Ας πάρουμε, για χάρη της συζήτησης, την πιο ακραία εκδοχή: ότι όσα εξελίσσονται τις τελευταίες εβδομάδες στη χώρα μας συνιστούν ένα αποτρόπαιο κυνήγι μαγισσών και μια κατάλυση του τεκμηρίου αθωότητας και θεμελιωδών κατακτήσεων του νομικού πολιτισμού.

Ας δεχτούμε, για χάρη της συζήτησης, ότι ο κάθε Πέτρος Φιλιππίδης κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή να κανιβαλιστεί και να «καταδικαστεί» από την κοινή γνώμη.

Από πού προκύπτει όμως η ταύτιση της όποιας δικής του «καταδίκης» με την καταδίκη «συλλήβδην όλου του θέατρου»; Με ποιο ακριβώς θράσος κάνει τη συγκεκριμένη εξίσωση;

Έστω ότι το ελληνικό #ΜeΤoo και οι καταγγελίες για τις πάσης φύσεως κακοποιήσεις που έρχονται στο φως δεν έχουν καμία λυτρωτική διάσταση, καμία χειραφετική διάσταση, καμία καθαρτήρια διάσταση, καμία ευεργετική κοινωνικά διάσταση και λειτουργούν μόνο ως ξεδίψασμα ενός ακόρεστης για αίμα όχλου.
Έστω ότι αυτό διαδραματίζεται, αυτό διακυβεύεται, αυτό συμβαίνει.

Ακόμα κι έτσι: ποιος είπε στον Πέτρο Φιλιππίδη ότι ο όχλος θέλει να πιει το αίμα συλλήβδην όλου του θεάτρου;

Τα περιστατικά στα οποία «πληροφορήθηκε ότι εμπλέκεται το όνομά του» και τα οποία κατά δήλωσή του αγνοεί, είναι περιστατικά που αν έρθουν στο φως θα οδηγήσουν στην καταδίκη συλλήβδην όλου του θεάτρου;
Θα μετατρέψουν τη λέξη θέατρο σε βρισιά;
Θα πάψει ο κόσμος να πηγαίνει στα θέατρα όταν αυτά κάποτε ξανανοίξουν;
Θα καταστεί η τέχνη του θεάτρου απόβλητη;
Αν καεί ως μάγισσα στην πυρά ο Πέτρος Φιλιππίδης θα καεί μαζί του και συλλήβδην όλο το θέατρο;
Το προσωποποιεί το θέατρο; Είναι ο εκπρόσωπός του;

Τα περιστατικά που αγνοεί και στα οποία εμπλέκεται το όνομά του, τα έκανε στο όνομα και για λογαριασμό συλλήβδην όλου του θεάτρου;
Εγώ είμαι το θέατρο;

Όχι, Πέτρο Φιλιππίδη. Και μάγισσα που κινδυνεύεις να καείς αδίκως να είσαι, πάντως συλλήβδην όλο το θέατρο δεν είσαι. Δεν έφτασε ποτέ ως εκεί το προνόμιο κανενός.