Ας δούμε τα επίμαχα άρθρα, με τα οποία η Ανεξάρτητη Αρχή από την νομοθεσία δεν έχει κανένα εργαλείο στην διάθεσή της να ελέγξει το οτιδήποτε, ακόμα και αν σκοπός της δημιουργίας της ήταν ο πιο αγαθός του κόσμου.

Ο ν.5037/2023 μας χαρίζει μια σπάνια στιγμή, μέσα από την οποία βλέπουμε βήμα βήμα πώς ευτελίζεται ένα κοινωνικό αγαθό ώστε να μετατραπεί σε αγοραίο. Δηλαδή σε αντικείμενο κερδοσκοπικών παιχνιδιών εις βάρος του λαού.

Ξεκινάμε από το νομοσχέδιο και το άρθρο 9. Το άρθρο 57 παρ. 4 της Οδηγίας 2019/944* επιβάλλει στα κράτη την υποχρέωση διασφάλισης της ανεξαρτησίας της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας. Από την στιγμή που στην Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας ενσωματώνονται και οι αρμοδιότητες των αποβλήτων και του ύδατος, έχουμε την πρώτη καραμπινάτη λαθροχειρία της Κυβέρνησης. Αυτό γράφεται με την μέγιστη προσοχή και επαναλαμβάνεται: Λαθροχειρία.

Δεν επιτρέπεται να ενσωματώνεται η ΡΑΕ σε τρίτη διαφορετική οντότητα. Διότι έτσι χάνει την Ανεξαρτησία της. Η Ενέργεια οφείλει να υπάγεται σε Ανεξάρτητη Αρχή βάσει του Ενωσιακού Δίκαιου. Σε μια χώρα που το Κράτος Δικαίου έχει γίνει κουρελόχαρτο, αυτό είναι ενδεικτικό των διαθέσεων του νόμου που ψηφίστηκε.

Με το Άρθρο 10 περίπτωση 1α, «Ο Πρόεδρος της Αρχής προΐσταται της Γραμματείας του. Οι Αντιπρόεδροι προΐστανται των οργανικών μονάδων που συναρτώνται αποκλειστικώς και αντιστοιχούν κατά τον Οργανισμό στους επί μέρους θεματικούς κλάδους της Αρχής. Η νομική υπηρεσία και οι υπηρεσίες που δεν υπάγονται ρητώς στον Πρόεδρο ή στους κλάδους της Αρχής υπάγονται στην Ολομέλεια και αναφέρονται στον κατά περίπτωση καθ’ ύλην αρμόδιο Πρόεδρο ή Αντιπρόεδρο». Για να το «μεταφράσουμε» σε πιο ανθρώπινη γλώσσα, δεν δημιουργούνται Γενικές Διευθύνσεις με ξεχωριστές αρμοδιότητες την Ενέργεια, τα Απόβλητα και τα Ύδατα.

Την ίδια στιγμή ο Αντιπρόεδρος της ΡΑΑΕΥ που προεδρεύει της οργανικής μονάδας (για παράδειγμα ο Αντιπρόεδρος με αρμοδιότητα τα Ύδατα, το Νερό δηλαδή) καθίσταται άτομο με απόλυτο έλεγχο, που με ένα φιλικό Δ.Σ. μπορεί να κάνει τα πάντα, ενώ όλες οι υπηρεσίες σχετικά με το νερό υπάγονται στον ίδιο. Καταλαβαίνει κανείς πόσο εύκολο λοιπόν είναι να ληφθεί μια απόφαση υπέρ της ιδιωτικοποίησης του νερού.

Με το άρθρο 20 δημιουργείται ένα «κοινό ταμείο» από το οποίο χρηματοδοτούνται η Ενέργεια, τα Απόβλητα και τα Ύδατα. Το μεγαλύτερο όμως μέρος της χρηματοδότησης προκύπτει από την Ενέργεια. Οπότε έχουμε ένα μικρό πλιάτσικο των πόρων της πρώην ΡΑΕ, υπέρ των νέων αρμοδιοτήτων. Αυτό καταλύει την Αρχή της Ανταποδοτικότητας. Τα τέλη υπέρ ΡΑΕ, υπέρ Ενέργειας, πρέπει να αποδίδονται στην Ενέργεια και όχι όπου θέλει η Κυβέρνηση Μητσοτάκη. Αυτό παραβιάζει και το ενωσιακό δίκαιο όπως και προηγουμένως στο άρθρο 57 που αναφέραμε και πριν στην παράγραφο 5γ**.

Στο άρθρο 21 γελάνε και τα ντουβάρια: Για όλες τις νέες αρμοδιότητες (Νερό-Απόβλητα) θα προσληφθούν 3+3 μετακλητοί υπάλληλοι και 5 άτομα με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου στον τομέα Ενέργειας της ΡΑΑΕΥ. Να επισημάνουμε πως από το απαιτούμενο προσωπικό του οργανογράμματος, τα 211 άτομα όταν ήταν μόνο ΡΑΕ, το μόνιμο προσωπικό αποτελείται από 45 άτομα (με τα 18 Διοικητικό Προσωπικό! Αυτό παραβιάζει το άρθρο 57 της Οδηγίας 2019/944 της ΕΕ και ειδικά το 5β)***.

Τέλος στο άρθρο 23 παρ.5 του επίμαχου νόμου 5037 «5. Η ισχύς των άρθρων 7 και 11 έως 20 του παρόντος, περί των νέων αρμοδιοτήτων της Ρ.Α.Α.Ε.Υ., άρχεται μετά την έγκριση του νέου Οργανισμού και του Κανονισμού Εσωτερικής Λειτουργίας και Διαχείρισής της, ο οποίος συντάσσεται και εγκρίνεται αμέσως μετά την πρώτη συνεδρίαση της Ολομελείας της Αρχής, έπειτα από την έκδοση της Πράξης του Υπουργικού Συμβουλίου της παρ. 2 του άρθρου 7 του ν. 4001/2011, καθώς και με τη συμπλήρωση της αναγκαίας στελέχωσής της, η οποία διαπιστώνεται με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, κατόπιν γνώμης της Ολομέλειας της Αρχής». Δηλαδή μόνο ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας μπορεί να διαπιστώσει την υποστελέχωση! Αυτό καταλύει κάθε έννοια Ανεξαρτησίας της Αρχής.

Η θεώρηση του νερού ως αγοραίου και όχι κοινωνικού αγαθού, υπογραμμίζεται από το γεγονός πως το νομοσχέδιο δεν μπορεί να εφαρμοστεί μέχρι τις αρχές καλοκαιριού όπως θέλει η Κυβέρνηση. Όχι επειδή κάποιος δεν θέλει. Αλλά επειδή είναι τεχνικά αδύνατον. Όλα τα επιχειρήματα του Κώστα Σκρέκα είναι απλά ανεφάρμοστα και η πρώην ΡΑΕ, ακόμα και αν είχε όλη την καλή διάθεση, δεν μπορεί να τα πράξει. Αυτό το νομοσχέδιο έγινε, μόνο για να αποτελέσει το σκαλοπάτι σε μια σειρά κινήσεων προς την απαξίωση και στη συνέχεια την ιδιωτικοποίηση του νερού.

Υποσημειώσεις

*4. Τα κράτη μέλη εγγυώνται την ανεξαρτησία της ρυθμιστικής αρχής και διασφαλίζουν ότι ασκεί τις εξουσίες της με αμεροληψία και διαφάνεια. Για τον σκοπό αυτό, τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι, κατά την άσκηση των ρυθμιστικών καθηκόντων που τους ανατίθενται βάσει της παρούσας οδηγίας και της σχετικής νομοθεσίας, η ρυθμιστική αρχή: α) είναι νομικά διακριτή και λειτουργικά ανεξάρτητη από κάθε άλλη δημόσια ή ιδιωτική οντότητα, β) διασφαλίζει ότι το προσωπικό τους και όλα τα πρόσωπα που είναι επιφορτισμένα με τη διοίκησή της: i) ενεργούν ανεξάρτητα από οποιοδήποτε αγοραίο συμφέρον· και ii) δεν ζητούν ούτε λαμβάνουν απευθείας οδηγίες από οποιαδήποτε κυβέρνηση ή άλλη δημόσια ή ιδιωτική οντότητα κατά την άσκηση των ρυθμιστικών καθηκόντων. Με την απαίτηση αυτή δεν θίγεται η, κατά περίπτωση, στενή συνεργασία με άλλες συναφείς εθνικές αρχές ούτε οι γενικοί πολιτικοί προσανατολισμοί που εκδίδει η κυβέρνηση και οι οποίοι δεν συνδέονται με τα κατά το άρθρο 59 καθήκοντα και αρμοδιότητες της ρυθμιστικής αρχής.».

**5. Για να προστατεύσουν την ανεξαρτησία της ρυθμιστικής αρχής, τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ιδίως ότι: […] γ) η ρυθμιστική αρχή διαθέτει χωριστές ετήσιες πιστώσεις του προϋπολογισμού με αυτονομία κατά την εκτέλεση του διατεθέντος προϋπολογισμού».

***5. Για να προστατεύσουν την ανεξαρτησία της ρυθμιστικής αρχής, τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ιδίως ότι: […] β) η ρυθμιστική αρχή διαθέτει όλους τους ανθρώπινους και οικονομικούς πόρους που χρειάζεται για να εκτελεί τα καθήκοντα και να ασκεί τις εξουσίες της κατά τρόπο αποτελεσματικό και αποδοτικό».