Το 2050, ειδικά για την Ελλάδα, την Ισπανία και την Ιταλία, η αναλογία θα φτάσει στον ένα εργαζόμενο για τρεις συνταξιούχους.

Οι γεννήσεις μειώνονται, το προσδόκιμο ζωής αυξάνεται και ο πληθυσμός γερνά. Δεν έχουμε κάτι περισσότερο να εξηγήσουμε για τις αιτίες του προβλήματος. Αυξάνεται ο πληθυσμός που συνταξιοδοτείται και μειώνεται ο πληθυσμός που εργάζεται. Αυτό το πρόβλημα αναμένεται να γιγαντωθεί σε λιγότερο από 30 χρόνια, όπου το 2050, η αναλογία θα φτάσει στον ένα εργαζόμενο για τρεις συνταξιούχους, ειδικά για την Ελλάδα, την Ισπανία και την Ιταλία. Γιατί δεν κάνουν παιδιά σε αυτές τις χώρες; Επειδή η οικονομία πάει από το κακό στο χειρότερο και κανείς δεν ρισκάρει να φέρει στον κόσμο παιδιά χωρίς οικονομική ασφάλεια.

Στο πρόβλημα συμβάλλει η υψηλή ανεργία των νέων, οι χαμηλοί μισθοί, η εργασιακή αστάθεια και η καθυστερημένη εισαγωγή των νέων στην αγορά εργασίας.

Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, οι προβλέψεις στο ίδιο χρονικό σημείο δείχνουν κάτι περισσότερο από δύο συνταξιούχους για κάθε εργαζόμενο. Στο πρόβλημα συμβάλλει η υψηλή ανεργία των νέων ειδικά στις χώρες του Νότου, οι χαμηλοί μισθοί που δεν επαρκούν για την επιβίωση ενός ζευγαριού, πόσω μάλλον οικογένειας, η εργασιακή αστάθεια και η καθυστερημένη εισαγωγή των νέων στην αγορά εργασίας λόγω σπουδών ή της προαναφερόμενης ανεργίας. Μια λύση θα ήταν η αύξηση των μισθών και των εργοδοτικών εισφορών, όμως αυτό φαντάζει ιδιαίτερα δύσκολο για αυτές τις οικονομίες. Πολιτικά και δημοσιονομικά. Άλλη λύση είναι η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, κάτι που όμως δεν είναι δυνατόν σε όλες τις ομάδες εργαζομένων και επίσης είναι τουλάχιστον ανήθικο να εργάζεται ένας άνθρωπος μέχρι τα 70. Όμως η Γαλλία και η Γερμανία οδεύουν προς τα εκεί, με την περίπτωση της Γαλλίας να είναι πιο σαφής, καθώς η αύξηση των ορίων ηλικίας για την συνταξιοδότηση, ήταν στις προεκλογικές εξαγγελίες Μακρόν.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο συνέδριο που αφορούσε το δημογραφικό, δήλωσε πως η «ώριμη και κυρίως συνειδητή ένταξη αλλοδαπών στην ελληνική κοινωνία, θα ανακουφίσει την πληθυσμιακή μας υποχώρηση». Αυτή όμως η δήλωση συναντά τέσσερα σαφή προβλήματα: Την αντίθεση της Δεξιάς στην απόκτηση ελληνικής ιθαγένειας από τους μετανάστες, τις αδιανόητες ερωτήσεις εγκυκλοπαιδικού τύπου των τεστ ιθαγένειας,των μεταναστευτικών ροών από την Ελλάδα προς τρίτες χώρες για εργασία και επιβίωση, αλλά και του γεγονότος πως δεν λύνεται το πρόβλημα που δημιουργεί το ζήτημα: πως οι πολίτες ανεξαρτήτως καταγωγής, θρησκείας ή άλλων χαρακτηριστικών, δεν νιώθουν ασφάλεια να κάνουν παιδί στην Ελλάδα. Κάτι που ο δεκάωρος εγκλεισμός ενός παιδιού στο σχολείο δεν μπορεί να λύσει και το δόγμα: «Να ζωγραφίζει μέχρι να ματώσει» είναι ξεκάθαρα αντιπαιδαγωγικό.Οι γονείς χρειάζονται βοήθεια και το ελληνικό κράτος δεν την προσφέρει, με αποτέλεσμα ακόμα περισσότεροι συμπολίτες μας σε αναπαραγωγική ηλικία να διστάζουν να κάνουν παιδιά. Τέλος, το Brain Drain έχει διώξει μια γενιά πολιτών που πολλοί έχουν κάνει παιδιά στις χώρες που εργάζονται και αυτός είναι ο λόγος που χώρες όπως η Γερμανία και η Ολλανδία, θα αντιμετωπίσουν το πρόβλημα που κοιτάζουμε στα μάτια, δεκαετίες μετά από εμάς.