«Εννοείται ότι ξέραμε ότι θα προκαλέσει εντύπωση οτιδήποτε είναι καινούργιο. Συνέβη και με τα λευκά μάρμαρα στις συμπληρώσεις των κιόνων του Παρθενώνος που αντικατέστησαν τους τσιμεντένιους σπονδύλους του Μπαλάνου (...) Εμένα με ικανοποιεί ως ειδικό το αποτέλεσμα σε πέντε ή έξι διαφορετικές πτυχές, Το κοινό από αυτές βλέπει μόνο μία. Δεν είναι σε θέση να γνωρίζει τα αίτια αυτού του έργου. Επομένως πώς να τα κρίνει;», ήταν η απάντηση του κ. Κορρέ, σε ερώτηση της δημοσιογράφου για τις αντιδράσεις περί "τσιμεντοποίησης", κάτι που έχουν αναφέρει έως και Μέσα του εξωτερικού, όπως για παράδειγμα η γαλλική εφημερίδα Liberation που έκανε λόγο για «τσιμεντωμένη και παραμορφωμένη ομορφιά της Ακρόπολης».

Όταν η δημοσιογράφος τον ρωτάει που αποδίδει το φαινόμενο των αντιδράσεων για το έργο τσιμεντόστρωσης, ο Μανόλης Κορρές, δαιμονοποιεί κυρίως τα Μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αποδίδοντας υπερμεγένθηνση των αντιδράσεων στους χρήστες του διαδικτύου.

«Πάρα πολύ στο Διαδίκτυο, που παρέχει μια ευκολία σήμερα στην έκφραση γνώμης χωρίς πολύ κόπο. Ο,τι απαιτεί κόπο είναι για τους λιγότερους», απαντάει ο Μ. Κορρές και συνεχίζει «Επί παραδείγματι, όταν κάποιος έπρεπε να γράψει ένα σύνθημα τοίχου και να κουβαλάει και τον κουβά με την μπογιά και τα πινέλα, θα είχε κάποιον σοβαρό λόγο για να το κάνει, ειδικά αν κινδύνευε κιόλας να συλληφθεί από τους Γερμανούς. Οταν υπάρχει ένα σπρέι, είναι πολύ πιο εύκολο να γράφεις ό,τι θέλεις και πολύ περισσότεροι μπορούν να το κάνουν, που σημαίνει ότι το κίνητρο μπορεί να είναι πολύ μικρότερο, επιφανειακό, ρηχό. Γράφονται πράγματα, λοιπόν, που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, αλλά αυτοί που τα διαβάζουν δεν είναι σε θέση να τα ελέγξουν κι εκείνο που επικρατεί τελικά είναι η διάθεση να μετέχουν σε αυτές τις μικρές εκφράσεις προσωπικής γνώμης. Αυτό έχει δημιουργήσει ένα φαινόμενο κοινωνικό, όχι πολιτικό ή κομματικό απαραιτήτως, το οποίο είναι ενδιαφέρον. Πάντοτε η τεχνολογία προσδιόριζε τα όρια της ελευθερίας των ανθρώπων. Προς το παρόν είμαστε θεατές αυτού του φαινομένου. Αυτό που έχει σημασία όταν κάποιος πράττει είναι να τηρεί τη δεοντολογία και να τα έχει καλά με τη συνείδησή του».

Σε ερώτηση αν θα άλλαζε κάτι, ο Μανόλης Κορρές απαντάει: «Θα το έκανα ακόμη πιο πλατύ. Αυτό που ενοχλεί όσους έχουν αντιρρήσεις είναι ότι έγινε πολύ πλατύ μπροστά στα Προπύλαια. Την τελευταία στιγμή διστάσαμε και δεν του δώσαμε όλο το πλάτος, αλλά το κάναμε περίπου 30 εκ. από τη μία πλευρά και περίπου 5-10 εκ. από την άλλη πιο στενό, ώστε να είναι άμεσα αντιληπτό το όριο της αρχαίας οδού και να γίνεται σαφές ότι η διάστρωση αναπαράγει τη μορφή αυτή. Μετανιώνω για το ότι ήμουν τόσο διστακτικός. Επρεπε να είμαι λιγότερο».