Ποια είναι επιτέλους η Barbra Streisand;

Το νέο compilation album της Barbra Streisand κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες και φέρει τον τίτλο Release me 2. Η νέα αυτή συλλογή με δέκα σπάνια και ακυκλοφόρητα τραγούδια είναι ένα μουσικό ταξίδι στις αναμνήσεις της θρυλικής καριέρας της.

Ποια είναι επιτέλους η Barbra Streisand;
ΠΡΟΒΟΛΗ

Η σχέση μου με τη θρησκεία εδώ και χρόνια έχει καταντήσει μια σχέση πάθους. Όχι γιατί προσεύχομαι γονυπετής για τη σωτηρία της ψυχής μου, κάθε άλλο. Δεν εμπίπτω σε εκκλησιαστικά σχήματα και χριστογράμματα. Είναι μια σχέση πάθους, λοιπόν, γιατί μπροστά στην αναποτελεσματικότητα του κάθε θεού, εγώ πρωτοτυπώ με το να ιδρύω τις δικές μου θρησκείες και να δογματίζω υπέρ των εκπροσώπων τους όπου κι αν σταθώ. Κι έτσι έρχεται να σώσει κανείς τον εαυτό του. Όσοι με περιβάλλουν γνωρίζουν καλά πως υπάρχουν πολλοί άγιοι και αγίες στους οποίους επιδεικνύω πίστη εδραία και ανεξάντλητη. Μία αγία είναι η Barbra Streisand.

Αφήστε με να σας εξηγήσω.

Πρώτα απ’ όλα, έχει κανείς την ανάγκη να του τη συστήσω; Δε νομίζω. Όλοι γνωρίζουν ή, τουλάχιστον, θα έπρεπε για λόγους καλλιτεχνικής παιδείας να γνωρίζουν, ποια είναι η Barbra Streisand. Ο ορισμός του multi-καλλιτέχνη, το πολυεργαλείο κατά πρόσωπο.

Οι αναρίθμητες διακρίσεις της δεν αρκούν για να μαρτυρήσουν τη σπουδαιότητά της. Τραγουδίστρια, ηθοποιός, συγγραφέας, παραγωγός ταινιών, σκηνοθέτης.
Από το Broadway στο Hollywood, απ’ τα βραβεία Grammy στα βραβεία Emmy κι από ζωηρή Fanny του Funny Girl στην φιλόδοξη Eβραιοπούλα Yentl. Είναι τόσα πολλά τα πεδία στα οποία εκτείνεται που το επίθετο «πολυσχιδής» φαίνεται λίγο.

 

Ας πάψω, όμως, να υπερβάλω κι ας μιλήσουμε για μουσική.

Για δεύτερη φορά, λοιπόν, η ένθεη, η Αειμακάριστη, Εγγυήτρια και Ψυχοσώτρια Barbra Streisand έβαλε τα μακριά και όμορφα δάχτυλά της βαθιά μέσα στο μουσικό θησαυροφυλάκιό της, για να ανασκαλίσει όλα όσα έχει τραγουδήσει αυτά τα χρόνια και να κυκλοφορήσει πριν λίγες μέρες το Release me 2. Και πράγματι, ήταν τελικά πολλά τα πολύτιμα κοσμήματα που πάσχιζαν να βγουν προς το φως και αδίκως κρύβονταν εκεί μέσα. Το πρώτο ψαχούλεμα το είχε επιχειρήσει το 2012 με το Release Me, το οποίο περιλάμβανε επίσης δέκα σπάνια και ακυκλοφόρητα τραγούδια. Σ’ εκείνον το δίσκο θα ακούσει κανείς μια μοναδική ερμηνεία του "Being Good Isn't Good Enough", το οποίο προσωπικά μ’ έχει σώσει σε πολλά κρίσιμα της ζωής μου ως τώρα χωρίς να το ξέρει κανείς.

To Release me 2, σε συνέχεια του πρώτου, ακολουθεί τα ίδια χνάρια του γνωστού μελοδραματισμού που έχει χαρακτηρίσει τη μεγάλη ντίβα, εξασφαλίζοντας έτσι σε εμάς τους θνητούς, που ενίοτε αποζητάμε το δράμα μας, έναν ζεστό χώρο τάξης, ηρεμίας και πραότητας. Μιλάμε για τραγούδια που ηχογραφήθηκαν από το 1962 έως το 2014, οπότε και δεν ωφελεί να τα αντιμετωπίσει κανείς κριτικά. Μετά από μια επιφανή καριέρα 60 χρόνων και 36 δίσκους; Να κρίνουμε τι; Αν πατάει καλά στην τάδε νότα η Barbra κι αν ο συγκεκριμένος στίχος επεξηγεί αρκετά το νόημα του έρωτα; Προφανώς και υπήρχε κάποιος λόγος που τα τραγούδια απορρίφθηκαν και δεν κυκλοφόρησαν, όπως επίσης υπάρχει λόγος που κυκλοφορούν σήμερα υπό τη μορφή αυτού του compilation album.

Κι αφού καμία αισθητική αντίρρηση δεν προβάλαμε για τον δίσκο αυτό, αξίζει να αναφέρουμε εντελώς αντικειμενικά αυτή τη φορά πως η Streisand, ένθερμη κοινωνική και πολιτική ακτιβίστρια εδώ και χρόνια, επέλεξε τραγούδια που έχουν και σήμερα κάτι να πουν. Ένα από αυτά είναι και το “Be Aware”, που της είχαν γράψει το 1971 ο Burt Bacharach και ο Hal David  και μιλά για τα άστεγα παιδιά και την πείνα. Αλλά και το “One Day (A Prayer)”, ένα ξεκάθαρο και επίκαιρο μήνυμα ειρήνης. Κι η φωνή της αλησμόνητη, εγκλωβισμένη μέσα σε αυτές τις πολύτιμες ηχογραφήσεις, εξακολουθεί να εμπνέει τόσα χρόνια μετά και να εξυμνεί τη ζωή. Έτσι, άκοπα, σβέλτα και μακάρια.

Μα ποια είναι επιτέλους;

Το τρίπτυχο προσευχή, νηστεία και εγκαρτέρηση, λένε οι θρησκευόμενοι, είναι ο πιο θεϊκός τρόπος για να ευλογείται ένας μαθητής από το δάσκαλό του. Και το αποτέλεσμα; Η λύτρωση, η κάθαρση. Ε, λοιπόν, αν είναι έτσι, μετά την ακρόαση του δίσκου αυτού δεν βρίσκω πια κανένα λόγο να αμφισβητήσω την αγιότητα της Streisand. Παρ’ όλα αυτά, αν εσείς έχετε αναλάβει το ρόλο του αφορισμογράφου και δεν αποδέχεστε την αγιότητά της, τουλάχιστον μπορείτε να παραδεχτείτε πως, σε αντίθεση με άλλους, η Streisand δεν έχει έρθει στον κόσμο αυτό για να τον κοπρίσει, αλλά για να τον κοσμήσει και πως, αγιασμένοι ή μη, οι αληθινοί καλλιτέχνες αξίζουν μόνο σεβασμό και χειροκροτήματα.

Ακολουθήστε το 20/20 Magazine στο Google News, στο Facebook, το Twitter και το Instagram.
ΠΡΟΒΟΛΗ