Λίγους μήνες πριν, είχαν κυκλοφορήσει σε βιβλίο και οι αγορεύσεις δύο από των συνηγόρων Πολιτικής Αγωγής των Αιγύπτιων αλιεργατών στη δίκη της Χρυσής Αυγής.

Το πρώτο βιβλίο κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Τόπος με τίτλο «Το “άλλο άκρο” στο εδώλιο: Δικαιοσύνη ή ατιμωρησία ξανά;», που περιλαμβάνει την αγόρευση του δικηγόρου Κώστα Παπαδάκη.

Το δεύτερο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αντίποδες και περιλαμβάνει την αγόρευση του Θανάση Καμπαγιάννη κάτω από τον τίτλο «Με τις μέλισσες ή με τους λύκους, Αγόρευση στη δίκη της Χρυσής Αυγής».

Με την τρίτη αυτή έκδοση, το βιβλίο καλείται να ενισχύσει το νομικό οπλοστάσιο της επιχειρηματολόγησης γύρω από τη μεγάλη προσπάθεια νομικής και κοινωνικής καταδίκης του ναζιστικού μορφώματος.

Το βιβλίο προλογίζει η μητέρα του Παύλου Φύσσα, Μάγδα, ευχαριστώντας τη Χρύσα Παπαδοπούλου και αναφέροντας πως η έκδοση αυτή αποτελεί τον καρπό της πενταετούς ακροαματικής διαδικασίας που έκλεισε την 7η Οκτωβρίου 2020 με το ολοκληρωτικό ξήλωμα και την ιστορική πρωτόδικη καταδίκη της εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή.
Η Μάγδα Φύσσα γράφει πως το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει κανείς για να αντιμετωπίσει το φασισμό, είναι να σκοτώσει το φόβο -πράγμα που έπραξε ο Παύλος Φύσσας, γι’ αυτό και το βιβλίο είναι σαν να γράφεται μέσα από τον ίδιο.
Σε ένα δεύτερο προλογικό σημείωμα, η Ελευθερία Τομπατζόγλου, συνήγορος κι εκείνη της Πολιτικής Αγωγής της οικογένειας, δίνει έμφαση στη σημασία της αγόρευσης της Παπαδοπούλου, υπογραμμίζοντας την ανάγκη του θεσμικού εξοβελισμού της Χρυσής Αυγής και αιτιολογώντας τη δολοφονία Φύσσα ως τη συνέπεια του φθόνου των ανήμπορων προς τον δυνατό.

Μέσα από την ανάγνωση αυτού του βιβλίου μπορεί κανείς να βιώσει όλη την εμπειρία του αγώνα του αντιφασιστικού κινήματος κατά της εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής, εξετάζοντας τις ιστορικές μαρτυρίες τριάντα ετών που συνέβαλαν στη δικαστική ετυμηγορία, την υπαιτιότητα του κρατικού μηχανισμού, τα αποδεικτικά στοιχεία για τη συνολική στοιχειοθέτηση των αδικημάτων, αλλά και για την ενοχή των κατηγορουμένων.
Η Χρύσα Παπαδοπούλου, παρόλο που ομολογουμένως δεν είχε το «βαρύ» βιογραφικό στο χώρο των παραστατών σε μεγάλες ποινικές υποθέσεις, δεν σταμάτησε στιγμή να διεκδικεί ό,τι της αναλογούσε σε αυτή τη διαδικασία, δίνοντας ιδιαίτερο βάρος στα πραγματικά γεγονότα. Αξίζει επίσης να αναφερθεί η επιμονή της στη συνεξέταση όλων των υποθέσεων και η ταυτόχρονη διευρεύνηση του τρόπου συγκρότησης της οργάνωσης, δίχως τα οποία η δολοφονία του Παύλου Φύσσα θα παρέμενε έργο ενός μόνο ανθρώπου, του οποίου το χέρι οπλίστηκε κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες με εντελώς «θολό» κίνητρο.

Είναι, τέλος, σημαντική η συνεισφορά του βιβλίου αυτού στη γενικότερη ιστορική καταγραφή και δημοσιοποίηση όλων εκείνων των ενεργειών και γεγονότων που με κάθε τρόπο προσπάθησαν τα μέλη της Χρυσής Αυγής να αποκρύψουν, διαψεύδοντας την πραγματικότητα και προφασιζόμενα τη «νόμιμη άμυνα κατά της πολιτικής βίας που δέχτηκαν».

Από λογοτεχνικής άποψης, η μαχητική πένα της Χρύσας Παπαδοπούλου και η φλογερή της αντίσταση απέναντι στο ψέμα καθιστούν την ανάγνωση αυτού του βιβλίου ένα αναγκαίο δώρο που πρέπει να κάνει ο καθένας στον εαυτό του, έναν οδηγό αισιοδοξίας για το μέλλον, καθώς οι μάχες κατά του φασισμού δεν έχουν τελειώσει ακόμα.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:
Κυρία Πρόεδρε, κυρίες, κύριοι Εφέτες, ζητάμε την καταδίκη των κατηγορουμένων για την ανθρωποκτονία σε βάρος του Παύλου Φύσσα και για ένταξη και διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης, γιατί με αυτά τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν ενώπιόν σας, τα τελευταία τεσσεράμισι χρόνια, έχετε στα χέρια σας ό,τι χρειάζεται, και πολύ περισσότερα, για να αποφανθείτε ότι έχει αποδειχθεί η κατηγορία της ένταξης και διεύθυνσης εγκληματικής οργάνωσης, από το τελευταίο μέλος της Χρυσής Αυγής μέχρι και τον Αρχηγό της. Μην αποστρέψετε το βλέμμα σας από τα στοιχεία. Αυτό ζητάμε. Όπως ανέφερε και ο κ. Αλιβιζάτος, τώρα είναι η ώρα των Δικαστών. Και όχι γενικά και απρόσωπα των Δικαστών, τώρα είναι η ώρα της σύνθεσης του Α΄ Τριμελούς Εφετείου Αθηνών για Κακουργήματα, συνεδρίας τής 20ής Απριλίου 2015, να απονείμει δικαιοσύνη. Δικαιοσύνη, όχι μόνο για λογαριασμό των θυμάτων και των οικογενειών τους, αλλά και για λογαριασμό ολόκληρης της ελληνικής κοινωνίας και εν ονόματι της Δημοκρατίας.

-από την Αγόρευση της Χρύσας Παπαδοπούλου