ΠΙΣΤΕΨΕ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ
Ο Μητσοτάκης δεν θα πέσει με κρότο. Θα πέσει με λυγμούς. Με την κοινωνία παραιτημένη και έτοιμη για την επόμενη –πιο "φιλική";- κόλαση.
Οι "βαμβακοφυτείες" του τουρισμού αντιμετωπίζουν έλλειψη εργατικού δυναμικού. Βλέπετε, για κάποιον περίεργο λόγο οι εργαζόμενοι δεν θέλουν να δουλέψουν το καλοκαίρι 12-13 ώρες την ημέρα, για 6 ή 7 ημέρες την εβδομάδα. Έτσι ο ΟΑΕΔ πιέζει τους άνεργους κόβοντας τα επιδόματα ανεργίας.
Στην πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή, ο πρωθυπουργός υποστήριξε ότι στη χώρα μας η μακροχρόνια ανεργία συνυπάρχει με κενές θέσεις εργασίας και ότι υπάρχουν «αρκετές δουλειές που θα μπορούσαν να καλυφθούν αν οι υποψήφιοι διέθεταν βασικές δεξιότητες».
Από τότε που ξεκίνησε ο πόλεμος στην Ουκρανία, η συχνότητα χρήσης της λέξης του τίτλου μας αυξήθηκε κατακόρυφα, τουλάχιστον στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ο όρος δεν είναι βέβαια γέννημα του πολέμου, υπήρχε από αρκετά χρόνια νωρίτερα· αν πάλι αναρωτιέστε τι σχέση έχει το πιάτο που βλέπετε στην εικόνα, θα πρέπει να κάνετε λίγη υπομονή.
Τι μας αποτρέπει από το να αποδεχτούμε τη δυστοπία ως κεκτημένο της βιωματικής πραγματικότητας της Ελλάδας του 2022; Ως κάτι που είναι στ’ αλήθεια εδώ, που δεν περιγράφει δυστυχώς ένα μακρινό μέλλον, αλλά το τώρα; Τίποτα δεν μας αποτρέπει.
Και κάπως έτσι, η κυβέρνηση Μητσοτάκη “ξέπλυνε” τον Πούτιν.
1991, κυβέρνηση Μητσοτάκη, βομβαρδισμός της Βαγδάτης, πληθωρισμός, ακρίβεια, ανατιμήσεις, χιλιάδες διορισμοί "γαλάζιων παιδιών", διαφθορά, λιτότητα, απεργίες... "Ρεπορτάζ στην Ομίχλη". Πιο «η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα», πεθαίνεις.
Η στήλη αυτή θα είναι ανυπόγραφη. Όχι γιατί ντρέπομαι να σου πω ποιος είμαι («δε κρύβομαι μωρή, δε καταζητούμαι» - Ευα Κουμαριανού) αλλά γιατί με ενδιαφέρει να γνωριστούμε μέσα από τη στήλη με τέτοιο τρόπο, ώστε να με “δεις” στον απέναντί σου στη δουλειά, στο μετρό, στο εστιατόριο, στο κλαμπ, στο δρόμο. Δεν έχει να κάνει με το πως είναι η μούρη μου, αυτή την έχεις πετύχει άλλωστε ή θα τη πετύχεις ξανά στη δουλειά, στο μετρό, στο εστιατόριο, στο κλαμπ, στο δρόμο. Πάρ’ το σαν ένα κάρντιο/παζλ ερεθισμάτων που θα τα ενώνεις από όσα διαβάζεις εδώ.
Όποιος αγαπά το ποδόσφαιρο δεν μπορεί να μείνει σιωπηλός για τους νεκρούς μετανάστες εργάτες στο Κατάρ. Το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2022 θα διεξαχθεί κυριολεκτικά πάνω στους τάφους τους.
Όσο θα επιτείνεται η φτωχοποίηση της κοινωνίας, τόσο θα στήνονται "Κολοσσαία" για να εκτονώνεται ο όχλος.
Η χώρα έχει συγκλονιστεί από την υπόθεση της δολοφονίας των τριών παιδιών στην Πάτρα, με τις περισσότερες λεπτομέρειες να αποκαλύπτονται σταδιακά, ενώ η Δικαιοσύνη να μην έχει δώσει ακόμη ξεκάθαρη απόφαση και απάντηση. Αλλά αντί το ελληνικό ίντερνετ να γεμίζει με τη διάδοση της αγάπης προς τα θύματα, έχει κατακλυστεί με μίσος προς την θύτη – αλλά και όλ@ τους θύτες.
Κατακριτέο θα ήταν, αν η αποτρόπαια ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και το δράμα του ουκρανικού λαού, δε γινόταν η αφορμή να ενημερωθεί έστω ένας επιπλέον άνθρωπος και για άλλους πολέμους. Και για άλλους λαούς που υποφέρουν. Που δεν έχουν λευκό δέρμα και ως πρόεδρο έναν υπερ-προβεβλημένο κωμικό ηθοποιό. Όχι τον Μητσοτάκη, τον άλλον.