Η έρευνα της Εκκλησίας της Ελλάδος σχετικά με τα όσα έχουν συμβεί στον ιερό ναό, είχε ένα πόρισμα με ημερομηνία 2017, που έγραφε «Αγυρτεία και Απάτη». Αυτό το πόρισμα επιλέγει να αγνοήσει ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος σε περιοχή ευθύνης του, γιατί εναλλακτικά θα έπρεπε να υποστηρίξει πως δεν υπάρχουν θαύματα. Ακόμα χειρότερα για τον ίδιο, θα έπρεπε να τα βάλει όχι μόνο με τον ιερέα Δημήτριο Λουπασάκη, αλλά και με ισχυρές κοινωνικές, πολιτικές και οικονομικές δυνάμεις του τόπου που ασκούν πιέσεις υπέρ του ιερέα. Χωρίς να προσμετράται η ισχυρή ηλεκτρονική παρουσία των πιστών που πιέζει υπέρ του ιερέα.

Η κακοδιαχείριση

«Κακοδιαχείριση» ονομάζεται στην εκκλησιαστική ορολογία η γνωστή σε όλους μας «υπεξαίρεση». Στο οικονομικό κομμάτι, οι Άγιοι Ισίδωροι δέχονταν μεγάλα ποσά από δωρεές, γιατί όσα περισσότερα χρήματα δωρίσεις, τόσο πιο καλές οι πιθανότητες ενός θαύματος ή τόσο περισσότερο φαίνεται η ευγνωμοσύνη σου.

Ο ναός του Λυκαβηττού ανήκει στο προνοιακό ταμείο των κληρικών, μόλις ένας από τους δέκα ναούς που υπάγονται σε αυτό το καθεστώς. Παρά τις ατελείωτες ουρές προσκυνητών, δωρεών -απόρροια των θαυμάτων ή της ανάγκης για ένα θαύμα- τα οικονομικά στοιχεία του ναού είναι σταθερά με παθητικό. Ο μοναδικός από τους 10 προνοιακούς ναούς που «μπαίνει μέσα». Οικονομικός έλεγχος δεν μπορεί να γίνει την δεδομένη στιγμή, παρά μόνο με την μετακίνηση του ιερέα και των οπαδών του. Καθώς ο ναός υπάγεται στο προνοιακό ταμείο, μόνο αν αλλάξει ο ιερέας μπορεί να έχουν σαφή εικόνα των οικονομικών κερδών του ναού. Πέρα από τον θαυματουργό Τίμιο Σταυρό νο2 (γιατί παρότι δεν διατείνονται πως είναι ο σταυρός του μαρτυρίου, οι οπαδοί τον αποκαλούν «Τίμιο»), υπάρχουν σε περίοπτη θέση 3 ιερές πέτρες: μια από το Πάτερ ημών, μια από τον Γολγοθά και μια από τον Πανάγιο Τάφο.

Ο εκκλησιαστικός ανακριτής

Ο νυν Μητροπολίτης Λαρίσης Ιερώνυμος (τότε αρχιμανδρίτης Ιερώνυμος Νικολόπουλος) το 2014 ήταν ο εκκλησιαστικός ανακριτής που είχε αναλάβει την υπόθεση του Λυκαβηττού. Ο Αρχιεπίσκοπος, σε συνέντευξη που δημοσιεύεται σήμερα στην Καθημερινή, αποκάλεσε το κείμενο «σκληρό, αλλά πολύ κοντά στην πραγματικότητα». Ο ανακριτής παρέδωσε το πόρισμα μετά από 3 χρόνια, το 2017 και βρίσκεται στα χέρια του Αρχιεπισκόπου για 5 χρόνια έως τώρα. Η έρευνα με τα λόγια του αρχιεπισκόπου θεωρήθηκε «πολύ καλή και παραπεμπτική» για τον ιερέα Δημήτριο Λουπασάκη. Παρ’ όλα αυτά, ο ναός λειτουργούσε κανονικά, τα χρήματα συνέρρεαν και τα θαύματα διαφημίζονταν. Να ανοίξουμε μια μεγάλη παρένθεση πως υπάρχουν άγνωστοι μηχανισμοί αυτοΐασης του ανθρώπινου σώματος που περιγράφονται υπό τον όρο «Placebo Effect».

Μέσα από έρευνα προκύπτει πως ένα ποσοστό ανθρώπων, γιατρεύονται απλά και μόνο επειδή πιστεύουν πως λαμβάνουν κάποιο «θαυματουργό» φάρμακο. Το φαινόμενο πλασίμπο, δηλαδή με χρήση εικονικού σκευάσματος, αποδεικνύει την κρισιμότητα της θετικής ανθρώπινης ψυχολογίας -να συμπεριλάβουμε και την πίστη λοιπόν- στην αυτοΐαση. Οπότε ακόμα και αν ένας πιστός θεραπεύτηκε, δεν θα βιαστούμε να αποκαλέσουμε τον πιστό απατεώνα. Μπορεί το τραύμα του να χρειάζονταν χρόνο, μπορεί η πίστη του να τον βοήθησε. Παρ’ όλα αυτά ο τότε εκκλησιαστικός ανακριτής κατηγορεί τον κληρικό για αγυρτεία, για διαφήμιση των θαυμάτων δηλαδή και τσαρλατανισμό, μαζί με την ανάγκη χρηματικών καταβολών για την συντήρηση του ναού .

Επιστρέφοντας λοιπόν στα του Λυκαβηττού, οι πολίτες συνέρρεαν κατά χιλιάδες, οι πιστοί σελέμπριτι το ίδιο, όλοι μιλούσαν με τα καλύτερα λόγια για έναν χαρισματικό άνθρωπο. Οι βαθμολογίες Google και τα σχόλια θα σας πείσουν για την δύναμη που είχε ο πατήρ Δημήτριος ως «περσόνα» (δείτε θετικά και αρνητικά σχόλια). Ο ίδιος ο ιερέας διαφήμιζε τα θαύματά του και ειδικά τον θαυματουργό σταυρό που μπορούσε να χαρίσει μια δεύτερη ευκαιρία ακόμα και σε νεκρούς. Κάτι που έχει αναλύσει επαρκώς ο εκκλησιαστικός συντάκτης Ανδρέας Λουδάρος.

Ο Σταυρός που δεν κάνει θαύματα, θα μπει σε προθήκη καλού-κακού

Ο «Τίμιος» Σταυρός αναμένεται να παραμείνει στην κατοχή του ιερέα Λουπασάκη, αλλά -αν έχετε τον Θεό σας- «θα μετακινηθεί σε άλλο περιβάλλον, όπου εάν υπάρχει θαυματουργός επίδραση, θα είναι περισσότερο χρήσιμη». Δηλαδή παρά το ανακριτικό πόρισμα, η Αρχιεπισκοπή δεν τολμά να αμφισβητήσει την θαυματουργή φύση του Σταυρού. Ίσα ίσα προτιμά με την σειρά της να τοποθετήσει τον θαυματουργό σταυρό σε προθήκη. Τον ίδιο σταυρό για τον οποίο κατηγορεί τον ιερέα πως τον χρησιμοποιούσε για «εμπόριο θαυμάτων». Την ίδια στιγμή, οι 16 νέοι που θέλουν να γίνουν μοναχοί και ακολουθούν τον ιερέα προσφέροντας την εργασία τους στην εκκλησία, εφόσον μεταφερθούν στην Μονή στην Βάρη με τον πατέρα Δημήτριο ως «γέροντα», παύουν με την σειρά τους να αποτελούν «πρόβλημα». Η εκδίκαση της υπόθεσης Λουπασάκη σταμάτησε με εντολή Ιερώνυμου, για να μην φτάσουν να τραβάνε τα γένια τους οι ιερείς. Ο αρχιεπίσκοπος διατείνεται πως ήθελε να αντιμετωπίσει το ζήτημα «ως πατέρας». Προφανώς με τον ίδιο πατρικό τρόπο που αντιμετωπίζει ο Υπουργός Προ.Πο. τα εγκλήματα αστυνομικών που επισκέπτεται και τους σφίγγει το χέρι. Αν ο Τ. Θεοδωρικάκος έκανε αυτό στην περίπτωση της δολοφονίας Σαμπάνη με 36 σφαίρες, γιατί αν μην συγκαλύψει το σκάνδαλο ο Αρχιεπίσκοπος; Ακόμα καλύτερα γιατί να μην τον δωροδοκήσει με μια μονή ώστε να συγκαλύψει το σκάνδαλο και να πάρει και τον μαγικό σταυρό, σε μέρος της επιλογής του; Άλλωστε στην μονή δεν θα έχει την ευθύνη ο αρχιεπίσκοπος, ενώ ο θαυματουργός ιερέας έχει να προσφέρει πολλά στην περαιτέρω κατήχηση του λαού. Είπαμε, είναι βαθιά χαρισματικός ιερέας. Οπότε τον έπεισε να αφήσει τον Λυκαβηττό με τους ακολούθους του και να πάνε προς Βάρη μεριά. Αυτά λοιπόν είναι τα εκκλησιαστικά βάρη ενός ποιμενάρχη! Να βρίσκεις κάποιον ένοχο, να τους παραχωρείς ένα μοναστήρι και να τον παρακαλάς να φύγει! Εκπληκτικό! Όμως σύμφωνα με την συνέντευξη του Αρχιεπισκόπου στον Α. Παπαχελά, είναι μονόδρομος: Ασήμι, δηλαδή να πάνε στην Βάρη ή μολύβι, να καταλήξει κατηγορούμενος με ακλόνητο κατηγορητήριο.

Φυσικά, η πολιτική πίσω από την Εκκλησία δεν συνιστά παρηγοριά σε όσους κατέφυγαν στην Εκκλησία καταγγέλοντας θανάτους συγγενών που πίστεψαν στο θαύμα. Άτομα που έκοψαν φαρμακευτικές αγωγές, άλλους που πόνταραν τα πάντα στον «Τίμιο Σταυρό». Ως κερασάκι στην τούρτα η αποστροφή του λόγου του Ιερώνυμου: «Αν πάνε σε νόμιμο μοναστήρι και πάνε οι αφελείς, είναι υπόλογοι οι ίδιοι, αλλά θα είναι κάτι που ελέγχεται, ενώ τώρα δεν υπάρχει κανένας έλεγχος». Δηλαδή, σε άπταιστα ελληνικά, ο Αρχιεπίσκοπος λέει πως τα κορόιδα, οι αφελείς, υπάρχουν για να τους κοροϊδεύεις. Αρκεί να υπάρχει οικονομικός έλεγχος! Δεν φταίει αυτός που κοροϊδεύει, μα το ίδιο το θύμα. Υ Π Ε Ρ Ο Χ Ο.

Όπως ο τοξικοεξαρτημένος φταίει για τον εθισμό του, όπως η σεξεργάτρια για την φτώχεια της και την έλλειψη διεξόδων ή τα 12χρονα που μοιάζουν με 20 και προκαλούν τους παιδοβιαστές. Και στην τελική αν δεν πουλήσει ο ναρκέμπορος πρέζα, θα το κάνει κάποιος άλλος. H ζωή υποχρεώνει τον νερκέμπορο να πουλά πρέζα και τον ιερέα να πουλά θαύματα σε αφελείς. Καλύτερο μάθημα χειρισμού κρίσεων από τον Αρχιεπίσκοπο δεν μπορούσε να υπάρξει.

Η απάντηση του ιερέα στον αρχιεπίσκοπο

Στο σημερινό του κήρυγμα ο ιερέας απάντησε έμμεσα στον αρχιεπίσκοπο. Τι να έκανε, «να μην βοηθούσε ανθρώπους σε αναπηρικά καροτσάκια;». Μπορείτε να το δείτε στο ακόλουθο βίντεο.