Κάποια στιγμή, οι δύο αστυνομικοί βγήκαν έξω για να καπνίσουν. Υπάρχει τζαμαρία,  όποτε έβλεπαν μέσα. Εκείνη σηκώθηκε αργά από την καρέκλα -ήταν δεμένη με χειροπέδες- και έκανε τρία-τέσσερα βήματα. Ο ένας ήρθε βιαστικά μέσα και στο ένα μέτρο μπροστά από το γκισέ, την έπιασε από τα μαλλιά, την πέταξε κάτω και ξεκίνησε να την κλοτσάει. Η υπάλληλος άρχισε να φωνάζει, για να ακούσει από τον αστυνομικό: «Τι θες, μωρή; Κοίτα τη δουλειά σου!». Συνέχισε να φωνάζει να σταματήσει, για να δεχτεί την επίθεση του συναδέλφου του: «Δεν ξέρεις τι έχει περάσει ο συνάδελφος με αυτήν!». Του απάντησε ότι είναι ασθενής και ότι βρίσκεται σε νοσοκομείο και κάλεσε την αστυνομία. Πραγματικά ήρθαν σε δέκα λεπτά, η υπάλληλος έδωσε την ταυτότητά της και ζήτησε τα στοιχεία τους, που δεν της τα έδωσαν ποτέ. Αλλά άρχισαν να τη ρωτούν μήπως «δεν κατάλαβε ή δεν είδε καλά». Η υπάλληλος ειδοποίησε την ασφάλεια του νοσοκομείου και όλους τους αρμόδιους των τμημάτων της Ψυχιατρικής. Έγινε εισαγωγή στην κοπέλα, που εξετάστηκε αλλά δεν είχε σημάδια κακοποίησης. Ενημερώθηκε ότι δεν θα δικαιωθεί και ότι δεν έχει υπάρχει λόγος να προχωρήσει. Εκείνη, έχοντας το όνομα της ασθενούς, καθώς είχε φτιάξει το μητρώο της, δεν πτοήθηκε. Το έγραψε στη μηνυτήρια αναφορά της, ότι δεν γνωρίζει ονόματα αλλά ήταν οι συνοδοί του συγκεκριμένου περιστατικού που ήρθε στα Επείγοντα της Ψυχιατρικής, τη συγκεκριμένη ημέρα. Ως πολίτης πήγε, περιέγραψε όλο το σκηνικό όπως είχε, πλήρωσε 55 ευρώ και περιμένει.

Όχι, δεν είναι περιγραφή ταινίας. Το 2020mag.gr επικοινώνησε με την καταγγέλουσα και επιβεβαίωσε τι συνέβη στα Επείγοντα του νοσοκομείου «Σωτηρία», μπροστά σε αρκετούς μάρτυρες που δεν θέλησαν να συμμετέχουν. «Για να μην μπλέξουν».

Δείτε την φωτογραφία της μήνυσης:

Η ανάρτηση της υπαλλήλου

«Στο τμήμα Επειγόντων όπου εργάζομαι, στο νοσοκομείο “Σωτηρία” και σε εφημερία Ψυχιατρικής κλινικής, ασθενής συνοδευόμενη από δύο αστυνομικούς, μπροστά στα μάτια μου, στη βάρδιά μου, δέχτηκε επίθεση, και λεκτική και σωματική, από τον έναν από αυτούς. Διαμαρτυρήθηκα, φώναξα, κάλεσα την αστυνομία, γιατί θεώρησα απαράδεκτο μια κοπέλα που περιμένει στο χώρο αναμονής του νοσοκομείου και χρήζει ψυχιατρικής βοήθειας, να γίνεται έρμαιο του εκνευρισμού του αστυνομικού που τη συνοδεύει. Η κοπέλα τόλμησε να σηκωθεί απλά από την καρέκλα, όπου περίμενε κοντά στο τρίωρο. Ο αστυνομικός εκνευρίστηκε, τη βούτηξε από το μαλλί, την έριξε κάτω, την κλότσησε, της έριξε χαστούκια και, σπρώχνοντάς τη βίαια, την έβαλε να καθίσει πάλι στη θέση της. Δεν τον προκάλεσε, δεν προσπάθησε να διαφύγει, δεν έκανε τίποτα που να δικαιολογεί τη βία του. Μου είπαν και αυτός και ο συνάδελφός του “να κοιτάζω τη δουλειά μου”.
Η δουλειά μου, λοιπόν, είναι να εξυπηρετώ ασθενείς. Και οι ψυχιατρικοί ασθενείς δεν είναι ασθενείς β' κατηγορίας! Είναι άνθρωποι που χρήζουν φροντίδας και όχι προπηλακισμού! Να σέβονται οι κύριοι αστυνομικοί, λοιπόν, τον ιερό χώρο ενός νοσοκομείου και τους ασθενείς που συνοδεύουν. Δεν θα μπορούσα να επιτρέψω στον εαυτό μου να κλείσει τα μάτια και να κάνω ότι δεν είδα. Οι ψυχιατρικοί ασθενείς είναι άνθρωποι που πρέπει να συνοδεύονται από ανθρώπους με ενσυναίσθηση, γιατί δεν είναι σάκοι του μποξ. Είναι ματωμένες ψυχές και οφείλουμε να τους προστατεύουμε. Σήμερα κατέθεσα μήνυση και θα ήμουν πολύ χαρούμενη αν βάζω ένα λιθαράκι για την προστασία τους. Μας αφορά όλους».