ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗΣ*

Ο υπουργός Ανάπτυξης, Άδωνις Γεωργιάδης, σε ρόλο συνταγματολόγου, πριν από λίγες μέρες δήλωσε πως, αν μετά τις επόμενες εκλογές, που θα γίνουν με το σύστημα της απλής αναλογικής, δημιουργηθεί κυβέρνηση, η οποία δε θα συμπεριλαμβάνει τον νικητή των εκλογών, αυτό θα είναι ανήθικο και θα αποτελεί πραξικόπημα.

Μάθαμε, λοιπόν, από τον κ. Γεωργιάδη, ότι σε συνθήκες δημοκρατίας το Σύνταγμά μας, επιτρέπει πραξικοπήματα και ανήθικες συνεργασίες, αφού κατά τη διαδικασία των διερευνητικών εντολών μπορεί να σχηματιστεί κυβέρνηση που θα αποκλείει το πρώτο κόμμα και θα έχει τη δεδηλωμένη των βουλευτών. Αυτή η άκρως πολιτική και δημοκρατική προσπάθεια συνεννόησης των πολιτικών κομμάτων δεν αρέσει μάλλον στον κ. Γεωργιάδη.

Θα μου πείτε ότι μας έχει συνηθίσει σε προκλητικές δηλώσεις, που  κατά καιρούς κάνει και άρα είναι άνευ σημασίας η τοποθέτησή του. Άλλωστε ο ίδιος δίνει συγχωροχάρτι στον εαυτό του λέγοντας  ότι πάσχει από μια σοβαρή ασθένεια που λέγεται ακράτεια λόγου!

Εμείς, ωστόσο, θα τον δικαιολογήσουμε;

Θα θεωρήσουμε τα λεγόμενά του μια ακόμη γραφικότητα, όπως κάποιοι ισχυρίζονται, ή ως μια άποψη που οδηγεί σε επικίνδυνους δρόμους;

Κοινό χαρακτηριστικό των περισσότερων "ρήσεων" του υπουργού Ανάπτυξης είναι η επίθεση στην Αριστερά. 

Δεν πάει καιρός που για τις υπέρογκες αυξήσεις στα τιμολόγια της ενέργειας αποφάνθηκε ότι δε φταίει η κυβέρνηση της Ν.Δ., αλλά η Αριστερά.

Στο παρελθόν έχει αναφερθεί σε “εισβολή μεταναστών" και σε "προσπάθειες αλλοίωσης του πληθυσμού", ενώ έχει χαρακτηρίσει ό,τι δεξιό καλό και κακό κάθε τι αριστερό.

Οι δηλώσεις αυτές δεν οφείλονται σε αμετροέπεια και αλαζονεία μόνο, πολύ δε περισσότερο δεν αποτελούν γραφικότητες και γι’ αυτό δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ως τέτοιες.

Είναι πολιτικές απόψεις, συντηρητικές και ακραίες, που συχνά υπερβαίνουν το δημοκρατικό πλαίσιο, προσβάλλουν τις ατομικές ελευθερίες και τσαλακώνουν τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Είναι ολοφάνερο ότι ο προερχόμενος από το ΛΑ.Ο.Σ υπουργός, μαζί με άλλους που βρίσκονται στις παρυφές της άκρας δεξιάς, προσπαθούν να επιβάλλουν πολιτική ατζέντα. Το ίδιο έκανε και ο αντιπρόεδρος της Βουλής, κ. Αθανασίου, όταν φίμωσε τον Παύλο Πολάκη, ενώ μιλούσε στο κοινοβούλιο.

Συντρέχει, ωστόσο, και ένας άλλος πολύ σοβαρός λόγος.

Στη Ν.Δ. αντιλαμβάνονται ότι υπάρχει πολύ μεγάλο ενδεχόμενο να μη σχηματίσουν κυβέρνηση μετά τις επόμενες εκλογές, που θα γίνουν με το σύστημα της απλής αναλογικής. Αντιθέτως, φοβούνται μήπως αυτή προέλθει από συνεργασία άλλων κομμάτων.

Αυτή ακριβώς την πιθανότητα θέλει να πολεμήσει και να μπλοκάρει από τώρα η Ν.Δ. Γι’ αυτό ο κ. Γεωργιάδης λειτούργησε σαν λαγός, λέγοντας μάλιστα ότι τάσσεται κατά των κυβερνήσεων συνεργασίας.
Ποιος; Εκείνος που στον καιρό των μνημονίων τις υπηρέτησε και με το παραπάνω.

Παιχνίδια με τον κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία, λοιπόν.

Επικίνδυνη η αρχή της δεδηλωμένης, γιατί οδηγεί σε πραξικοπήματα, ανήθικη η συνταγματική πρόβλεψη που δίνει τη δυνατότητα συνεργασιών, απαράδεκτη η απλή αναλογική που αποτυπώνει τη λαϊκή βούληση, αλλά ηθικά, ασφαλώς, τα προηγούμενα εκλογικά συστήματα που υφάρπαζαν τις ψήφους των μικρών κομμάτων και ευνοούσαν προκλητικά το πρώτο κόμμα.

Φαίνεται ότι όλα τα παραπάνω γίνονται με τις ευλογίες του «κεντρώου» πρωθυπουργού και του συστήματος που τον στηρίζει, το οποίο δίνει τα ρέστα του για την επανεκλογή του κ. Μητσοτάκη.

Μέχρι τις εκλογές θα δούμε και θα ακούσουμε πολλά.

Γι’ αυτό είναι ανάγκη η κοινωνία να αφυπνιστεί και τα πολιτικά κόμματα και οι υποψιασμένοι πολίτες να γρηγορούν.

*Ο Γιάννης Ανδρουλιδάκης είναι εκπαιδευτικός στο 1^ο Γυμνάσιο Καλαμάτας