Δουλεύοντας με προσοχή τους ανθρώπινους χαρακτήρες, ο Σανγκ Σου έχει προσεγγίσει αρκετές φορές τη γυναικεία ψυχοσύνθεση. Σε αυτή την ταινία οδηγείται σε μεγαλύτερα βάθη, καθώς το θέμα της είναι οι σχέσεις των γυναικών με τους άντρες και μεταξύ τους, μέσα από μια ιστορία με πρωταγωνίστριες αποκλειστικά γυναίκες. Η Γκαμ-Χι (η αγαπημένη πρωταγωνίστρια σε πολλές ταινίες του σκηνοθέτη Κιμ Μιν-χι) βρίσκεται μετά από πέντε χρόνια χωρίς τον άντρα της για λίγες μέρες, καθώς αυτός πρέπει να πάει σε ένα επαγγελματικό ταξίδι. Εκμεταλλεύεται αυτή την ευκαιρία για να πάει να συναντήσει παλιές της φίλες. Θα μπει στα σπίτια τους, θα κάτσει στους καναπέδες τους, θα φάνε μαζί, θα πιουν λίγο κρασί και θα κουβεντιάσουν, για να ανακαλύψουν πως τώρα πια είναι πιο πολλά αυτά που τις χωρίζουν από αυτά που τις ενώνουν.

Γυναίκες σε μια κρίσιμη ηλικιακή φάση. Γύρω στα σαράντα. Τί καθορίζει τη ζωή τους; Η καριέρα; Η σχέση; Το ζεν;

Η κάμερα του Σανγκ-Σου τις παρακολουθεί υπομονετικά στις μονότονες συζητήσεις τους για να ζουμάρει ξαφνικά στο πρόσωπο της μιας, λέγοντας μας ξεκάθαρα: "εδώ είναι το ζουμί". Τα ξαφνικά αυτά ζουμ θεωρούνται το χαρακτηριστικό του κινηματογραφικό ιδίωμα. Όπως ο ίδιος έχει πει: «Κάποια στιγμή αισθάνθηκα πως ήθελα να πλησιάσω περισσότερο στους ηθοποιούς χωρίς να διακόψω το πλάνο. Και στη συνέχεια ανακάλυψα ότι έτσι μπορούσα να δημιουργήσω ένα συνεχή ρυθμό».

Στη Γυναίκα που Έφυγε ο κυρίαρχος ρυθμός είναι ο ήχος από τις φωνές των γυναικών που συζητάνε. Βρίσκονται μετά από πολλά χρόνια και σαν να μετριούνται. Τί έχουν κάνει μέχρι τώρα; Τι έχουν καταφέρει; Ένα καλό σπίτι; Μια καλή συγκάτοικο; Μια καλή καριέρα; Χρήματα; Ή την αγάπη, τη σημασία της οποίας έρχεται αφοπλιστικά να θυμίσει στις παλιές της φίλες η Γκαμ – Χι. «Είμαστε αχώριστοι εδώ και πέντε χρόνια, πρώτη φορά μένουμε ο ένας μακρυά από τον άλλο. Αυτός πιστεύει ως οι ερωτευμένοι πρέπει να είναι κολλημένοι ο ένας με τον άλλο» λέει στις φίλες της που όλες τη ρωτάνε έκπληκτες το ίδιο πράγμα: «Μα πώς γίνεται αυτό;» Πώς γίνεται να μοιράζεσαι τη ζωή σου, τις σκέψεις σου, τον εαυτό σου; Πώς γίνεται ν’ αγαπάς;

Μια μικρή σπουδή πάνω στη σύγχρονη γυναικεία συνθήκη από έναν δεξιοτέχνη, μια ταινία ψιλοβελονιά που αφήνει και λίγο χώρο στην καθαρτική δύναμη της σκοτεινής αίθουσας.