Ο ΣΕΒ με ανακοίνωσή του χαιρετίζει μεν εγκάρδια το νομοσχέδιο, όμως εστιάζει στα «προβληματικά σημεία»: τις επικείμενες αλλαγές για τις απολύσεις, το πλαίσιο της τηλεργασίας, την εφαρμογή της ψηφιακής κάρτας εργασίας και τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας με πρόταση του εργαζόμενου.

ΤΑ ΤΡΩΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΣΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ

«Το δίκαιο των απολύσεων κατακρημνίζεται, καθώς ο εργαζόμενος πρέπει να αποδείξει τον λόγο ακυρότητας της καταγγελίας σύμβασης και μόνο τότε ο εργοδότης μπαίνει στη διαδικασία να αποδείξει το αντίθετο» - ΓΕΣΕΕ

Μέχρι σήμερα ένας εργαζόμενος που απολύεται παράνομα μπορεί να διεκδικήσει ακόμα και 60 μισθούς. Με το νομοσχέδιο ο εργοδότης απαλλάσσεται από την υποχρέωση πληρωμής μισθών υπερημερίας και επαναπρόσληψης του εργαζομένου σε περίπτωση άκυρης απόλυσης. Συγκεκριμένα, στο άρθρο 65 επισημαίνεται πως «εάν η απόλυση πάσχει για λόγο διαφορετικό από τους λόγους της παρ. 1, το Δικαστήριο, αντί οποιασδήποτε άλλης συνέπειας, μετά από αίτημα είτε του εργαζομένου είτε του εργοδότη, επιδικάζει υπέρ του εργαζομένου ποσό πρόσθετης αποζημίωσης, το οποίο δεν μπορεί να είναι μικρότερο των τακτικών αποδοχών 3 μηνών, ούτε μεγαλύτερο του διπλάσιου της κατά νόμο αποζημίωσης λόγω καταγγελίας κατά τον χρόνο απόλυσης. Το αίτημα υποβάλλεται από τον εργαζόμενο ή από τον εργοδότη σε οποιοδήποτε στάδιο της δίκης, σε πρώτο ή δεύτερο βαθμό δικαιοδοσίας. Κατά τον καθορισμό του ποσού της πρόσθετης αποζημίωσης, το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη του ιδίως την ένταση του πταίσματος του εργοδότη και την περιουσιακή και οικονομική κατάσταση του εργαζομένου και του εργοδότη». Δηλαδή τον απαλλάσσει από τις συνέπειες της υπερημερίας του και συρρικνώνει την προστασία του εργαζομένου από την απόλυση, καθόσον του στερεί το δικαίωμα στους μισθούς υπερημερίας και στη θέση εργασίας του. Την υποκαθιστά δε με την πληρωμή πρόσθετης αποζημίωσης, η οποία δεν μπορεί να είναι μικρότερη από τις αποδοχές 3 μηνών, ούτε μεγαλύτερη από το διπλάσιο της νόμιμης αποζημίωσης. Συμπερασματικά, κάθε προστασία του εργαζομένου από την απόλυση καταλύεται. Άρα οι όποιες αλλαγές στις απολύσεις -που «ξεπαγώνουν» ύστερα από 15 μήνες «παγώματος» λόγω των οριζόντιων μέτρων στήριξης της εργασίας- προβλέπονται βελτιωτικές, αλλά όχι θετικές ως προς το σύνολό τους, για τους εργαζομένους.

ΤΗΛΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΨΗΦΙΑΚΗ ΚΑΡΤΑ

Τα θετικά του νομοσχεδίου -ρυθμιστικό πλαίσιο για την τηλεργασία, δικαίωμα αποσύνδεσης και ψηφιακή κάρτα εργασίας- είναι αγκάθια για τον ΣΕΒ

ΤΗΛΕΡΓΑΣΙΑ

Το προτεινόμενο πλαίσιο για την τηλεργασία νομοθετεί την αναγνώριση του δικαιώματος της αποσύνδεσης. Κατοχυρώνει το δικαίωμα κάθε εργαζομένου να απέχει από την παροχή εργασίας με ηλεκτρονικό, ψηφιακό τρόπο εκτός του ωραρίου εργασίας και κατά τη διάρκεια των αδειών του. Απαιτεί συμφωνία εργαζομένων και εργοδοτών και απαγορεύει τη χρήση κάμερας για τον έλεγχο της απόδοσης του τηλεργαζόμενου. Τέλος, δίνει δικαίωμα της Επιθεώρησης Εργασίας στα δεδομένα της επικοινωνίας της επιχείρησης και του τηλεργαζόμενου για τον έλεγχο τήρησης του ωραρίου εργασίας.

Ο ΣΕΒ κρίνει ότι αυτό απέχει από τις ευρωπαϊκές πρακτικές, την πρόσφατη συμφωνία των Ευρωπαίων κοινωνικών εταίρων για την ψηφιοποίηση της εργασίας και δυσχεραίνει τον ψηφιακό μετασχηματισμό της ελληνικής οικονομίας, καθώς οι επιχειρήσεις στερούνται το δικαίωμα της εφαρμογής συστήματος τηλεργασίας βάσει των επιχειρησιακών και οργανωτικών αλλαγών τους, με όρους προφανώς ευελιξίας και συμφιλίωσης του επαγγελματικού και ιδιωτικού χρόνου των εργαζομένων τους.

ΨΗΦΙΑΚΗ ΚΑΡΤΑ

Θα συμβάλει στην αντιμετώπιση της εισφοροδιαφυγής και του αθέμιτου ανταγωνισμού με τις επιχειρήσεις που τηρούν το νόμο. Στη μείωση της γραφειοκρατίας με κατάργηση της Αναλυτικής Περιοδικής Δήλωσης και του Ειδικού Βιβλίου Υπερωριών για τις επιχειρήσεις που υιοθετούν την ψηφιακή κάρτα εργασίας. Το έργο που έχει προταθεί προς χρηματοδότηση από το Ταμείο Ανάκαμψης, ενώ προβλέπεται η σταδιακή εφαρμογή και η αρχή να γίνει από τις μεγάλες επιχειρήσεις, βρίσκει αντίθετο τον ΣΕΒ ως προς τα εξής: Αναγνωρίζει ότι μπορεί να συμβάλει στην προσπάθεια ελέγχου της αδήλωτης ή υποδηλωμένης εργασίας, αλλά κρίνει ότι απαιτεί πολλές επιμέρους διευκρινίσεις και προσδιορισμό λεπτομερειών σχετικά με την ορθολογική εφαρμογή της, καθώς και την απαλλαγή των επιχειρήσεων από το γραφειοκρατικό και διοικητικό βάρος που προκαλεί το υφιστάμενο πλαίσιο του συστήματος ΕΡΓΑΝΗ.

ΔΙΕΥΘΕΤΗΣΗ ΧΡΟΝΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Ή πώς θα πληρώνετε τους λογαριασμούς σας με ρεπό

Οι αλλαγές στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας που περιλαμβάνονται στο εργασιακό νομοσχέδιο σύμφωνα με τον υπουργό Εργασίας Κωστή Χατζηδάκης αποτελούν «µια ρύθμιση που δίνει μεγαλύτερη ελευθερία στους εργαζομένους να διευθετήσουν την προσωπική και επαγγελματική τους ζωή. Δυνατότητα που θα χρησιμοποιούν μόνο αν οι ίδιοι το θέλουν». Το υπουργείο ισχυρίζεται ότι είναι κέρδος και για τις δύο πλευρές, καθώς θα υπάρχουν ευέλικτες μορφές απασχόλησης για γονείς και φροντιστές με ατομικές συμβάσεις εργασίας. Ενώ άκυρη θα κρίνεται η απόλυση εργαζομένου που αρνήθηκε να συμφωνήσει διευθέτηση του χρόνου εργασίας. Η πρόταση για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας απαντά ο ΣΕΒ, δεν λαμβάνει υπόψη τις ευρωπαϊκές πρακτικές, τις πραγματικές λειτουργικές ανάγκες των επιχειρήσεων και τα σύγχρονα οργανωτικά μοντέλα, αλλά και τις ανάγκες των ίδιων των εργαζομένων, αφού οι επιχειρήσεις δεν έχουν καν τη δυνατότητα να προτείνουν στους εργαζομένους τους διευθέτηση του χρόνου εργασίας τους, κατά τρόπο που και οι δύο πλευρές να μπορούν να επωφεληθούν από τα ευεργετικά αποτελέσματα μίας τέτοιας ρύθμισης.

 ΤΟ ΕΠΙΜΑΧΟ ΑΡΘΡΟ 58 ΚΑΙ Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΣΕΕ

Η αλήθεια στο επίμαχο άρθρο 58, όμως, καμιά σχέση δεν με τα παραπάνω καθώς η διευθέτηση του χρόνου εργασίας, δηλαδή ο ουσιώδης όρος που αφορά το χρόνο εργασίας, θα μπορεί να ρυθμίζεται πλέον όχι με συλλογική, αλλά με ατομική σύμβαση εργασίας, θα αποφασίζει αυτός που έχει τη θέση ισχύος: ο εργοδότης.

«Το ιδιαίτερα κρίσιμο στοιχείο της προωθούμενης ρύθμισης είναι το γεγονός ότι η διευθέτηση του χρόνου εργασίας θα μπορεί πλέον να εφαρμόζεται με συμφωνία εργοδότη-εργαζομένου. Δηλαδή ο ουσιώδης όρος που αφορά στο χρόνο εργασίας θα μπορεί να ρυθμίζεται πλέον όχι με συλλογική, αλλά με ατομική σύμβαση εργασίας, όπου ο εργοδότης είναι κυρίαρχος. Με το ΣχΝ η εφαρμογή του συστήματος διευθέτησης θα ανήκει πλέον ουσιαστικά στο διευθυντικό δικαίωμα του εργοδότη. Έτσι, με την ψήφιση του ΣχΝ θα του παρασχεθεί ένα ακόμη εργαλείο για την περαιτέρω ελαστικοποίηση της εργασίας και την αποφυγή πληρωμής υπερεργασίας και υπερωριών. Η τυχόν απαιτούμενη αίτηση του εργαζομένου δεν έχει καμιά αξία, δεδομένου ότι, λόγω της υπάρχουσας εγγενούς ανισότητας στη σχέση εργαζομένου-εργοδότη, σε καμιά περίπτωση, ιδίως στις παρούσες συνθήκες επισφάλειας, ο εργαζόμενος δεν θα μπορέσει εύκολα να αρνηθεί την πρόταση του εργοδότη να υποβάλει αίτημα διευθέτησης του χρόνου εργασίας, αφού στο επίπεδο αυτό -και μάλιστα χωρίς τη μεσολάβηση συνδικαλιστικής οργάνωσης- ο εργοδότης είναι κυρίαρχος και θα μπορεί να επιβάλει τη θέλησή του στον εργαζόμενο.

Αυτό σημαίνει ότι, ακόμη και σε κανονικές συνθήκες, η απαιτούμενη αίτηση των εργαζομένων (για διευθέτηση), συνηθέστατα δεν θα είναι προϊόν ελεύθερης βούλησης, αλλά εξαναγκασμένη ενέργεια, λόγω της υπάρχουσας σχέσης εξάρτησης από τον εργοδότη ή των απειλών (απόλυσης, βλαπτικής μεταβολής κ.λπ.) που τη συνοδεύουν. Η προϋπόθεση που θέτει η διάταξη, της μη ύπαρξης συνδικαλιστικής οργάνωσης ή μη επίτευξης συμφωνίας μεταξύ συνδικαλιστικής οργάνωσης και εργοδότη, προκειμένου να συμφωνηθεί η διευθέτηση ατομικά με τον εργαζόμενο, δεν μεταβάλει τα πράγματα, δεδομένου ότι στην Ελλάδα ποσοστό περίπου 99,9 % των επιχειρήσεων είναι μικρο-μεσαίες (ΜμΕ), όπου λόγω του μικρού αριθμού εργαζομένων δεν υπάρχουν σωματεία. Με τον τρόπο αυτό η ρύθμιση του χρόνου εργασίας και η καταστρατήγησή του έρχεται στα χέρια του εργοδότη, ο οποίος θα μπορεί να προχωρά κατά το δοκούν σε διευθετήσεις. Είναι φανερό ότι η προωθούμενη ρύθμιση ανατρέπει αναγκαστικούς κανόνες του εσωτερικού δικαίου που κατοχυρώνουν το οκτάωρο και έρχεται σε αντίθεση και με το κοινοτικό δίκαιο».

ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΗΣ ΡΥΘΜΙΣΗΣ

• Παρακάμπτονται οι συνδικαλιστικές οργανώσεις, παραβιάζεται η συλλογική αυτονομία τους και πλήττεται η συνδικαλιστική δράση και λειτουργία τους.
• Πλήττεται η συνδικαλιστική ελευθερία.
• Δεν θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας
• Θα επέλθει μείωση των αποδοχών των εργαζομένων, μέσω μη πληρωμής της επιπλέον εργασίας τους, κατά τις περιόδους αυξημένης απασχόλησης.
• Με την αποδυνάμωση της Επιθεώρησης Εργασίας και την απουσία ή δυσχέρεια ελέγχων, υπάρχουν φόβοι ότι το μέτρο θα οδηγήσει, στην πραγματικότητα, σε παραβίαση των ορίων της επιτρεπόμενης ημερήσιας και εβδομαδιαίας απασχόλησης και θα καταστρατηγήσει το 8ωρο.

ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ- ΡΕΠΟ ΥΠΑΡΧΟΥΝ!

Κατά πόσο ένας υπάλληλος θα χάνει λεφτά από τις υπερωρίες;

• «Πρόκειται για μια άλλη εκδοχή που ισχύει σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες και ισχύει και στην Ελλάδα στο επίπεδο των επιχειρησιακών, συλλογικών συμβάσεων».
• «Αυτό που συμφωνείται και το αντάλλαγμα για τον εργαζόμενο είναι να έχει παραπάνω χρόνο στη διάθεσή του για να βλέπει τα παιδιά του».
• «Δεν μειώνεται ο μισθός των εργαζομένων, απλώς αντί για λεφτά θα πληρώνονται με ρεπό».