Ο γιατρός Κώστας Πουλόπουλος παραιτήθηκε και καταγγέλλει στο 2020mag.gr: «Απλήρωτοι τρεις μήνες»

Αρχές Νοεμβρίου 2020. Το δεύτερο κύμα της πανδημίας έχει ξεκινήσει και το υπουργείο Υγείας απευθύνει πρόσκληση-έκκληση προς ιδιώτες γιατρούς συγκεκριμένων ειδικοτήτων να "βάλουν πλάτη".

Ο γιατρός Κώστας Πουλόπουλος παραιτήθηκε και καταγγέλλει στο 2020mag.gr: «Απλήρωτοι τρεις μήνες»
ΠΡΟΒΟΛΗ

Ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος συνδράμει το υπουργείο απευθύνοντας πρόσκληση στα μέλη του, μέσω ανακοίνωσης που δημοσιεύει στις 10/11/20, που μεταξύ άλλων αναφέρει: «Πρόσκληση στους ιδιώτες γιατρούς όλης της χώρας να συμβάλουν στην αντιμετώπιση της επιδημίας του κορωνοϊού στο ΕΣΥ, απηύθυνε ο υπουργός Υγείας κ. Βασίλης Κικίλιας, κατά τη διάρκεια τηλεδιάσκεψης που πραγματοποιήθηκε έπειτα από πρωτοβουλία του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου (ΠΙΣ) και με τη συμμετοχή σχεδόν όλων των Προέδρων των Ιατρικών Συλλόγων της χώρας. Τόσο το Δ.Σ. του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου (ΠΙΣ), όσο και όλοι οι Πρόεδροι των Ιατρικών Συλλόγων που συμμετείχαν στην τηλεδιάσκεψη, επανέλαβαν την πρόθεση των ιδιωτών ιατρών να συνδράμουν με κάθε τρόπο στην αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης, κάτι που άλλωστε πράττουν από την πρώτη στιγμή μέσα από τις ιδιωτικές μονάδες υγείας και τα ιατρεία τους. Ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος, μέσω του Δ.Σ., διατύπωσε ξεκάθαρα την εύλογη επιθυμία των ιδιωτών γιατρών να ενισχύσουν όπου χρειαστεί το ΕΣΥ για την αντιμετώπιση των περιστατικών covid-19, ενώ ζήτησε από τον υπουργό Υγείας να υπογραφεί άμεσα Συλλογική Σύμβαση Εργασίας με τον ΠΙΣ, προκειμένου να μπορέσουν οι ιδιώτες γιατροί να συμβάλουν με ταχύτατες διαδικασίες με όλες τους τις δυνάμεις στο δημόσιο σύστημα υγείας».

Ο βαθμός ανταπόκρισης γίνεται πεδίο αντιπαράθεσης μεταξύ της κυβέρνησης και του ιατρικού κόσμου καθώς κρίνεται χαμηλότερη των προσδοκιών η συμμετοχή στην πρόσκληση του υπουργού Υγείας να συνδράμουν στην προσπάθεια αντιμετώπισης της πανδημίας του κορωνοϊού στα δημόσια νοσοκομεία της Αττικής, γεγονός που φέρνει την επιστράτευση ιδιωτών γιατρών.

Όμως 61 γιατροί μέλη του ΙΣΑ (Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών) έχουν δηλώσει συμμετοχή και τοποθετούνται στα νοσοκομεία, υπογράφοντας σύμβαση, με την αρμόδια Υγειονομική Περιφέρεια.

Με μία τέτοια σύμβαση ο γενικός γιατρός Κώστας Πουλόπουλος εντάσσεται στο δυναμικό των ΤΕΠ του ΓΝΑ «Γ. ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ» παρέχοντας καθημερινά τις υπηρεσίες του με πλήρη απασχόληση και συμμετέχοντας στο πρόγραμμα εφημεριών του νοσοκομείου.
Ο εθελοντής γιατρός προσφέρει με αυταπάρνηση τις υπηρεσίες του και προτεραιότητα τη συμβολή του στη Δημόσια Υγεία, εγκαταλείποντας το ιατρείο του.
Περιμένοντας η πολιτεία να τον αποζημιώνει, σύμφωνα με το νόμο.

Κι όμως όχι. Διαγράψτε την τελευταία πρόταση και διαβάστε την ανάρτηση του γιατρού στο Facebook που μας έκανε να τον αναζητήσουμε.

«Λυπάμαι ειλικρινά που αναγκάστηκα να παραιτηθώ από το "Γ. ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ".

Αλλά το γεγονός ότι παραμένω απλήρωτος από την πρώτη ημέρα εργασίας μου στο τμήμα επειγόντων του covid με ξεπερνά.

Ο διοικητής του νοσοκομείου και ο διευθυντής της ιατρικής υπηρεσίας προσπάθησαν να με μεταπείσουν -εκτιμώ ότι ήταν ειλικρινείς.

Όμως δεν γίνεται.

Με ξεπερνά το γεγονός ότι παράτησα το ιατρείο μου και τέσσερις μήνες δεν πήρα ούτε έναν μισθό, ούτε τις (άπειρες) εφημερίες.

Με ξεπερνά το γεγονός ότι βρέθηκα να χρωστάω τα στοιχειώδη.

Δεν μετανιώνω όμως ούτε στιγμή.

Έδωσα τον καλύτερό μου εαυτό.

Άλλωστε "τρώνε από εμάς μένει και μαγιά!"

Θέλω επίσης να πιστεύω ότι βοήθησα ασθενείς, βοήθησα συναδέλφους.

Έστω και έναν συνάνθρωπο να βοήθησα να ξεπεράσει τη νόσο του, είναι τίτλος τιμής.

Ο μεγαλύτερος στη ζωή μου!

Στάθηκα με αξιοπρέπεια και πάνω από όλα δεν εκμεταλλεύτηκα τη θέση για να προσπορίσω οφέλη.

Και πάνω απ όλα ήμουν εκεί όταν η ανάγκη και ο λαός -και μόνο αυτοί-, ανάγκασαν το υπουργείο να προκηρυχθούν θέσεις ιδιωτών στο ΕΣΥ για την αντιμετώπιση της πανδημίας.

Από την πρώτη στιγμή.

Για εμένα είναι θέμα απόλυτα βιοποριστικό πλέον να επιστρέψω στο ιατρείο μου, χωρίς να σταματήσω να βοηθώ όπου υπάρχει ανάγκη.

Σε κάθε συνάδελφο, σε κάθε νοσηλευτή, σε κάθε τραυματιοφορέα που στάθηκαν στο πλευρό μου, στις τραγικές στιγμές που βιώσαμε όλους αυτούς τους μήνες, εύχομαι δύναμη, κουράγιο και υπομονή για όσα έρχονται, τους ευχαριστώ πάνω από όλα γιατί ήταν δίπλα μου.

Και αν κατάφερα και εγώ από την πλευρά μου να σταθώ δίπλα τους νιώθω περηφάνια.

Ο αγώνας για να νικήσει ο Άνθρωπος συνεχίζεται.

#γεννηματας_τεπ_covid

Υ.Γ. Το καλύτερο νέο είναι ότι ο Γιώργος (ξέρει αυτός) πήρε εξιτήριο.

Ανάσα».

Γιατρέ πότε ενταχθήκατε στο ΕΣΥ;
«Τον Νοέμβριο υπέβαλα τα χαρτιά μου και 6 Απριλίου έγινε η πρόσληψή μου, υπογράφοντας τη σχετική σύμβαση».

Πότε πήρατε τα πρώτα χρήματα για τις υπηρεσίες σας;
«Οι δύο γιατροί που είμαστε στο ΓΝΑ “Γ. ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ” στο εθελοντικό πρόγραμμα, δεν έχουμε πληρωθεί ούτε μία μέρα».

Τι έλεγε η σύμβασή σας;
«Είναι μία σύμβαση αρχικά τρίμηνης διαρκείας -μέχρι τέλος Ιουνίου δηλαδή- που μαζί με μία άλλη συνάδελφο, μας διόριζε στα ΤΕΠ του νοσοκομείου. Οι όροι ήταν 2.000 ευρώ αποζημίωση -καθαρά και αφορολόγητα- και δικαίωμα ιατρείου, το οποίο δεν γινόταν με τόσες εφημερίες και λοιπά καθήκοντα. Αλλά το γνώριζα εξαρχής και δεν με ενδιέφερε. Έτσι ξεκίνησα 6 Απριλίου, τοποθετήθηκα στο τμήμα επειγόντων του covid, εκεί όπου γίνεται ουσιαστικά η διαλογή και οι ασθενείς που έχουν covid εισάγονται με παράλληλες απευθείας προσπάθειες αντιμετώπισης του προβλήματος».

Πόσες εφημερίες είχατε;
«Οι εφημερίες ήταν 12ωρες -είτε αυτές αφορούσαν πρωινή βάρδια 8 το πρωί με 8 το βράδυ είτε το αντίστροφο. Έπρεπε να κάνω 4 το μήνα αλλά έκανα 8 -κάθε τέσσερις μέρες δηλαδή- όπως εφημέρευε και το νοσοκομείο. Τις υπόλοιπες ημέρες ήταν πρωινή βάρδια όπου είχαμε τον έλεγχο όλου του προσωπικού με τεστ και φυσικά τα  αποσπασματικά κρούσματα, τα οποία ερχόντουσαν μέσα από ΕΚΑΒ για να αντιμετωπιστούν».

Περιμένατε να πληρωθείτε όπως έλεγε η σύμβασή σας;
«Ναι, πέρασε ο πρώτος μήνας, πέρασε ο δεύτερος μήνας. Τελείωσε η τρίμηνη σύμβασή μου χωρίς να έχω πληρωθεί. Μου ζητήθηκε να ανανεώσω -προφορικά πάντα-, δέχτηκα και τελικά υπέγραψα την ανανέωση της σύμβασής μου στις 22 Ιουλίου, με αναδρομική ισχύ και από 1η Ιουλίου. Και με τη σκέψη ότι είμαι ακάλυπτος ενώ δουλεύω στο Δημόσιο. Το ξεπέρασα και αυτό αντιμετωπίζοντάς το ως γραφειοκρατική εμπλοκή. Όμως η πληρωμή μας δεν έγινε για την πρώτη τρίμηνη σύμβαση και δήλωσα στη διευθύντρια του τμήματος ότι με αυτές τις συνθήκες δεν μπορώ -και δεν επιθυμώ- να συνεχίσω. Με κάλεσε ο διοικητής του νοσοκομείου και ο διευθυντής της Ιατρικής Υπηρεσίας και εκτιμώ το ότι με ειλικρινή διάθεση προσπάθησαν να μου αλλάξουν την απόφαση. Όμως δεν εξαρτάται από εκείνους, δεν πληρώνει η διοίκηση πληρώνει το υπουργείο Υγείας. Συγκεκριμένα η 1η ΥΠΕ».

Στην οποία είχατε απευθυνθεί;
«Απευθύνθηκα στην υπεύθυνη του Τμήματος Διαχείρισης Ανθρώπινου Δυναμικού , είχα επικοινωνήσει μαζί της αρκετές φορές, όπως και με τη Διεύθυνση Οικονομικού».

Και τι σας απαντούσαν;
«Ότι ένα γραφειοκρατικό ζήτημα κρατούσε την πληρωμή μας πίσω, υπήρχε ένα πρόβλημα -υποτίθεται- με κάποιο συνάδελφο που δεν είχε καταθέσει τα χαρτιά του».

Σας έλεγαν ότι οι άνθρωποι που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή δεν έχουν πληρωθεί για αυτόν το λόγο;
«Αυτή ήταν η ενημέρωση από τη Διεύθυνση Οικονομικού. Από τη Διεύθυνση Προσωπικού, που είχα πάρει αρκετές φορές τηλέφωνο, δεν είχα κάποια συγκεκριμένη ενημέρωση. Στο ενδιάμεσο -αν και πλήρως εμβολιασμένος- νόσησα ελαφρά, αμέσως μετά τη νόσησή μου ξαναγύρισα στο νοσοκομείο και από εκεί ξεκίνησε η διαδικασία κατάθεσης των χαρτιών για την παραίτησή μου».

Υπήρχε πλέον ζήτημα βιοπορισμού;
«Σαφώς είναι βιοποριστικό το θέμα. Κι όταν τα πάντα με αποφάσεις ΚΥΑ -Κοινή Υπουργική Απόφαση- δρομολογούνται άμεσα λόγω του εκτάκτου της κατάστασης, φαντάζομαι ότι θα μπορούσε και αυτό».

Πώς αισθάνεστε;
«Έχω πολλές οπτικές του ζητήματος και πολιτική και ιδεολογική θέση, αλλά δεν μένω σε αυτό. Μένω στα αντικειμενικά γεγονότα, με την έννοια ότι για μένα πρώτιστο είναι η ζωή και η υγεία. Οι οποιεσδήποτε πολιτικές, λογικές, κριτικές αντιπαραθέσεις έρχονται σε δεύτερη μοίρα παρόλο που έχω δεδομένη άποψη για τα πολιτικά λάθη που έχουν γίνει στην αντιμετώπιση της πανδημίας από την πλευρά της κυβέρνησης».

Ήσασταν στην πρώτη γραμμή, φοβόσασταν;
«Φυσικά και φοβόμουν. Στο παράλληλο χρονικό διάστημα είδα τους συναδέλφους που είχαν έρθει με επίταξη. Και αντιμετώπιζαν τέτοιους φόβους, γιατί μπορεί να είχαν κάποιο πρόβλημα υγείας ή καθόλου επαφή με την πανδημία. Εγώ και πριν από την ένταξή μου στο πρόγραμμα είχα δει πολλά covid περιστατικά κατʼ οίκον».

Είχατε επαφή με περιστατικά covid και ο εθελοντισμός ήταν επιλογή;
«Σαφώς, ήδη από τον Οκτώβρη είχα πολύ μεγάλο αριθμό ασθενών covid που πολλαπλασιάζονταν κάθε μήνα. Tον Απρίλιο που πήγα στο ΓΝΑ “Γ. ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ” ήταν μία κόλαση».

Περιγράψτε μας τις συνθήκες
«Πολύ μεγάλος αριθμός προσέλευσης, το κυρίαρχο συναίσθημα των ασθενών ήταν ο φόβος, καθώς με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και με όσα παρουσίαζαν τα κανάλια ήταν λογικό. Στο τμήμα ήταν τρεις μόνιμοι γιατροί και εγώ εντάχθηκα με το βαθμό του Επιμελητή. Ήμασταν συνεπικουρούμενοι από γιατρούς με διάφορες ειδικότητες, ενδοκρινολόγοι, ορθοπεδικοί, τα πάντα».

Λειτούργησε το σχήμα;
«Οφείλω να πω ότι λειτουργούσε πάρα πολύ καλά. Ειλικρινά σκύβω το κεφάλι μπροστά στους συναδέλφους που βρήκα. Για την τρομερή ανταπόκρισή τους στη συνθήκη. Δεν το βάζουν κάτω και ειλικρινά στέκομαι με πολύ μεγάλο σεβασμό απέναντί τους. Θέλω να πιστεύω ότι τους βοήθησα και ότι βοήθησα και ασθενείς».

Το νοσοκομείο κατάφερε να ανταποκριθεί, είχε το σχεδιασμό που χρειαζόταν;
«Σαν τμήμα ναι, στις κλινικές covid τα πράγματα ήταν προφανώς πολύ πιο δύσκολα. Υπήρχε πολύ μεγάλος αριθμός εισαγωγών και πολύ μικρός αριθμός γιατρών και νοσηλευτών για να το αντιμετωπίσουν».

Ακολουθήστε το 20/20 Magazine στο Google News, στο Facebook, το Twitter και το Instagram.
ΠΡΟΒΟΛΗ