Η στήλη αυτή θα είναι ανυπόγραφη. Όχι γιατί ντρέπομαι να σου πω ποιος είμαι («δε κρύβομαι μωρή, δε καταζητούμαι» - Ευα Κουμαριανού) αλλά γιατί με ενδιαφέρει να γνωριστούμε μέσα από τη στήλη με τέτοιο τρόπο, ώστε να με “δεις” στον απέναντί σου στη δουλειά, στο μετρό, στο εστιατόριο, στο κλαμπ, στο δρόμο. Δεν έχει να κάνει με το πως είναι η μούρη μου, αυτή την έχεις πετύχει άλλωστε ή θα τη πετύχεις ξανά στη δουλειά, στο μετρό, στο εστιατόριο, στο κλαμπ, στο δρόμο. Πάρ’ το σαν ένα κάρντιο/παζλ ερεθισμάτων που θα τα ενώνεις από όσα διαβάζεις εδώ.  

Η στήλη αυτή θα είναι ανυπόγραφη. Όχι γιατί ντρέπομαι να σου πω ποιος είμαι («δε κρύβομαι μωρή, δε καταζητούμαι» - Ευα Κουμαριανού) αλλά γιατί με ενδιαφέρει να γνωριστούμε μέσα από τη στήλη με τέτοιο τρόπο, ώστε να με “δεις” στον απέναντί σου στη δουλειά, στο μετρό, στο εστιατόριο, στο κλαμπ, στο δρόμο. Δεν έχει να κάνει με το πως είναι η μούρη μου, αυτή την έχεις πετύχει άλλωστε ή θα τη πετύχεις ξανά στη δουλειά, στο μετρό, στο εστιατόριο, στο κλαμπ, στο δρόμο. Πάρ’ το σαν ένα κάρντιο/παζλ ερεθισμάτων που θα τα ενώνεις από όσα διαβάζεις εδώ.  

Η στήλη αυτή θα είναι ανυπόγραφη. Όχι γιατί ντρέπομαι να σου πω ποιος είμαι («δε κρύβομαι μωρή, δε καταζητούμαι» - Ευα Κουμαριανού) αλλά γιατί με ενδιαφέρει να γνωριστούμε μέσα από τη στήλη με τέτοιο τρόπο, ώστε να με “δεις” στον απέναντί σου στη δουλειά, στο μετρό, στο εστιατόριο, στο κλαμπ, στο δρόμο. Δεν έχει να κάνει με το πως είναι η μούρη μου, αυτή την έχεις πετύχει άλλωστε ή θα τη πετύχεις ξανά στη δουλειά, στο μετρό, στο εστιατόριο, στο κλαμπ, στο δρόμο. Πάρ’ το σαν ένα κάρντιο/παζλ ερεθισμάτων που θα τα ενώνεις από όσα διαβάζεις εδώ.