Tον δικό του "αποχαιρετισμό" στον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, έδωσε χθες από τον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook, o δικηγόρος Θανάσης Καμπαγιάννης και επιχειρηματολόγησε γιατί ο χαρακτηρισμός "σκουπίδι" που απέδωσαν οι νέοι σε όλη τη χώρα στον πρώην υπουργό Προστασίας του Πολίτη, είναι νηφάλιος και επιεικής.

Διαβάστε ολόκληρη την ανάρτηση του Θανάση Καμπαγιάννη:

Αποχωρώντας από το πόστο του στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης απευθύνθηκε με συμπάθεια «προς τους νέους» που, όπως είπε, «με έκαναν αρνητικό σύνθημα».

Είναι αλήθεια ότι υπήρξε ένα τέτοιο, ασυνήθιστα οξύ, σύνθημα που το φώναζαν ιδίως τα μπλοκ των φοιτητικών συλλόγων, στις διαδηλώσεις κατά των απαγορεύσεων, στις πλατείες κατά της αστυνομικής αυθαιρεσίας, στις πορείες για τα δικαιώματα των κρατουμένων.

Το σύνθημα ήταν το «Φασίστα, σκουπίδι, Χρυσοχοΐδη».

Παρά την οξύτητα της τότε σύγκρουσης που δημιουργούσε και κάποιες υπερβολές, είναι γεγονός ότι ο Χρυσοχοΐδης έκανε στη νέα γενιά, στους φοιτητές και τις φοιτήτριες που τον στόλισαν, ένα μεγάλο δώρο. Έγινε αυτό που για τη δική μου γενιά ήταν ο Κοντογιαννόπουλος, αργότερα ο Αρσένης, η Γιαννάκου, μετά ο Πολύδωρας και ούτω καθεξής. Τους έκανε τη γενιά του.

Η προσπάθεια κατάργησης διά νόμου των συναθροίσεων, που συνοδεύτηκε με τις γνωστές αηδιαστικές δηλώσεις περί των «διαδηλώσεων που κουβαλάνε ιό και γεννάνε αρρώστια», συντρίφτηκε. Ο συσχετισμός που δημιούργησε η νέα γενιά στον δρόμο, με την πολύτιμη συμβολή του Χρυσοχοΐδη, θα στοιχειώνει την κυρίαρχη τάξη και το πολιτικό της προσωπικό για πολλά πολλά χρόνια.

Κι όμως, συμπαθάτε με, όλα αυτά για μένα δεν σημαίνουν τίποτα μπροστά στο επίτευγμα που έδωσε στον Χρυσοχοΐδη το προσωνύμιο «σκουπίδι». Κι αυτό δεν είναι άλλο από την χυδαία εργαλειοποίηση των νεκρών της Μαρφίν. Ένας υπουργός, που αξιοποίησε τα ελεγχόμενα ΜΜΕ για να διαρρέει τις δήθεν επικείμενες συλλήψεις των δραστών που ευθύνονται για τους θανάτους στη Μαρφίν τον Μάιο του 2010, όντας σημειωτέον τότε ο εν ενεργεία Υπουργός Προστασίας του Πολίτη. Αναλογιστείτε τι σήμαινε αυτό το κυνικό πολιτικάντικο παιγνίδι για τις οικογένειες των θυμάτων: τι αναστάτωση, τι προσδοκίες, τι ματαίωση, τι οργή...

Προσωπικά δεν μπορώ ούτε καν να τα διανοηθώ αυτά τα αισθήματα. Το μόνο που ξέρω είναι ότι, γράφοντας αυτές τις γραμμές, θαυμάζω το φοιτητικό κίνημα για τη νηφαλιότητα και την ωριμότητά του να επιλέξει τη λέξη «σκουπίδι», τη στιγμή που υπάρχουν στο ελληνικό λεξιλόγιο άλλες λέξεις που κάνουν εξίσου καλή ομοιοκαταληξία.

Ο αγώνας για τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες είναι διαρκής και μπορεί να στείλει στον κάλαθο των αχρήστων όλους όσους τα επιβουλεύονται.

Αυτό είναι ένα από τα μεγάλα μηνύματα της σημερινής ημέρας.