Mια μητρόπολη ακινητοποιημένη. Εύκολος στόχος.

Ο χειμώνας απειλεί με όλα όσα σημαίνει. Είναι κάτι που σε διαπερνά… Διαρκεί εποχές και εποχές και εποχές και το ρολόι κινείται αργά και αργοπορημένα.

Ευτυχώς η ιουδαϊκή/ορθόδοξη χριστιανική σου παιδεία σε έμαθε να υποτάσσεσαι και να περηφανεύεσαι γι’αυτό. Στα πρόθυρα του ημερολογιακού χειμώνα, το τοπίο θρηνεί για όσα δεν περίμενες ποτέ. Είναι κάτι που χωνεύεται βαθιά όσο επιβιώνεις από το μποτιλιάρισμα, το άγχος των λογαριασμών, την πίεση των Άλλων, τις αστοχίες του σώματός σου. Είναι μια δυστοπία μέσα στη δυστοπία καθώς ομογενοποιείσαι με τους ήρωες του Ηuxley, του Orwell, της Collins ή του Gibson.

Ακόμη και οι ρομαντικοί, τραγικοί, καταραμένοι εραστές βρίσκουν μια αναλαμπή στο Σκότος και ναι, αυτή υπάρχει για το κοντράστ των άβολων φράσεων και των δυσοίωνων εικόνων.

Είναι Δευτέρα, έχει κρύο αέρα, βρέχει και ο Χρόνος απειλεί.

Περίμενες κάτι καλύτερο σήμερα;