Σε μια αποκλειστική συνέντευξη, ένα ζευγάρι -μα κυρίως η γυναίκα- μας ανοίγει την καρδιά της για όλα όσα βίωσε εμπιστευόμενη την υποβοηθούμενη αναπαραγωγή στην Ελλάδα.
Η κυβέρνηση συλλαμβάνει «αμελείς» ή «αλιτήριους» εμπρηστές για να αντιμετωπίσει την μεγαλύτερη πυρκαγιά της Ευρώπης;
Την δεδομένη στιγμή η καμπάνια του Ρουβίκωνα έχει επιτύχει το 45% του στόχου των 15.000€. Ας βοηθήσουμε να αποκτήσουν το δεύτερο όχημά τους μια ώρα αρχύτερα!
Νέα έρευνα των Data Journalists φέρνει στο φως οικονομικά στοιχεία που αφορούν το κόστος μίσθωσης εναερίων μέσων πυρόσβεσης και ταυτόχρονα την ανεπάρκεια του κράτους επωφεληθεί από αυτές τις δαπάνες, οι οποίες από το 2019 έως σήμερα έχουν αυξηθεί κατακόρυφα. Το ίδιο και οι εκτάσεις που έχουν γίνει στάχτη μέσα σε μία τετραετία.
Δεν έχουν περάσει δύο μήνες από την θριαμβευτική επανεκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη με συντριπτικό ποσοστό και από τις 15 Ιουλίου μέχρι σήμερα έχουν καεί περισσότερα από 1,2 εκατομμύρια στρέμματα δάσους.
Ερμού, χθες λίγο πριν τα μεσάνυχτα.
Σιράζ Σαφτάρ. 23 χρόνων. Εργάτης, μετανάστης από το Πακιστάν. Δολοφονήθηκε τα ξημερώματα της 12ης Αυγούστου, ενώ πήγαινε να πιάσει δουλειά στη λαϊκή αγορά όπου εργαζόταν ως φορτοεκφορτωτής.
Στην Ρόδο και πιο συγκεκριμένα στην παραλία Αγίας Αγάθης, σε Ζώνη Α΄ Απολύτου Προστασίας, σε χαρακτηρισμένο Αρχαιολογικό Χώρο, ένα ανυπόταχτο μπιτσόμπαρο αντιστέκεται και θα συνεχίσει να αντιστέκεται σε πείσμα κάθε νόμου ή πρωτοκόλλου κατεδάφισης, χωρίς να έχει δημοπρατηθεί η παραλία και μάλιστα κόβει και αποδείξεις!
Ευτυχώς, η Υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη κυνηγά τον Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων την ώρα που ο Δήμαρχος Ρόδου αγωνίζεται να δημιουργήσει συσχετισμούς επανεκλογής!
«Φωτιά από άγνωστη αιτία εκδηλώθηκε τα ξημερώματα σε θάλαμο με κλινοσκεπάσματα δευτέρου ορόφου στο Γενικό Νοσοκομείο Νίκαιας. Από τη φωτιά δεν αναφέρθηκε κάποιος τραυματισμός, ενώ ελέγχθηκε άμεσα από την Πυροσβεστική Υπηρεσία. Στο σημείο επιχείρησαν 30 πυροσβέστες με 14 οχήματα και ειδικό κλιμακοφόρο όχημα». Αυτή είναι η είδηση στα Μέσα.
Εντάξει δεν συνέβη και κάτι. «Αυτά συμβαίνουν» και «αντιμετωπίστηκε».
Το τριγυρνάω μέρες τώρα. Από την ημέρα της δολοφονίας του Μιχάλη Κατσούρη. Διαβάζω, παρακολουθώ, ακούω. Κυρίως σκέφτομαι. Όμως δεν γράφω.
Ώσπου, οι οπαδοί της Ντιναμό Ζάγκρεμπ σηκώνουν το πανό με τις λέξεις «Βορράς με Απουσία» με κενές θέσεις για κάθε οπαδό που συνελήφθη στην Ελλάδα.
Δυνατά, σταθερά, σκατά.
Η Αστυνομία γνώριζε οχήματα, μοντέλα, πινακίδες, πού διέμεναν οι χούλιγκαν, ενώ είχαν ενημέρωση από τις αρχές της Κροατίας, του Μαυροβουνίου και δικές τους πηγές ή παρακολουθούσαν τους χούλιγκαν. Και απέτυχαν.
Οι γυναικοκτονίες στην Ελλάδα έχουν ξεκινήσει τα τελευταία μόλις χρόνια να καταγράφονται, όχι από θεσμικούς φορείς ωστόσο, επομένως δεν υπάρχει καταγραφή με επίσημο και ενιαίο τρόπο του πραγματικού αριθμού τους. Οι περισσότερες διαπράττονται σε ενδο-συντροφικό πλαίσιο, ενώ πολλές φορές έχει προϋπάρξει άσκηση βίας. Κάποιες φορές αυτές τελούνται μπροστά στα παιδιά των θυμάτων ή και μαζί με αυτά.
Η κατάσταση του ΕΣΥ παραμένει εδώ και χρόνια τραγική, με τις απαρχαιωμένες δομές, τις εγκληματικές ελλείψεις και τις συνεχείς παραιτήσεις να κρούουν τον κώδωνα μιας άνευ προηγουμένου κατάρρευσης.
