Στις Κάννες είναι φέτος και ο Όλιβερ Στόουν για την πρεμιέρα της νέας του ταινίας που προβάλλεται εκτός συναγωνισμού. Το JFK Revisited: through the looking glass (θα αποτολμήσω τη μετάφραση JFK: Μέσα από τον Καθρέφτη, παραφράζοντας κι εγώ μετά τον Στόουν τη δεύτερη περιπέτεια της Αλίκης μετά τη Χώρα των Θαυμάτων) είναι ένα ντοκιμαντέρ γυρισμένο τριάντα χρόνια πριν, όπου συγκέντρωσε νέα στοιχεία, μαρτυρίες και τεκμηριωμένες καταθέσεις νεώτερων ερευνητών που στηρίζουν το αρχικό του αφήγημα. 

Στη συνέντευξη τύπου, στην πρώτη ερώτηση «Γιατί ξανά μια ταινία για τον Κένεντι;», ο Στόουν απάντησε τα εξής:

«Γιατί είναι πολύ σημαντικό. Το 1963 συντελέστηκε ένα μεγάλο έγκλημα. Οι νέοι δεν μαθαίνουν την ιστορία και δεν συνειδητοποιούν πως ο κόσμος άλλαξε, υπήρχε ένας κόσμος πριν και ένας μετά τη δολοφονία του Κένεντι. Ο Κένεντι ήταν ο τελευταίος Αμερικάνος πρόεδρος που πάλεψε πραγματικά για την ειρήνη στον κόσμο. Και πλήρωσε το τίμημα με τη ζωή του. Μίλησε για ειρήνη με τη Σοβιετική Ένωση, για το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Υπέγραψε μια συνθήκη για τα πυρηνικά με την ΕΣΣΔ, την πρώτη συνθήκη που υπογράφηκε ποτέ ανάμεσα στις δυο χώρες. Ήθελε ειρήνη και με την Κούβα, που τότε ήταν ένα μεγάλο πρόβλημα. Ακόμα είναι δηλαδή, μετά από εξήντα χρόνια. Το εμπάργκο δεν έχει πλήρως αρθεί. Ήθελε να έχει καλές σχέσεις με την Ασία, τη Λατινική Αμερική, την Αφρική. Είχε υποστηρίξει την κυβέρνηση Λουμούμπα στο Κονγκό (σημ. την κυβέρνηση που πρωτοστάτησε στην από-αποικιοποίηση του Κονγκό). Πότε άλλοτε τα έχει κάνει αυτά αμερικάνος πρόεδρος με τέτοια συνέπεια; Και κυρίως, και θέλω να το πω, ήμουν κι εγώ στο Βιετνάμ, είχε σκοπό να αποσυρθούν οι αμερικάνικες δυνάμεις από τον πόλεμο στα τέλη του 1963. Να φύγουν οι πρώτες χίλιες μονάδες. Θα επανεκλεγόταν τον Νοέμβριο του 1964 και προγραμμάτιζε την πλήρη απόσυρση. Αυτά τώρα είναι ιστορία. Έχει αποδειχτεί αυτό από έρευνες που έγιναν ΜΕΤΑ αφ’ ότου γυρίσαμε την ταινία. Είχαμε δεχτεί τότε σφοδρή κριτική γιατί υπαινιχθήκαμε μια επικείμενη απόσυρση».

Η αρχική διάρκεια της ταινίας ήταν δυο ώρες, αλλά στο τέλος συμπυκνώθηκε σε μια ώρα «γιατί αλλιώς δεν θα βρίσκαμε χρηματοδότη», όπως είπε χαρακτηριστικά ο παραγωγός της ταινίας. «Και πάλι στην Αγγλία βρήκαμε χρηματοδότες», πρόσθεσε ο Στόουν. «Στην Αμερική κανείς δεν θα δώσει λεφτά για να γυριστεί μια ταινία που αφορά την αμερικάνικη ιστορία».

Στη διάρκεια της συνέντευξης ο Στόουν έκανε κριτική στις Η.Π.Α., οι οποίες δαπανούν το 50% του προϋπολογισμού σε αμυντικές δαπάνες και δημιουργούν παντού εχθρούς. «Πρέπει να τα βρούμε με τη Ρωσία και την Κίνα, ο κοινός μας εχθρός είναι πλέον το διοξείδιο του άνθρακα». Τέλος, αποκάλυψε ότι η επόμενη ταινία του θα έχει να κάνει με την κλιματική αλλαγή, που είχε την τιμητική της φέτος  στις Κάννες με το τμήμα Cinema for the climate.

Πίσω στις προβολές, από την κατηγορία "Ένα Κάποιο Βλέμμα", ο Μπλε Βάλτος του Κορεάτικης καταγωγής Τζάστιν Τσον, που είχε εντυπωσιάσει πριν από χρόνια στο Sundance με το εντελώς χειροποίητο Gook, είχε τις καλύτερες προθέσεις αλλά ανέβασε τους δραματικούς τόνους σε ύψη που δεν μπορούσε να ελέγξει και κατέληξε σε ένα ανεξέλεγκτο μελό. Στο "Επίσημο Διαγωνιστικό", το Τιτάνιο της γαλλίδας Τζούλια Ντικουρνό ήταν ένα καλογυρισμένο new age θρίλερ –λίγος τρόμος, λίγο παραπάνω γέλιο- βαθύτατα επηρεασμένο από την Αναταραχή Φύλου της Μπάτλερ και διάφορες άλλες αναταραχές.

Γιατί κανείς μας δεν ξέρει τι κρύβει μέσα στην κοιλιά του.