Το υπουργείο Πολιτισμού είχε ξεχασμένους τους καλλιτέχνες, που δεν είχανε να φάνε. Κυριολεκτικά, όχι μεταφορικά. Παίρναμε τηλέφωνο ο ένας τον άλλον και στέλναμε ψωμιά και τυριά

Εκείνο το μεσημέρι στο στούντιο του Αντώνη, υπήρχε ένα διαφορετικό κλίμα στον αέρα. Υποδεχτήκαμε τον Χάρη και πέσαμε κατευθείαν στα βαθιά, κουβεντιάζοντας, με κλειστά μικρόφωνα, όλα αυτά που δεν μας αφήνουν να ησυχάσουμε. 

Τον Χάρη τον ρωτάνε πολλές φορές «Γιατί είσαι έτσι, τι έχεις» και εκείνος απαντάει «Εσύ γιατί δεν είσαι». Και έχει δίκιο. Σε αυτή την δυστοπία που ζούμε, το να μην ανησυχείς, σε κάνει απαθή. Και η απάθεια είναι αυτό που όλοι πρέπει να απευχόμαστε. 

Το καταδικάζω τη βία απ’ όπου και αν προέρχεται ξέρεις τι σημαίνει; Πως αν εγώ είμαι γυναίκα, με βιάσεις και εγώ αντιδράσω, το καταδικάζεις

Τις συζητήσεις με ανθρώπους που φλέγονται εσωτερικά, είναι δύσκολο να τις προβλέψεις ή να τις σχεδιάσεις. Θέατρο, τέχνη, ζωή και πολιτική γίνονται ένα πελώριο ποτάμι που σε παίρνει και σε σηκώνει. Αυτός είναι ο Χάρης Τζωρτζάκης.

Το εμβόλιο δεν το έκανα από "ατομική ευθύνη". Το έκανα επειδή έχω κοινωνική συνείδηση. Για να βοηθήσω την κοινωνία να ξεπεράσει αυτό το πρόβλημα. Και αν αυτός είναι ο τρόπος, φέρτε μου να κάνω και τρία

Ο Χάρης Τζωρτζάκης μίλησε για τους κυβερνώντες που χαζογελάνε με τις πυρκαγιές και τους νεκρούς από την πανδημία, για τα πληρωμένα κανάλια που χαϊδεύουν την κυβέρνηση, για τον φόβο του να μεγαλώνεις ένα κορίτσι σε μια τοξική πατριαρχική κοινωνία και για τα συναισθήματα του, λίγες στιγμές πριν έρθει στην ζωή η μικρή του κόρη. 

Πρέπει να κοιτάξουμε μια άμεση δράση. Με όποιο τρόπο και με όποιο κόστος. Βαρέθηκα να συζητάω. Δεν θέλω να πάω σε καμία συνέλευση και να συζητήσω αυτονόητα πράγματα που θα έπρεπε να τα έχουμε λύσει ως μεγάλοι άνθρωποι

Επιμέλεια ήχου/Παραγωγή: Αντώνης Παπαβομβολάκης (Music Row Studio)

Artwork: jordan_pyro 

WHO IS WHO

Ο Χάρης Τζωρτζάκης είναι ηθοποιός, γεννήθηκε  στον Πειραιά και αποφοίτησε με άριστα από την Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών, το 2010. Έχει συνεργαστεί με τον Θοδωρή Αμπαζή στην παράσταση «Ο Γλάρος» στον ρόλο του Τρέπλιεφ, με τον Βασίλη Παπαβασιλείου στην παράσταση «Κύκλωψ» του Ευριπίδη για το Εθνικό Θέατρο, με τον Λάκη Λαζόπουλο στην παγκόσμια περιοδεία της παράστασης «Sorry I am Greek», με τον OlivierPy στο «Vitrioli» του Γιάννη Μαυριτσάκη. Έχει συμμετάσχει επίσης στις παραστάσεις Βασιλιάς Ληρ (2015), Κρίμα που είναι Πόρνη (2015), Το έγκλημα και η τιμωρία (2015), Με λένε Έμμα (2018)

Έχει συμμετάσχει στην παράσταση «Η Γειτονιά των αγγέλων» του Ιάκωβου Καμπανέλλη, σε σκηνοθεσία Κώστα Τσιάνου, στην παράσταση «Ρόλος Μεφίστο» σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη

Στην τηλεόραση, δείγμα της δουλειάς του είναι η "Παιδική χαρά (2009)", σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Πανταζούδη ,"Ο άντρας των ονείρων μου! (2017)", σε σκηνοθεσία Ρέινα Εσκενάζυ και Κώστα Κιμούλη και η σειρά «Αν ήμουν Πλούσιος» (2019) σε σκηνοθεσία Στράτου Μαρκίδη.

Στον κινηματογράφο συμμετείχε στην ταινία «Luna Bar» (2016) σε σκηνοθεσία Σπύρου Μιχαλόπουλου.