ΓΡΑΦΕΙ Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΚΑΡΛΙΑΥΤΗ*

Η γυναικεία σεξουαλικότητα είναι το πιο καλά φυλαγμένο μυστικό του σύγχρονου δυτικού κόσμου.
Άντρες με ράσα, άντρες με κοστούμια, άντρες με κάμερες, έχτισαν ένα τόσο ισχυρό αφήγημα που απορρόφησε κάθε γυναικεία φωνή. Ο οργασμός δεν έχει φύλο και όμως του προσδώσαμε ένα, η ευχαρίστηση δεν είναι κομψή με χολιγουντιανά φίλτρα, είναι ζωώδης και παρορμητική. Η ελευθερία ξεκινάει από το κρεβάτι μας και δεν έχει καμία σχέση με τον έρωτα. «Οι γυναίκες αγαπούν και οι άντρες κάνουν έρωτα» θυμάμαι να επιμένει ένα αγόρι με γυαλιά, ξαπλώνοντας άγαρμπα δίπλα μου.

Η πρώτη φορά

«Έγινα φεμινίστρια αφού έκανα σεξ» μου είπε η Έ. γελώντας. «Διάβασα Τζούντιθ Μπάτλερ και κατάλαβα ότι το ’90 μιλούσαν με άλλη ελευθερία για την αυτοϊκανοποίηση και την θέση της γυναίκας στο κρεβάτι, απ’ ότι μιλάμε σήμερα. Δεν ξέρω αν είναι τρομερό ή τρομακτικό» συμπλήρωσε.  Η Α. από δίπλα, έγνεψε καταφατικά και μου είπε «Νιώθω ότι με κρίνουν όταν λέω ότι έχω Tinder, ακόμη και οι άντρες που συναντάω εκεί. Είναι παράδοξο, ενώ είμαστε εκεί για να συνευρεθούμε (γέλια) να θεωρούν ότι δεν έχω θέση εκεί. Όχι μόνο εγώ, όσες έχουμε Tinder, θεωρούμαστε οι εύκολες, οι τσούλες».

Συνάντησα την Ε. και την Α. στην Ρωμαϊκή Αγορά, με περίμεναν με μάσκα, αντισηπτικό και καφέ. Τις είχα γνωρίσει πέρσι, μέσω κοινής παρέας, θυμήθηκα ότι και οι δύο έχουν Tinder και επικοινώνησα μαζί τους. Από απόσταση δύο μέτρων, προσδοκούσα να συλλέξω ιστορίες από την εμπειρία τους στην πιο γνωστή εφαρμογή γνωριμιών, που θα μας έφερναν πιο κοντά. Όση ώρα βρισκόμασταν εκεί, μεταξύ ιστοριών και τσιγάρων, προσπαθούσαμε να απαντήσουμε στο ερώτημα, αν τελικά τα αγόρια του Tinder μας φλερτάρουν ή προσπαθούν να μας "καλουπώσουν".

«Έχετε παρατηρήσει ότι η κοινωνία αντιμετωπίζει την γυναικεία σεξουαλικότητα όπως ο Μακάρθι τους κομμουνιστές;» αστειεύτηκα στα κορίτσια. Η Ε. σκέφτηκε για λίγο και απάντησε «Είναι ωραία αναλογία αυτή. Ο κόσμος φοβόταν τον κομμουνισμό, γιατί πίστευε ότι θα αλλάξει τα κοινωνικοπολιτικά δεδομένα του, έτσι και ο άντρας νιώθει να απειλείται από μια γυναίκα που θέλει σεξ. Το σεξ ήταν κάτι ανδρικό, ώσπου ήρθαμε εμείς (σ.σ. οι γυναίκες) για να πούμε ότι εκτός από εκλογικά δικαιώματα θέλουμε και σεξ».

Τι να του στείλω;

«Γειά σου, καύλα». Η συζήτηση σχεδόν κάθε φορά ξεκινάει έτσι και από υποκείμενο γίνομαι κατηγορούμενο, εξαρτημένο από την διάθεση του συνομιλητή μου. Δημιουργείται μια δυναμική, μια νέα σχέση, στην οποία ο Άλλος έχει το πάνω χέρι. Όλες οι μελέτες που αναλώνονται στην ανάλυση συνομιλίας θα έπρεπε πρώτα να στρέψουν το βλέμμα τους εκεί που άντρες και γυναίκες προσπαθούν να κάνουν διάλογο.

Πώς απαντάς λοιπόν στην αποστομωτική αυτή δήλωση;

Κάθε φορά που διαβάζω αυτές τις εισαγωγές, σκέφτομαι έντονα να απαντήσω «Τι λέει μωρό μου;», αλλά δεν ξέρω αν είναι σαφές το μήνυμα μου. Θέλω αυτός ο περιβόητος Άλλος να νιώσει το ίδιο άβολα με εμένα, να εξισωθούμε και μαζί να βρούμε μια κοινή γραμμή επικοινωνίας.
Σε έναν, μια φορά, το έστειλα έτσι ακριβώς, «γεια σου μωρο μου», χωρίς τόνους, χωρίς στίξη, επιθετικό και αυθεντικό. Σαν να τον έβλεπα, φαντάστηκα μια προς μια τις κινήσεις του, απόρησε, γούρλωσε τα μάτια του και το παντελόνι στον καβάλο έπαψε να είναι τεντωμένο. Έσυρε το δάχτυλο του στην επιλογή “Κατάργηση Ταιριάσματος”. Η εφαρμογή τον ρωτάει αν είναι σίγουρος, πατάει ναι και εξαφανίζεται από την δική μου οθόνη. Μένω λοιπόν να αιωρούμαι σε ένα κενό φόντο, απτόητη και σκεπτόμενη ότι του άξιζε. Αρνούμαι να είμαι απλώς ένα ουσιαστικό που αποκτά υπόσταση όταν πρόκειται για την δική σου ικανοποίηση.

Το τροπάριο της Κασσιανής

«Τρίτη αποφράδα μέρα έλεγε η γιαγιά μου και δεν έβγαινε από το σπίτι, ούτε για τον γαλατά. Τρίτη σταυρώσαν τον Χριστό, Τρίτη πήραν την Πόλη», μου λέει η Μ., το κορίτσι που με συγκίνησε περισσότερο απ’ όλα. Η Μ. είναι ποιήτρια και την συνάντησα την Μεγάλη Εβδομάδα για ανταλλάξουμε αμαρτωλές κουβέντες.

«Εγώ στο Tinder είμαι για να συλλέξω πρόσωπα και να διαλέξω ένα από αυτά ώστε να το ερωτευτώ».

Η συζήτηση ξετυλίχθηκε γύρω από το παράδοξο της συνθήκης και τον ρομαντισμό ενός αλγόριθμού. Την ρωτάω αν έτυχε να συναντήσει ένα πρόσωπο που να ερωτεύτηκε και η απάντηση της είναι απροσδόκητη. «Εννοείται αλλά παράλληλα ήταν το χειρότερο ξημέρωμα της ζωής μου».

Ανάσες, παύσεις προετοιμάζουν την αφήγηση της. Όσα μου είπε κράτησαν περίπου σαράντα λεπτά, μας διέκοψε, ειρωνικά, η καμπάνα της λειτουργίας. «Αντί να ακούσω την γιαγιά μου, εγώ βγήκα Τρίτη από το σπίτι μου, ντυμένη στολισμένη, ώστε να σαγηνεύσω έναν υποψήφιο έρωτα. Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια και τα ποτά ακριβά, οπότε μεταφέραμε το ραντεβού στο σπίτι του. Μετά από φθηνόκρασο γνωστής 24ωρης αλυσίδας του είπα ότι εγώ δεν είμαι γυναίκα ή άντρας, αλλά κορίτσι που πάλευε να βρει τόσο καιρό ένα σώμα να ανήκει. Χείμαρρος ήμουν εκείνο το βράδυ, του είπα όλη μου την ιστορία όχι γιατί περίμενα κάτι, ίσα ίσα για εμένα το έκανα. Βλέπεις όμως η αμάθεια και η καύλα κάνουν ένα περίεργο κοκτέιλ με σοβαρές παρενέργειες».

«Προχωρήσαμε στην πράξη και εκεί η όποια επικοινωνία μας σταμάτησε. Δεν ήταν σεξ, ήταν παρέμβαση, στο σώμα και στην ψυχή μου. Στο σεξ μιλάς και ζητάς αυτό που λαχταράς, δεν το τραβάς με το ζόρι μέσα από τα πόδια του άλλου. Όταν κοίταξα το ρολόι δεν είχε ξημερώσει Τετάρτη. Έφυγα μόλις μπόρεσα. Το χειρότερο ήταν το πρωί μετά. Η αποκαθήλωση συμβαίνει πάντα το πρωί, μετά το πρωινό τσιγάρο όταν το ιερατείο κοιμάται». (σ.σ. Τζένη Μαστοράκη - Διόδια) 

Είστε σίγουρη ότι θέλετε να διαγράψετε το προφίλ σας;

«Καθένας πορεύεται με το δικό του αφήγημα, στήνεις την ιστορία σου, μοιράζεις ρόλους και παίρνεις θέση αναλόγως» είπε η Ν. παλεύοντας να ξεμπερδέψει την μιας χρήσεως μάσκα από τα σκουλαρίκια της. Μετά από αρκετή σκέψη κατέληξα να αφήσω σχεδόν αμοντάριστα τα λόγια της χωρίς να είμαι σίγουρη για το πως νιώθω για όσα ειπώθηκαν και αυτό γιατί τώρα δεν θα πω απλώς μια ιστορία αλλά καλούμαι να πάρω θέση.

«Ξέρω θα παρερμηνευτώ αλλά πάρε ανάσα, άκου με και στο τέλος πάρε θέση», με προϊδέασε η Ν.

«Από την αρχή μας ως είδος, έχουμε μανία με το καλό και το κακό, δίπολα παντού, άσπρο - μαύρο, ήρωας - αντιήρωας, άντρας - γυναίκα, αυτός ο θύτης, αυτή το θύμα. Για εμένα δεν πάει έτσι, άλλο φερόμαστε ισάξια και ισόποσα και άλλο κατηγοριοποιούμε, περιμένοντας τους μεν να δράσουν έτσι και τους δε να αντιδράσουν κάπως». Άρχισε να μιλάει με όλο της το σώμα προσπαθώντας να στηρίξει τα λεγόμενα της.

«Η γυναικεία πραγματικότητα δεν στέκει ως αφήγημα, δεδομένου ότι άλλοι την κατασκεύασαν για εμάς. Πιστές σε αυτό το μοτίβο αρχίσαμε να βάζουμε την ταμπέλα του “κακού”, του “μαλάκα”. Σε κάθε παρέα τα πιο συνήθη ερωτήματα είναι γιατί δεν στέλνει ή γιατί μιλάει με την πρώην του, ο άντρας το αρπακτικό και εμείς το θήραμα. Τυπικά, δεν σου λέω κάτι ξένο, περιγράφω μια πατριαρχική πραγματικότητα, απλώς η δική μου θέση είναι ότι οι γυναίκες δεχόμαστε παθητικά συμπεριφορές γιατί αυτές περιμένουμε, βλέπεις, αυτές βολεύουν το δικό μας αφήγημα, μιλάω πάντα συμπεριφορικά. Δικαιολογημένα είμαστε σε εγρήγορση και κοιτάμε πίσω από τον ώμο μας». Η Ν. διέγραψε το προφίλ της στο Tinder πριν δύο μήνες γιατί αποφάσισε ότι δεν την εκφράζει αυτός ο τρόπος αναζήτησης της απόλαυσης.

Γιατί όμως εγώ καλούμαι να πάρω θέση; Εξαιτίας αυτού που είπε, προδικάζουμε καταστάσεις, έτσι θα φερθούν αρά μόνιμα βρίσκομαι σε στάση άμυνας. Σε κάθε νέο Tinder match, η πρώτη σκέψη που περνάει από το μυαλό μου είναι τι εξυπνάδα θα πει πάλι αυτός. Αφήνοντας στενά περιθώρια στην έκπληξη, η διαδικασία του φλερτ, έστω και από το πληκτρολόγιο, σταδιακά χάνει την μαγεία της. Αυτομάτως υποβιβάζω τον εαυτό μου, γιατί έτσι έχω μάθει. Το ποιος μου το έμαθε απαντάται εύκολα, αλλά εν προκειμένω επιλέγω να αναλογιστώ την δική μου στάση.

Αν η Ν. μου μετέδωσε κάτι είναι πως ξεκινάς από το Tinder και καταλήγεις στο ντιβάνι, με παραπάνω από έναν τρόπους.

Πιο χάρτινη, πιο ξανθιά και πιο γυμνή

«Ε ναι, έφαγα λίγο παραπάνω στην εφηβεία και μου έμειναν τα σημάδια, δικάστε με», λέει η Δ.

«Παλιότερα σκεφτόμουν πώς χάλασα έτσι το σώμα μου, εγώ, μια πρωταθλήτρια ρυθμικής. Ώσπου είπα, τι είναι μωρή και χάλασε, φτηνιάρικη καφετέρια;»

Σκέφτομαι εκείνη την ώρα πώς αν καταλάβαινα στα 18 μου ότι το σώμα δεν χαλάει αλλά πλάθεται, ίσως να μην είχα καταντήσει βουλιμική. Το κράτησα όμως για τον εαυτό μου.

Η Δ. έχει πολύ όρεξη για ζωή και ακόμη περισσότερη για σεξ. «Τον πλανήτη να γυρίσεις, να φας, να πιείς, να δεις, θα καταλάβεις πως το φλέρτ είναι το ωραιότερο γεύμα γιατί δεν τελειώνουν ποτέ τα πιάτα». Μακάρι να μπορούσα να βάλω πλήρες ονοματεπώνυμο για να ξέρουν όλοι ποιο στόμα ξεστόμισε την αλήθεια αυτή.

Ακόμη πιο ορεξάτη συνεχίζει «Αν όλα τα παιδιά της Γης -πώς πάει- πιάναν γερά τα χέρια, κατάλαβες τι θέλω να πω. Αν από παιδιά αγαπούσαμε το σώμα μας, μαθαίναμε να συζητάμε και δεν κρυβόμασταν πίσω από το δάχτυλο μας, ο κόσμος θα ήταν η πιο χαρούμενη κολεκτίβα. Το πόση προσπάθεια καταβάλουμε, οι Δυτικοί κυρίως, να οριοθετήσουμε είναι κάτι θλιβερό. Η ανάγκη μας να είναι όλα “νορμάλ” είναι απόρροιά ψυχαναγκασμού και ο ίδιος ο Λακάν δεν μπορεί να μας συνεφέρει. Και πας στο Tinder, τον ναό της κανονικοποίησης, το άντρο των νορμάλ, ε και σιχαίνεσαι. Αυτά τα αγόρια δεν ξέρουν να φερθούν, λες και είναι οι γόνοι βασιλικοί και κληρονόμησαν θρόνο, στέμμα και προνόμιο στην μαλακία».

Δεν μου παει καρδιά να την διακόψω και όσο και αν γελάω με τις ατάκες της, στεναχωριέμαι παράλληλα, γιατί περιγράφει τόσο αληθινά τον καημό μου. «Όλο λέω να διαγράψω την εφαρμογή, αλλά δεν το κάνω. Δουλεύω πολύ πλέον και αναγκάζομαι να κοιτάω την οθόνη μπας και βρω κάποιον. Παλιά απλώς κοιτούσα πίσω από τον ώμο μου να βρω την πιο χαρούμενη παρέα. Αλλάζουν οι γενιές και δυστυχώς αλλάζει και το σεξ. Θλιβερό δεν είναι που περιμένουμε από την τεχνολογία να κάνει τα πάντα για εμάς;».

Την επαναφέρω στην θεματική μας πρόταση για να μου πει ότι τουλάχιστον τρεις άντρες της είπαν πόσο πιο ωραία θα ήταν αν γυμναζόταν λίγο. Γυρίζοντας στο σπίτι μετανιώνω που δεν συνάντησα την Δ. παρέα με την Ν.

Μεγάλη Εβδομάδα ακόμη και περνάω τις ιστορίες τους στο αρχείο μου. Εκεί που τελειώνει η αφήγηση της μιας, ξεκινάει της επόμενης. Είμαι όλες τους και όλες τους είναι εγώ.

Το Tinder φτιάχτηκε από μια γυναίκα για να διευκολύνει τις υπόλοιπες αλλά τελικά έφερε στην επιφάνεια όλα εκείνα που θα έκαναν και τον πιο άσεμνο να κοκκινίσει. Ο χρόνος κυλάει και εμείς πεισματικά αρνούμαστε την φύση μας και τις απολαύσεις που μας προσφέρει. Απαρνηθήκαμε τα μήλα, γιατί μας έπεισαν ότι είναι τα λιγότερο γευστικά φρούτα. Κάθε χρόνο, την εβδομάδα των παθών, θυμάμαι την μοναδική εκείνη φορά που πήγα στο κατηχητικό. Μόλις μου είχε έρθει περίοδος και από διαολεμένη σύμπτωση η θεματική της ημέρας ήταν η γυναικεία βιολογία και τα μη της εκκλησίας σχετικά. Θυμάμαι να κοκκινίζουν μάγουλα, χαμόγελα πονηρά να σκάνε και αναρωτιέμαι, τι θα γινόταν αν εκείνος ο παππούλης έλεγε ότι τα μήλα είναι πεντανόστιμα, όμως πριν κόψουμε ένα, οφείλουμε να ρωτάμε;

Γιατί;

«Γιατί ασχολείσαι με το σεξ του Tinder;» με ρωτάει ένα άλλο κορίτσι.

Ωραία γενική κτητική σκέφτομαι, "το σεξ του Tinder" και πιπιλίζω λίγο την φράση στο μυαλό μου. Απαντάω πως το σεξ εν γένει είναι μια μελέτη από μόνο του και θα μπω στα χωράφια της πολιτικής και της ψυχανάλυσης, πράγμα που θέλω να αποφύγω. Εξάλλου οι ιστορίες από το Tinder είναι πιο πικάντικες.

«Άρα όντως γράφεις γι’ αυτά που ξέρεις» γελάει η Λ. και συμφωνεί ότι η εφαρμογή έχει όντως χαβαλέ. Κρατιέμαι να μην διαφωνήσω αλλά φαίνεται στο πρόσωπο μου. «Είχες δύσκολες ιστορίες ε;» ρωτάει για να της απαντήσω ότι προσπαθώ να αφιερώνομαι ολοκληρωτικά σε κάθε ιστορία αποφεύγοντας τις συγκρίσεις. Είναι δύσκολο ωστόσο να δράσω μεμονωμένα και όλο με γυροφέρνουν κάτι μοιρολατρικές σκέψεις για το ποια ήταν τυχερή, ποια όχι, ποια είχε το πλεονέκτημα της ασφαλούς εμπειρίας.

Ξαφνικά γίνομαι εγώ η συνεντευξιαζόμενη γιατί η Λ. με ξαναρωτάει «Εσύ πώς το αντιμετωπίζεις το Tinder;», ως εναλλακτική, απαντώ. Ξανασκέφτομαι την απάντηση μου και συμπληρώνω ότι είναι η εύκολη λύση. Παρ' ότι φλερτάρω όταν θα βγω με την παρέα μου, έχει μπει στη ρουτίνα μου το swipe left/ right. Θα γυρίσω το βράδυ, θα μπω στην εφαρμογή, θα ενεργοποιήσω την τοποθεσία στην συσκευή μου και θα αναζητήσω πιθανά ταίρια, απλώς και μόνο για το σεξ. «Ξέρεις κάτι» της λέω «θα υποπέσω σε ένα σιχαμένο κλισέ -ίσως και δικαιολογία-, αλλά πίσω από μια οθόνη διαχειρίζομαι καλύτερα την απόρριψη. Το πολύ πολύ να μην μου απαντήσει. Έξω στον δρόμο υπάρχει η πιθανότητα να γυρίσει την πλάτη του ή να είναι σε σχέση και πόσα ακόμη. Το Tinder είναι ένα safe space και έχω ένα αίσθημα ελέγχου».

Μας διακόπτει ένα τηλέφωνο από το αφεντικό μου. Επανέρχομαι στη συζήτηση με ένα ακόμα κλισέ «Δεν φλερτάρουμε τόσο όσο παλιότερα. Κάτι άλλαξε. Το φλερτ που οδηγεί στο σεξ είναι μια ανεξάρτητη συνθήκη, δεν υποδηλώνει τίποτα περισσότερο, δεν υπονοείται κάποια δέσμευση, δεν υπάρχουν ψιλά γράμματα. Δεν είμαστε τίποτα περισσότερο από σώματα που θέλουν να πλησιάσουν και να γνωρίσουν το ένα το άλλο», συμπληρώνω. Μένουμε λίγο σιωπηλές και η Λ. φωνάζει την σερβιτόρα να πληρώσουμε, «Πολύ τα αναλύουμε όλα και δεν ξέρω αν θα μας βγει σε καλό». Γελάω και κοιτάω το κινητό μου, έχω ειδοποίηση από το Tinder.

Η Β. στην χώρα των θαυμάτων

«Το Tinder είναι ένας μοναδικός κόσμος, όσο τον ανακαλύπτεις τόσο ενθουσιάζεσαι. Σοκαρίστηκα όταν κατάλαβα πόσο σεξ κάνει ο κόσμος. Βέβαια πρώτα πρέπει να διασχίσεις λεωφόρους ενοχής μέχρι να φτάσεις να αποδεχτείς όλα όσα καταπιέζεις». Με την Β. βρεθήκαμε χρόνια μετά την αποφοίτηση μας από το Λύκειο. Μου υπενθύμισε το Facebook τα γενέθλια της και μεταξύ ευχών, θυμηθήκαμε τον Τέλη, τον ωραίο αναρχικό της εφηβείας μας, τον οποίο απομυθοποίησα την στιγμή που η Β. τον χαρακτήρισε ως το χειρότερο σεξ της ζωής της. «Η πλάκα είναι πώς όταν ήμουν Αθήνα τον είχα πετύχει στο Tinder, τόσο όμορφος, μα τόσο άμπαλος».

Μετά τον Τέλη ήρθαν πολλά αγόρια και περισσότερη χημεία. «Στην Θεσσαλονίκη πήγα στο πρώτο μου orgy party και σε bdsm club και θυμάμαι να νιώθω πιο Νικόλ Κιντμαν από ποτέ. Και όλα αυτά επειδή μου τα πρότεινε ένας άσχετος στο Tinder, για τον οποίο το μόνο που ήξερα ήταν ότι δούλευε σε μια μεταφορική».

«Τότε νόμιζα ότι όλα αυτά προϋποθέτουν συγκεκριμένο lifestyle και είναι απόρροια αυτού, ενώ είναι ένα μονοπάτι αυτόανακάλυψης και γιατί όχι αυτογνωσίας». Γράφω αυτά της τα λόγια και αυτομάτως φαντάζομαι το σχόλιο του μέσου αναγνώστη, πώς ένα όργιο μπορεί να οδηγήσει στον έρωτα ή πως, αυτά λέμε οι γυναίκες και οι άντρες μας φοβούνται. Γελάω, γιατί οι άντρες πότε δεν σκέφτηκαν πόσο τους φοβόμαστε εμείς.

Το παιχνίδι

«Είχα βγει από μια πολύχρονη σχέση και ενώ ήθελα να μπω ξανά στο παιχνίδι, δεν ήξερα πως. Έτσι έκανα λογαριασμό στο Tinder». Ραντεβού αδιάφορα ή άκρως ικανοποιητικά, όλα τους όμως με έναν κοινό παρανομαστή, σύμφωνα με την Γ., τον χρόνο. «Κάθε ραντεβού διαρκούσε σαράντα λεπτά, μόλις αυτά περνούσαν έπρεπε να έχεις αποφασίσει αν θες να συνεχίσεις ή αν θα προφασιστείς κάποια δικαιολογία για να ξεκουμπιστείς. Αν ήταν τηλεπαιχνίδι με χρηματικό έπαθλο σίγουρα θα δήλωνα συμμετοχή».

Η κουβέντα περιστρέφεται γύρω από κοινά μοτίβα, χωρίς πρόσημο, απλή παρατήρηση. «Εν τω μεταξύ» προσθέτει η Γ. «δεν έχω ιδέα τι συναντάει η άλλη πλευρά, αλλά νιώθω ότι στην παραμικρή αναποδιά μας κολλάνε τον χαρακτηρισμό της τρελής. Στέλνεις αν θα βρεθείτε, θα σου πει γιατί τρελαίνεσαι όλα θα γίνουν, δεν θα στείλεις, καλά αυτή είναι τρελή και δεν ξέρει τι θέλει. Ας ηρεμήσουν λίγο δηλαδή. Εργατοώρες έχω ξοδέψει περιμένοντας ένα κωλομήνυμα, δε λέω και σίγουρα έχω πρήξει (γελάει) αλλά πώς με στιγματίζεις έτσι;».
Αμέσως δικαιολογείται, «Δεν κράζω τους άντρες, ούτε τους δείχνω με το δάχτυλο, σου λέω το βίωμα μου. Πρώτη φορά εμβαθύνω τόσο στο Tinder, πριν μιλήσουμε δεν τα είχα σκεφτεί όλα αυτά».

Τελείωσες;

«Δεν θα πω ότι γνωριστήκαμε εδώ, μην αγχώνεσαι. Ένα ευρώ να είχα για κάθε φορά που ακούω αυτό το αστείο θα είχα αγοράσει τον πιο ακριβό δονητή».

Η Σ. έχει δουλέψει σε sex shop και όπως είπε, η δουλειά αυτή είναι παρεμφερής με σεξουαλική εμπειρία. «Βέβαια η πιο συχνή ερώτηση, είναι αυτή που έρχεται μετά», κλείνει πονηρά το μάτι, χαμηλώνει την φωνή και συνωμοτικά με ρωτάει «Τελείωσες;». Η σιγουριά του εκάστοτε συντρόφου πως σε ικανοποίησε, η απολυτότητα του πάνω στην δική σου ανατομία δεν είναι χαρακτηριστικό των αγοριών του Tinder, είναι κάτι πανανθρώπινο. Μεγαλώσαμε και τα πρώτα σεξουαλικά ερεθίσματα μας ήταν κοκκινίσματα, στύσεις που μάταια προσπαθούσαν να κρυφτούν και τσόντες. Η βιομηχανία του πορνό, καθαρό κέρδος από την ενοχή του μέσου εφήβου, αντέστρεψε τους ρόλους και από ηδονοθήρες μας έκανε ηδονοβλεψίες.

Η επιτυχία κάθε εφαρμογής γνωριμιών έγκειται στο παραπάνω μοτίβο, προτιμάμε να το βλέπουμε παρά να παραδεχτούμε ότι μας αρέσει να το κάνουμε. Καλύτερα να σε βρω στον μικρόκοσμο μιας εφαρμογής, παρά να εκτεθώ στον μακρόκοσμο. Μας διακόπτει η σερβιτόρα που αφήνει στο τραπέζι μας δύο “Αγωνία με Λαχτάρα”, ίσως τα ωραιότερα κοκτέιλ που σερβίρονται στην Θεσσαλονίκη. «Πολλοί πελάτες έρχονταν στο κατάστημα, μου έδειχναν στιγμιότυπο τσόντας και μου ζητούσαν το αντίστοιχο ερωτικό βοήθημα. Τα queer άτομα έρχονταν με άλλη σιγουριά, τα στρειτ άτομα όμως ήταν τόσο απολαυστικά αμήχανα που περίμενα να ξανάρθουν για να με διασκεδάσουν», θυμάται η Σ.

Συνεχίζει λέγοντας κάτι που δεν είχα σκεφτεί, «εν τω μεταξύ, όλη αυτή η αναζήτηση “βοηθημάτων” συνέβαινε ως προετοιμασία για Tinder date. Το θετικό του Tinder είναι αυτό νομίζω, σε βγάζει από το comfort zone, σου κινεί την περιέργεια και κάμπτει κάποιες από τις άμυνες σου. Πίσω από τις οθόνες όλοι πορνοστάρ νιώθουμε. Με τους περισσότερους έπιανα κουβέντα, ειδικά με τις γυναίκες και κατάλαβα δύο πράγματα, ότι είμαι bi και ότι ο κρυφός πόθος κάθε γυναίκας είναι να συναγωνιστεί τις πορνοστάρ, γιατί αυτό θέλουν οι άντρες. Σου το λέω εκ των έσω, κανένας άντρας δεν θέλει να κάνει σεξ με πορνοστάρ, δεν θα το αντέξει ο ανδρισμός του».

Σαλώμη σημαίνει ευτυχισμένη κι άλλες σκέψεις

Λες να κατηγορηθούμε για μισανδρία, ρωτάω τον εαυτό μου. Εδώ κατηγορηθήκαμε για χρήση μαγείας, για το χρώμα μας ή γιατί τολμήσαμε να αγαπήσουμε γυναίκες, σκέφτομαι και απολαμβάνω το αδύναμο punchline μου. Το σχεδόν ανύπαρκτο αστείο ακολουθεί ένα λογικό άλμα και θυμάμαι την ιστορία της Σαλώμης.
Μιας γυναίκας που χόρεψε, σαγήνεψε και ζήτησε τον θάνατο ενός άντρα. Το όνομα της μεταφράζεται σε "μακαρία" και "αυτήν που έχει ειρήνη", έμεινε όμως στην ιστορία ως προκλητική. Λες να συμβεί το ίδιο και σε εμάς;

Προσπαθώ να βρω την σωστή σειρά για κάθε μια ιστορία. Όλα μπαίνουν σιγά σιγά σε τάξη, όμως το μυαλό μου δεν συγκεντρώνεται πλήρως, σταματάω για λίγο και χαμογελάω στην σκέψη πέπλων να ανεμίζουν.

Η τελευταία ιστορία

Μουρμουρίζω τις λέξεις κλειδιά του κειμένου μου, με νόημα πιο ρευστό και από υγρό γυαλί έτοιμο να γίνει κόσμημα.

Έρωτας, φλερτ, αγάπη, σεξ, πολυσυντροφικότητα και φυσικά προνόμιο, ναι το σεξ είναι προνόμιο. Η δυνατότητα να επιλέξεις σύντροφο με την άκρη του δαχτύλου σου, κρίνοντας την πόζα του στον φακό, είναι μιας μορφής ελευθερία και δεν την δικαιούμαστε όλες. Είναι πολλά τα κορίτσια, που δεν μπόρεσαν να επιλέξουν, που είχαν ιστορίες να πουν και άλλες τόσες να ζήσουν και δεν μπόρεσαν.

Δεν υπάρχει δε μπορώ, υπάρχει δε θέλω, δηλώνει με θράσος ένα θυμοσοφικό και η Π. του κάνει κωλοδάχτυλο και με οργή φωνάζει ότι το ραντεβού της και ο συγκάτοικος του εκείνο το βράδυ την βίασαν.

«Πέρασαν πέντε χρόνια και είσαι η πρώτη που το μαθαίνει. Είμαι μια ακόμα είδηση, ένα ακόμα hashtag, τρεντάρω και ξεχνιέμαι, δεν ξέρω καν αν έχει κάποιο νόημα». Ο βιασμός είναι κουλτούρα, έχει υπόσταση, τελετουργικά και απήχηση σε όλες τις γλώσσες.

Η Π. δεν το είπε τότε στην μητέρα της, άφησε να περάσουν δεκατέσσερεις μέρες και αγόρασε ένα τεστ εγκυμοσύνης. Ζούσε στην Ιταλία τότε, το Tinder μόλις είχε εμφανιστεί και ένιωσε πως οι κατηγορίες της δεν θα βάραιναν κανέναν.

«Δεν μπορώ να σου πω ότι το ξεπέρασα γιατί ποτέ δεν κατάλαβα τι έγινε. Μακάρι να μπορούσα, για να βοηθούσα κάποια άλλη. Μακάρι να μην χρειαζόταν κάποια την βοήθεια μου, αλλά θα ήταν αφελές από πλευράς μου να πιστεύω ότι καμία δεν θα βρεθεί στην θέση μου. Γνώρισα πέρσι μια γιατρό -σε ειδικότητα- που την βίασαν και το γύρισε στη γυναικολογία για να μπορεί να φτιάξει αυτό που κάποιος άλλος κατέστρεψε».

Της λέω πως μάλλον, αυτό είναι αγάπη. Να προσπαθείς να κολλήσεις σπασμένα κομμάτια, γεμάτα βλέννα και αίμα, να τα ενώσεις ώστε να γίνουν ολόκληρα ξανά. Να αποδεχτείς, να φροντίσεις και να θεραπεύσεις, γιατί αυτό νιώθεις, έτσι θα έπρεπε να αγαπάμε.

Μετά την Π. οι ιστορίες μου τελείωσαν, οι αφηγήσεις έκαναν τον κύκλο τους.

Τρεις μήνες τώρα συναντώ κορίτσια αναζητώντας το κοινό νόημα ενός αλγόριθμου.

Οι λέξεις δεν φτάνουν για να πουν όλα όσα έμαθα. Επιστρατεύω κι άλλες τέχνες, μήπως βοηθηθώ για να συνοδεύσω την πιο συναρπαστική αφήγηση που αποτύπωσα ποτέ μου. Ψάχνω να βρω τον σωστό επίλογο, αλλά καταλήγω σε κάτι άτσαλα συμπεράσματα.

Αρκεί να πούμε ότι το Tinder είναι οι χρήστες του και πως ψάχνοντας για σεξ, βρίσκεις τον εαυτό σου.

Τώρα τελείωσα και ευχαριστώ τις  Ε., Α., Μ., Ν., Δ., Β., Γ., Σ. & Π.

* Η Αναστασία Καρλιαύτη είναι μεταπτυχιακή φοιτήτρια Πολιτικής Επικοινωνίας στο Α.Π.Θ.