεια όμως είναι πως δεν θα υπήρχαν αυτές οι αντιδράσεις αν ένας καταδικασμένος βιαστής ανηλίκων δεν αφήνονταν ελεύθερος. 

Η αποφυλάκιση Λιγνάδη έχει έναν και μοναδικό υπεύθυνο: Την Κυβέρνηση. Πως το γνωρίζουμε; Γιατί αντί να πουν πως «η Δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη», το αφήγημα που μεταχειρίζονται ΟΛΟΙ, προστάζει πως «αποφυλακίστηκε με τον Νόμο Παρασκευόπουλου».

Και εντέλει παρέμεινε Σκάνδαλο μετά Σκευωρίας, όμως αυτή τη φορά εναντίον των δημοσιογράφων που ανέδειξαν πτυχές του θέματος και κάποια αδιευκρίνιστα ποσά και εναντίον των Τουλουπάκη - Παπαγγελόπουλου.

Τα δελτία ειδήσεων και οι ενημερωτικές εκπομπές, έχοντας παγιώσει εδώ και δύο χρόνια την συμμετοχή παπάδων και συνδικαλιστών αστυνομικών στην ενημέρωσή σας (καλά πάει αυτό), έβαλαν το κερασάκι στην τούρτα με Πισπιρίγκου και Ερντογάν.

Πριν από έναν χρόνο και δέκα μέρες, ο κ. Λασκαρίδης, μέλος του Δ.Σ. της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, μας ενημέρωνε πως έχουν χεσμένο τον Πρωθυπουργό. Μετά το συμβάν με το Ιράν, τι τον έχουν;

Οι "βαμβακοφυτείες" του τουρισμού αντιμετωπίζουν έλλειψη εργατικού δυναμικού. Βλέπετε, για κάποιον περίεργο λόγο οι εργαζόμενοι δεν θέλουν να δουλέψουν το καλοκαίρι 12-13 ώρες την ημέρα, για 6 ή 7 ημέρες την εβδομάδα. Έτσι ο ΟΑΕΔ πιέζει τους άνεργους κόβοντας τα επιδόματα ανεργίας.

Σε σύσκεψη που έγινε σήμερα το πρωί, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, επέβαλε εξωθεσμικό και εξωδικαστικό πρόστιμο 2.000 ευρώ στην Αττική οδό για κάθε όχημα που εγκλωβίστηκε. Με εντολή Μητσοτάκη πέταξε ένα ποσό, που μοιάζει μεγάλο, όμως είναι ψίχουλα, μπροστά στα δισ. των κερδών της Αττικής Οδού. 

Το δυστύχημα με την Φεράρι, είναι αυτό ακριβώς που υπονοεί η λέξη: Δυστύχημα. Ας μην μπούμε στον κόπο να σκεφτούμε πως καλύπτονται τα εργατικά ατυχήματα. Στον ΗΣΑΠ, στο λιμάνι με τον εργάτη της Cosco ή ακόμα και ο δύστυχος οικοδόμος που θα πέσει από την σκαλωσιά, δεν αποτελούν ειδήσεις. Το πολύ να τα διαβάσεις σε ανακοίνωση του ΠΑΜΕ ή άλλου συνδικάτου και αυτό αν πέσει στα χέρια σου. Γιατί; Γιατί οι ζωές των φτωχών δεν αφορούν κανέναν.

Από το 2011 μέχρι το 2021 έγιναν πολλά: Μνημόνια, ανεργία, φτώχεια, εξώσεις από ιδιόκτητα σπίτια, μεταναστευτικές ροές Ελλήνων και μη εκτός Ελλάδας, οι ευρωπαίοι μας έκλεισαν τις τράπεζες, θάνατοι από έλλειψη περίθαλψης, θάνατοι από τον τρόπο ζωής που μας επέβαλαν και 2 και 3 πτώσεις του βασικού μισθού. Αυτά λοιπόν καταγράφονται και απογράφονται.

Όταν η Επιτροπή Υγειονομικών συνεδριάζει μόνη και οι υπουργοί με τον Πρωθυπουργό λαμβάνουν μέτρα μόνοι τους, μονάχα πολιτικές αποφάσεις προκύπτουν. Τα δύο μέτρα και δύο σταθμά για εστίαση και Εκκλησία.

Η δίκη (χωρίς το παραμικρό στοιχείο) των Νίκου Ματαράγκα και Γιώργου Καλαϊτζίδη ξεκίνησε με κρότο: Η πρώτη μάρτυρας κατηγορίας, έχοντας καταθέσει 5 σελίδες κατηγορίας υπό την επήρεια ναρκωτικών, αναίρεσε την μαρτυρία της, ισχυριζόμενη πως της το ζήτησε η Αστυνομία.

Οι υπουργοί σας χαϊδολογούν τους νεοναζί και χρησιμοποιούν συνεχώς την θεωρία των "δύο άκρων"; Υπάρχει λύση. Η αποπομπή του Μπογδάνου "ξεπλένει" και τους πιο δύσκολους λεκέδες!

Την ώρα που σε ολόκληρο τον κόσμο παρακολουθούμε αμέτοχοι την Μαύρη Διεθνή (Νεοφιλελευθερισμός, Άκρα Δεξιά, Εκκλησίες και ΜΜΕ) να μοιράζει σκοταδισμό, οι υπόλοιποι επικεντρώνουμε την κριτική μας στον μέσο -κακώς "εκπαιδευμένο"- σκοταδιστή και όχι στον κοινό μας δυνάστη.

Επειδή ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες, στο επίμαχο άρθρο του Mea Culpa που στοχοποιούνταν παιδιά, στοχοποιούνταν και οι Βουλευτές ΝΔ της Ά Αθήνας ως εξαφανισμένοι πλην…Μπογδάνου.

Από την ώρα που η Κεραμέως εφάρμοσε την Ε.Β.Ε. όλοι επιμένουν να κοιτούν την πριμοδότηση των ιδιωτικών σχολών με "πελατάκια", αλλά δεν βλέπουν την στρατιά νέων παιδιών που θα επανδρώσουν τις γαλέρες των 640 ευρώ για την υπόλοιπη ζωή τους.

Η υπόθεση της γυναικοκτονίας της Κάρολαϊν ανέδειξε αυτό που όλοι υποψιαζόμασταν: Πως βιώνουμε μια συνθήκη όπου ο τρόπος σκέψης τον οποίο καλλιεργούν τα κυρίαρχα ΜΜΕ, μας μεταφέρει σε σκοτεινές εποχές που το αντρικό πρότυπο ήταν ποτισμένο με βία μέχρι το μεδούλι. Εποχές που μειοψηφούσε ο άντρας που δεν χτύπαγε την γυναίκα του.