«Κάθε τραγούδι που μιλάει για το είναι μας ως έχει είναι πολιτικό»

Μετά τα πρώτα του δείγματα ως συνθέτη, με την επιτυχημένη συμμετοχή του στην Τέταρτη Ακρόαση της Μικρής Άρκτου και το ενδιαφέρον άλμπουμ «Τρίτη έξοδος» με ερμηνεύτρια τη Δήμητρα Σελεμίδου, όπου υπογράφει τη μουσική, ο Σπύρος Παρασκευάκος ανοίγει τον κύκλο των προσωπικών του τραγουδιών με το «Τραπεζάκι σαλονιού», που τραγουδά μαζί με την Ιωάννα Λέκκα.

«Κάθε τραγούδι που μιλάει για το είναι μας ως έχει είναι πολιτικό»
ΠΡΟΒΟΛΗ

Ανήκει στη νεότερη γενιά των αξιολόγων δημιουργών, που φέρνει μαζί της νέες παραστάσεις, νέες εικόνες και νέα έκφραση. Ο Σπύρος Παρασκευάκος έχει όλο το μέλλον μπροστά του για να μας δείξει την καλλιτεχνική του παλέτα, ωστόσο αν κρίνουμε από τα δείγματά του ως τώρα, έχουμε σίγουρα απέναντί μας ένα νέο άνθρωπο με τόλμη, ταλέντο και προσωπική ματιά στη μουσική και τον κόσμο. Αυτή τη φορά, πέρα από τη μουσική, υπογράφει και το στίχο και μοιράζεται την ερμηνεία με την Ιωάννα Λέκκα, ανοίγοντας έτσι έναν κύκλο πιο προσωπικών του τραγουδιών, που ο ίδιος ονομάζει «ΠΟΣΤ ΡΟΜΑΝΤΙΚ ΠΟΠ».

Το «Τραπεζάκι σαλονιού», όπως είναι ο τίτλος του τραγουδιού, είναι η νέα «εστία» των σπιτιών μας, γύρω από την οποία περιστρέφεται ολόκληρη η ζωή μας. Σημείο αναφοράς του πολύτιμου «μαζί» και την ίδια στιγμή «άγκυρα» των ονείρων και των ταξιδιών μας. «Να βαράμε στις γωνίες τα όνειρά μας, μια εσύ και μια εγώ, να σου δείξω τι μπορώ; να τραυματίζομαι καλύτερα απ’ τους άλλους». Μα την ίδια στιγμή, «να επουλώνομαι μαζί σου πιο πιο γρήγορα απ’ ό,τι με τους άλλους».

Τόσο η μοναξιά όσο και το «μαζί» μάς τραυματίζουν, όμως το «μαζί» έχει τη δύναμη να επουλώνει τις πληγές;
«Ναι. Είμαστε οι ιστορίες μας. Τα τραύματά μας και οι πληγές μας είμαστε, τι να κάνουμε;

Το να μοιραστούμε τις ιστορίες μας είναι η λύση. Το να κατανοήσουμε ο ένας τον άλλον. Να τα βάλουμε δίπλα δίπλα. Να είμαστε υποστηρικτικοί και να δίνουμε δύναμη ο ένας στον άλλον στην καθημερινότητα. Σε ανύποπτες στιγμές. Σε μικρές πράξεις. Για αυτό το μαζί μιλάμε».

Ζούμε σε μία κοινωνία όπου «κάνουμε πιο πέρα» ώστε να χωράμε με τους άλλους;
«Αρχικά ζούμε σε μια κοινωνία και μια πραγματικότητα που δεν κάνουμε πιο πέρα ούτε για τον ίδιο μας τον εαυτό. Να χωρέσουμε εμάς πρώτα. Να μας κατανοήσουμε. Έχουν κάτσει πάνω μας τα προπατορικά και μας πλακώνουν. Οι πρόγονοί μας και τα πρέπει. Δεν αφήσαν οι άλλοι χώρο για εμάς. Να δούμε τους εαυτούς μας, να τους ανακαλύψουμε χωρίς ενοχές. Με απόλαυση και ελευθερία. Aυτά πληρώνουμε.

Το μυστικό είναι αυτό. Αυτός ο λίγος χώρος που πρέπει να διεκδικήσουμε για τον εαυτό μας και ύστερα να τον δώσουμε και στον διπλανό μας.

Ήρθε ο καιρός να μιλήσουμε για τον ελέφαντα στο δωμάτιο και να τον βγάλουμε απ’ έξω.

Σκέψου πόσος χώρος μπορεί να αδειάσει, ε;

Από έναν τόσο δα ελέφαντα».

Το τραγούδι που φέρνει στο φως την ανομολόγητη αλήθεια μας, είναι ταυτόχρονα πολιτικό;
«Ναι. Σε μια εποχή που η αλήθεια δεν είναι το αυτονόητο. Που ο τρόπος που μας φέρονται ακόμα και σαν πολίτες μιας χώρας δεν είναι αληθής και ξηγημένος. Στα ίσια, ρε παιδί μου. Τότε ναι, κάθε πράξη αλήθειας είναι πολιτική. Κάθε τραγούδι που μιλάει για το είναι μας ως έχει, χωρίς φθορές, χωρίς ντροπές, χωρίς φόβο και με πάθος, είναι άκρως πολιτικό. Μιλάμε για εμάς, όπως μας θέλουμε εμείς».

Τι σηματοδοτεί για σένα ο νέος κύκλος παρουσίασης των τραγουδιών σου που μόλις άνοιξε;
«Το νέο κύκλο τραγουδιών που μόλις άνοιξε, τον ονομάζω ΠΟΣΤ ΡΟΜΑΝΤΙΚ ΠΟΠ.

Μεταρομαντική ποπ, δηλαδή. Και πρόκειται για τα πιο προσωπικά μου τραγούδια, τα οποία δεν μπορούσα να αποχωριστώ μέσα στα χρόνια και τα κράτησα για να τα τραγουδήσω εγώ μια μέρα ή να τα μοιραστώ με πολύ αγαπημένους μου καλλιτέχνες. Είναι ένας κύκλος τραγουδιών που έψαχναν να βρούν κάτι νέο. Κάτι λίγο πιο πέρα από το έντεχνο, όπως το γνωρίζουμε μέχρι σήμερα. Κάτι πιο φρέσκο, ειλικρινές και απενοχοποιημένα ρομαντικό. Τρυφερό, γλυκό αλλά και σκοτεινό σε πολλά σημεία του. Αυτός ο κύκλος έρχεται σαν μια μεγάλη αποδοχή του εαυτού μας. Αυτοί είμαστε και γουστάρουμε».

Ακολουθήστε το 20/20 Magazine στο Google News, στο Facebook, το Twitter και το Instagram.
ΠΡΟΒΟΛΗ