«Στο πιο επισκέψιμο μνημείο στην Ελλάδα, με το πρόσχημα της αποκατάστασης και βελτίωσης της προσβασιμότητας του μνημείου, κινδυνεύουν να μεταμορφώσουν τον λόφο στην καρδιά της Αθήνας για πάντα», είναι η εισαγωγή στο εκτεταμένο άρθρο - παρέμβαση της Liberation.

Η πρόεδρος του συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων, Δέσποινα Κουτσούμπα, χαρακτηρίζει τα έργα στην Ακρόπολη ως «ένα έγκλημα κατά της Ακρόπολης», σύμφωνα με την γαλλική εφημερίδα, που συνεχίζει: «Για την κατασκευή του, τοποθετήθηκε οπλισμένο σκυρόδεμα στους αρχαίους βράχους και στη συνέχεια καλύφθηκε με τσιμέντο. Τώρα η κορυφή του λόφου, 157 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, μοιάζει περισσότερο με ποδηλατόδρομο ή πίστα για σκέιτμπορντ από μια ιστορική τοποθεσία και μνημείο της αρχαιότητας... μία λέξη θα μπορούσε να συνωψίσει αυτές τις εργασίες: «τσιμεντοποίηση», αναφέρει.

O δημοσιογράφος της Liberation, Fabien Perrier, μίλησε με τον ιστορικό και αρχιτέκτονα, Τάσο Τανούλα, ο οποίος περιγράφει: «Οι πρώην συνάδελφοί μου, μου είπαν να πάω να δω τι συνέβαινε στην Ακρόπολη. Ήταν ένα πραγματικό σοκ. Όταν ηγήθηκα του έργου, το κάναμε με το χέρι» , θυμάται. Τώρα όλα φαίνεται να έχουν γίνει με σχεδόν βιομηχανικό τρόπο, προθέτει η εφημερίδα. «Χρησιμοποίησαν βαριά μηχανήματα που έβλαψαν τις εγκαταστάσεις», λέει ο Τανούλας. Οι αρχαίες πέτρες καλύπτονται, τα υλικά που χρησιμοποιούνται δεν πληρούν τα κριτήρια συντήρησης του τοπίου. Ο ιστορικός και αρχιτέκτονας συνεχίζει: «Η Ακρόπολη είναι η απόδειξη του παρελθόντος μας. Δεν είναι μόνο τα τα αρχαία ερείπια που αποτελούν αυτό το παρελθόν. Οι πέτρες είναι καλυμμένες. Συνεπώς, καλύπτεται και μέρος της κατανόησης του παρελθόντος μας. Κανονικά, όταν επαναφέρεις ένα μνημείο, δεν διαγράφεις το σύνολο των στοιχείων όπως ο περιβάλλοντας χώρος. Είναι μια "σφαγή" να καλύψουμε αυτό το μνημείο, αυτές τις πέτρες…», λέει ο Τανούλας.
Κατά κάποιο τρόπο, τα έργα θα στερούσαν τον επισκέπτη από τις διάφορες περιόδους της ιστορίας που επικεντρώνονται σε αυτόν τον λόφο: τον 13ο αιώνα π.Χ., όταν ανεγέρθηκε ένα πρώτο τείχος γύρω από τον τοπικό μυκηναϊκό κυβερνήτη, τον 8ο αιώνα, όταν απέκτησε τον θρησκευτικό του χαρακτήρα, ή τον 5ο αιώνα όταν αποφασίστηκε να χτιστούν πολλά μνημεία, συμπεριλαμβανομένου του Παρθενώνα.

Όπως αναφέρει το ρεπορτάζ της Liberation «από την πλευρά του Υπουργείου Πολιτισμού της Ελλάδας και του αρχιτέκτονα Μανώλη Κορρέ, που ηγήθηκε του έργου, η άποψη για το έργο είναι εντελώς διαφορετική. Πραγματοποιήθηκαν σε συνεργασία μεταξύ του Ιδρύματος Ωνάση και του υπουργείου και υποτίθεται ότι βελτιώνουν την προσβασιμότητα του ιστότοπου, ιδίως για άτομα με ειδικές ανάγκες. Ένας νέος ανελκυστήρας έχει ανεγερθεί στη βόρεια πλευρά του βράχου. Αλλά αυτή η διαδρομή έχει πρόβλημα. Πράγματι, η πλάκα από σκυρόδεμα είναι υψηλή και επικίνδυνη. προεξέχει αρχικά πάνω από τον αρχικό βράχο. Επιπλέον, η κλίση άνω του 14% σε ορισμένα μέρη καθιστά το κομμάτι απρόσιτο για άτομα με αναπηρικά αμαξίδια. Επιπλέον, ένα ατύχημα έχει ήδη συμβεί στις 18 Απριλίου. Ένας άντρας έπεσε από την αναπηρική καρέκλα του. Ο τραυματισμός του, του κόστισε οκτώ ράμματα. Για την αντιπολίτευση, είναι η απόδειξη μιας ακανόνιστης ρύθμισης. Η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη (από το δεξιό κόμμα της Νέας Δημοκρατίας) αναζητά πολιτική ανάκαμψη μετά το ατύχημα», αναφέρει η εφημερίδα.