Ήταν ένα ανυπόφορα ζεστό βράδυ. Το θέατρο είχε γεμίσει πλήρως ως τις 9 και μισή. Μετά από ένα σύντομο χαιρετισμό από την Άννα Ροκοφύλλου, πρόεδρο του ΟΠΑΝΔΑ, η Ρίτα Αντωνοπούλου περπάτησε μπροστά στη σκηνή με τρόπο ευγενικό και γνώριμο και ξεκίνησε να ερμηνεύει τον «Σταυρό του Νότου», συστήνοντας έτσι τον εαυτό της με έναν οικείο τρόπο, μετά το διάστημα απουσίας ένεκα της πανδημίας. Οι συνεργασίες της Αντωνοπούλου μπορεί να υπήρξαν αρκετές κι αξιοσημείωτες, παρ’ όλα αυτά δεν μπορεί να πει κανείς το ίδιο και για τη δισκογραφία της, η οποία δεν αποτιμάται το ίδιο πλούσια, σε σχέση τουλάχιστον με το ευρύ ρεπερτόριό της, ωστόσο φαίνεται το τελευταίο διάστημα να κερδίζει διαρκώς έδαφος.

Κι ενώ όλοι φοράμε καρτερικά τη μάσκα μας και ασφυκτιούμε φρόνιμα στο όνομα της δημόσιας υγείας, στην κάτω σειρά ένας κύριος με «επαναστατική» διάθεση αρνείται να τη φορέσει. Έχει και τόση ζέστη, δεν τον αδικώ. Δυο παιδιά από το προσωπικό του θεάτρου εκτελούν επιτυχώς τις ανάγκες του ρόλου του κέρβερου που τους ανατέθηκε, αλλά δίχως αποτέλεσμα. Ο κύριος ζητάει από τα παιδιά να πάνε να μάθουν γιατί πρέπει να φοράει τη μάσκα και να επιστρέψουν για να τον ενημερώσουν. Στην πιο κάτω σειρά, αναγνωρίζω την Δέσποινα Κουτσούμπα. Έχει τα χέρια σηκωμένα γροθιές και τραγουδά δυνατά όταν η Ρίτα παίζει το «Καραντί».

Η σύνδεσή της με τον Θάνο Μικρούτσικο και το ποιητικό έργο του Νίκου Καββαδία είναι αυτά τα οποία φέρνει κανείς πρώτα στο μυαλό κάθε φορά που ακούει το όνομά της. Η μαθητεία της δίπλα στον Μικρούτσικο την καθιέρωσε στη συνείδησή μας ως μια προικισμένη και ικανή τραγουδίστρια, «μια σύγχρονη Μαρία Δημητριάδη», όπως είπαν. Από το 2006, όταν ο μεγάλος συνθέτης την επέλεξε ώστε να εμφανιστεί μαζί με τον Γιάννη Κούτρα στον «Σταυρό του Νότου» μέχρι και τον θάνατό του, το 2019, η Αντωνοπούλου υπήρξε η βασική του ερμηνεύτρια κι εκείνη που τον τραγούδησε όσο καμία άλλη.

Το πρόγραμμα ήταν γεμάτο με διασκευές, με τις δημιουργίες του Μικρούτσικου να ξεχωρίζουν, όπως το «7 Νάνοι» και το «Ο Άμλετ της Σελήνης». Φόρος τιμής απεδόθη και στα τραγούδια άλλων καλλιτεχνών που ερμήνευσε, όπως τα «Διόδια», «Ο Προσκυνητής», το «Αερικό» και άλλα. Μπορεί οι προβολείς να μην την φώτιζαν όσο έπρεπε, μπορεί το άγχος της να έκανε τα λόγια της να μοιάζουν προμελετημένα, ωστόσο η φωνή της, με την ώριμη αυτή και βαθιά ποιότητα, ένωσε τις φωνές όλων σε μία. Το κοινό της είναι προσδιορισμένο στη βάση του κι αυτό το διαπιστώνει κανείς με την πρώτη. 

Δεν έχω καταλήξει ακόμα στο αν αυτή η αφοσίωση στη δισκογραφία του Μικρούτσικου την εμπόδισε από το να αναζητήσει τα δικά της τραγούδια και τις πρωτότυπες δημιουργίες ή αν εκείνη «βολεύτηκε» κατά κάποιον τρόπο στην καλλιτεχνική αξία του συνθέτη. Η Αντωνοπούλου είναι περισσότερο γνωστή ως μια «συναυλιακή» τραγουδίστρια, οπότε και τραγουδά πρωτίστως για την επαφή με τον κόσμο. Κι αυτό σημαίνει πως μπορεί τελικά για την ίδια τα λίγα «δικά της» τραγούδια να της είναι αρκετά και πως οι διασκευές τραγουδιών άλλων καλλιτεχνών ολοκληρώνουν καλύτερα την επικοινωνία με τον κόσμο.

Ανάμεσα στα όσα παρουσίασε ήταν και το καινούριο της τραγούδι, με τίτλο «Ο Δραπέτης», το οποίο κυκλοφόρησε επίσημα μόλις την επόμενη μέρα μετά τη συναυλία. Η ίδια δημιουργική τριάδα που της χάρισε το τραγούδι αυτό, υπέγραψε και  την συγκινητική μπαλάντα «Θα μεγαλώνω», την οποία αφιέρωσε στην κόρη της. Το «Ο Δραπέτης», σε στίχους της Ειρήνης Τσαγκαράκη και μουσική των Αντώνη και Δημήτρη Παπαβομβολάκη, είναι ένα up-tempo τραγούδι, κατάθεση ψυχής για την ίδια, ένα ξόρκι για την αφύπνιση και την έξοδο για εμάς. Του ευχόμαστε να βρει το δρόμο του στα αυτιά και στις καρδιές όλων.

Βρείτε  τον Δραπέτη  σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες → https://orcd.co/odrapetis

Δείτε το μοναδικό video του Άκη Χρήστου: https://bit.ly/Odrapetis

Μουσική: Αντώνης & Δημήτρης Παπαβομβολάκης

Στίχοι: Ειρήνη Τσαγκαράκη

Ενορχήστρωση - Επιμέλεια παραγωγής: Αντώνης & Δημήτρης Παπαβομβολάκης

Programming, sound design: Αντώνης Παπαβομβολάκης

Ηλεκτρική κιθάρα, keyboards: Δημήτρης Παπαβομβολάκης

Φωνητικά: Ρίτα Αντωνόπουλου

Ηχογράφηση - Μίξη - Mastering: Αντώνης Παπαβομβολάκης (Music Row Studios)

Video Credits:

Φωτογραφία - Σκηνοθεσία: Άκης Χρήστου (Hocus Photus)