Ο Καναδάς το 2023 κλείνει τις πόρτες του σε ξένους επενδυτές που θέλουν να αγοράσουν εκεί σπίτια, με έναν νέο νόμο ο οποίος τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 2023.

Ο νέος αυτός νόμος ουσιαστικά απαγορεύει στους ξένους αγοραστές να αγοράζουν κατοικίες για επενδυτικούς σκοπούς, για δύο χρόνια.

Ο νόμος ψηφίστηκε λόγω της εκτίναξης των τιμών των καναδικών κατοικιών από την αρχή της πανδημίας - και της πεποίθησης των πολιτικών ότι οι ξένοι αγοραστές ήταν υπεύθυνοι για την αύξηση των τιμών πώλησης και ενοικίασης.

Από τον νόμο αυτόν εξαιρούνται οι μετανάστες και οι μόνιμοι κάτοικοι που έχουν άδεια παραμονής στον Καναδά. Ο νόμος αφορά την αγορά κατοικιών ή διαμερισμάτων στις πόλεις, όπου και εντοπίζεται το μεγαλύτερο πρόβλημα.

Το μέτρο είχε υποσχεθεί προεκλογικά ο πρωθυπουργός Τζάστιν Τριντό. Το Φιλελεύθερο κόμμα του στηλίτευε το ότι ξένοι επενδυτές ανέβασαν τις τιμές στα ύψη, καθιστώντας απρόσιτη την πρόσβαση σε ακίνητα για πολλούς Καναδούς. Ο νόμος υιοθετήθηκε την άνοιξη.

Στην Ελλάδα, ο αυταρχικός νεοφιλελευθερισμός της Νέας Δημοκρατίας ουδέποτε θα σκεφτόταν μια τέτοια λύση για να αντιμετωπίσει την στεγαστική κρίση, που πλέον αποτελεί τροχοπέδη για την πλειοψηφία κατοίκων μεγάλων αστικών κέντρων και όχι μόνο της πρωτεύουσας.

Η νέα γενιά, κυρίως, καλείται να αντιμετωπίσει διαδοχικές κρίσεις, όντας σε μια κατάσταση καθημερινής βιοπάλης, δεχόμενη μια διαρκή και παρατεταμένη επίθεση σε θεμελιώδη δικαιώματα, όπως αυτό της εργασίας και της στέγασης.

Σύμφωνα με έρευνα του Ινστιτούτου «Νίκος Πουλαντζάς», το 41,4% της νέας γενιάς ζει ακόμα στο παιδικό της δωμάτιο, με το 31,6 % αυτών, ηλικίας 25-34 ετών, που έχουν ολοκληρώσει το βασικό στάδιο των σπουδών τους, να ζουν ακόμη με τους γονείς τους. 

Η νέα γενιά δυσκολεύεται να ανεξαρτητοποιηθεί από τη γονική εστία, καθώς είτε μένει ακόμη με τους γονείς είτε εξαρτάται οικονομικά από αυτούς. Αυτό συμβαίνει λόγω του δυσανάλογου κόστους διαβίωσης και του βασικού μισθού. Την ώρα που ο βασικός μισθός για έναν νέο που μόλις βγαίνει στην αγορά εργασίας ανέρχεται στα 614 ευρώ, τα ενοίκια στα μεγάλα αστικά κέντρα ανέρχονται κατά μέσο όρο στα 400 ευρώ.

Η ραγδαία αύξηση της βραχυχρόνιας μίσθωσης (airbnb), η πανδημία του κορονοϊού και η αυξανόμενη επισιτιστική και ενεργειακή κρίση δημιουργούν τεράστια προβλήματα στην εύρεση κατοικίας, που να συνδυάζει την αξιοπρεπή διαβίωση με τις λογικές τιμές.

Η στεγαστική κρίση στην Ελλάδα αποτελεί τεράστιο κοινωνικό και πολιτικών πρόβλημα και πρόκειται για μια συνθήκη πολυδιάστατη, η οποία συνδέεται άμεσα με τη μείωση των μισθών και την κατάσταση των εργασιακών δικαιωμάτων.

Η νεοφιλελεύθερη προσέγγιση της Κυβέρνησης για το θεμελιώδες δικαίωμα στην στέγαση διαφέρει από την κοινή λογική και βασίζεται στις επενδύσεις και την αύξηση των κερδών.

Όσο η κυβέρνηση δεν βάζει πλαφόν στην ανεξέλεγκτη και παράλογη αύξηση των ενοικίων, όσο δεν ακολουθεί αντίστοιχες πολιτικές όπως ο Καναδάς, όσο επιλέγει να εντείνει την κοινωνική ανισότητα, τόσο εντονότερο θα παραμένει το πρόβλημα της στέγασης στην Ελλάδα, τόσο περισσότεροι άνθρωποι θα μένουν στον δρόμο, τόσο περισσότεροι νέοι δεν θα μπορούν να σπουδάσουν.

Η επιλογή της κυβέρνησης να προσεγγίζει κερδοσκόπους, εύπορες εταιρείες και ξένους επενδυτές, οδηγεί σε ένα ουσιαστικό πρόβλημα αχαλίνωτης κερδοσκοπίας και εκτίναξης των τιμών. Τα σπίτια είναι για τους ανθρώπους και όχι για τους επενδυτές. Μπορούμε να ακολουθήσουμε το παράδειγμα του Καναδά, αν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε ουσιαστικά την στεγαστική κρίση. Αρκεί να το θέλουμε.