Μπήκαμε στη μακρά διαδικασία των «αναγνωστέων», δηλαδή στην παρουσίαση όλων των στοιχείων, πρώτα σε λίστα και μετά αναλυτικά. Στα αναγνωστέα ήταν και 3 συνεντεύξεις που περιέγραφαν τις εμπειρίες τους με τον Δημήτρη Λιγνάδη. Η συνέντευξη του Αλί που περιέγραψε πως του δόθηκε μια ναρκωτική ουσία τύπου σάλβια ή μπλακ μάμπα (σ.σ. δεν κατονομάστηκε η ουσία, δεν μπορούσε να ξέρει, η επίδραση φαντάζει παρόμοια) και έμεινε αναίσθητος μετά από δύο τζούρες, του Χρήστου Χ. που περιέγραφε πως του έστησε καρτέρι ο Δημήτρης Λιγνάδης επιχειρώντας πολλές φορές να τον αποπλανήσει και του Νίκου Σ., που αποκάλυψε τη φρικτή ιστορία κακοποίησής του στα 19 του χρόνια από τον κατηγορούμενο.

Καθόμουν απέναντι υπό γωνία και παρατηρούσα τον Δημήτρη Λιγνάδη, όσο άκουγα τις τουλάχιστον ανατριχιαστικές περιγραφές. Θυμάμαι καθαρά, για την ακρίβεια το έχω σημειώσει, όταν η Πρόεδρος διάβασε από την συνέντευξη του Αλί, τη φερόμενη ως πρόταση του Δημήτρη Λιγνάδη «πάμε για παρτούζα όλοι μαζί μέσα;». Εκεί ο Δημήτρης Λιγνάδης έβαλε τα γέλια. Πολλά σημεία των μαρτυριών τα άκουγε σκεπτικός, συγκεντρωμένος, στοχαζόμενος, με πλήρη διαύγεια. Καμία σχέση με τον Ιωάννη Λιγνάδη, που είχε αράξει ακριβώς από πίσω, βαριεστημένος, με τα πόδια χαμηλά στο έδρανο του κατηγορουμένου αδερφού του. 

Όταν διάβαζε η Πρόεδρος την απομαγνητοφώνηση πως ο μάρτυρας, πριν χάσει τις αισθήσεις του, θυμάται τον Δημήτρη Λιγνάδη να γδύνεται και να βάζει το πέος του στο στόμα του, έκανε ένα νεύμα με το κεφάλι. Λίγο αργότερα πάλι έβαλε τα γέλια και κοιτούσε το πάτωμα, όταν ακούστηκε πως μετά από δύο τζούρες από το τσιγάρο άρχισε να χάνει τις αισθήσεις του.

Δεν θέλω να ισχυριστώ πως ο Δημήτρης Λιγνάδης είναι ένας σαδιστής βιαστής. Θέλω να τονίσω πως ακόμα κι αν γελάς ειρωνικά προς τις φερόμενες ως πράξεις σου, ακόμα και αν θεωρείς πως οι μάρτυρες λένε ψέματα, το να γελάς με κυριολεκτικό ή θεατράλε ύφος μπροστά σε ενόρκους, δικαστές, δημοσιογράφους, αστυνομικούς και κοινό, όταν ακούγονται αυτές οι πράξεις, έστω και αν είναι ψέματα, δεν δείχνει καλό.

Ο περίγυρος και οι παράγοντες της δίκης θα θεωρήσουν πως είσαι sosiopath, χωρίς ίχνος ενσυναίσθησης. Έστω αλαζόνας, μα σίγουρα αντιπαθής. Αυτό είναι ένα πολύ βασικό κομμάτι, όσο η κούραση κυριαρχεί, γιατί κλείσαμε 8ωρο. Φαντάζεστε τη χαρά των ενόρκων μετά από 8 ώρες να βλέπουν γελάκια την ώρα της περιγραφής -αληθινής ή όχι- βιασμών και αποπλάνησης; Να σας απαντήσω, δεν ήταν χαρούμενοι. Ειδικά όταν ακούν φράσεις όπως «σαδιστικά αυταρχικός», «το γλυκό ύφος μετατρέπεται σε κενό με μείγμα θυμού και κακίας» ή «Χρίστο είσαι ένα λουλούδι, άφησέ με να σε κόψω πριν μαραθείς».

Παρακολουθήστε το ρεπορτάζ του Σοφοκλή Αρχοντάκη από την 24η δικάσιμο της 20ης Ιουνίου.

 Διαβάστε σχετικά: Η εξέταση του Γιάννη Λιγνάδη από την υπεράσπιση και το θεαματικό αυτογκόλ του Αλέξη Κούγια του Σοφοκλή Αρχοντάκη