Ένα βλέμμα, το όπλο
Ο Γιώργος Αποστόλου βρίσκεται στο (α)κατάλληλο σημείο, την (α)κατάλληλη στιγμή. Μια στιγμή, που ίσως να ήταν καταδικασμένη να μείνει μακριά απ' το φως. Κάθε μέρα, μια μικρή ιστορία και μία φωτογραφία από την Αθήνα και άλλες πόλεις ή τόπους της Ελλάδας.
Δεν χρειάζεται κάτι άλλο για να ισοπεδωθεί η Ασχήμια. Απέναντι στην γενιά του Τik-Tok και του κάθε Survivor στέκεται ένας δυναμικός , όμορφος και ναι, γενναίος καινούργιος κόσμος.
Δεν είναι η ειρωνεία των συγγραφέων της δυστοπίας ούτε η επαναστατική φαντασίωση των επαγγελματιών πολιτικών. Είναι ένα διαρκές φωτεινό πρόσωπο, αγοριού ή κοριτσιού, κάποτε με την μάσκα για να αντέξει τα δακρυγόνα των ΜΑΤ, κάποτε με την μάσκα του σεβασμού στην Υγεία των άλλων.
Είναι ένα διαπεραστικό βλέμμα που δεν χρειάζεται να πείσει ότι λέει Αλήθεια, ότι αυτό που έχει να προσφέρει είναι η Ουσία και ναι, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ούτε από τον μεγαλύτερο ιδεολογικό εχθρό. Είναι αυτό το βλέμμα που συμπυκνώνει την Μάθηση, την Τέχνη και την Αποφασιστικότητα. Κοίτα το.
Είναι, τώρα, ο,τι πιο αισιόδοξο έχει να προσφέρει το Σήμερα στο Αύριο.
