Επανέρχεται για τέταρτη φορά το σχέδιο εγκατάστασης του τεράστιου αιολικού σταθμού ισχύος 300 MW στη Σκύρο, το οποίο θα καταλαμβάνει τη μισή έκταση του νησιού. Σε περίπτωση υλοποίησής του, οι 58 ανεμογεννήτριες, ύψους 175 μέτρων η καθεμία, θα εγκατασταθούν στο νότιο τμήμα του νησιού, στο όρος Κόχυλας, τοποθεσία με τεράστια οικολογική αξία, που παραμένει μία από τις πλέον αδιατάρακτες, απάτητες περιοχές του ελληνικού νησιωτικού χώρου. Οι αλλοιώσεις του φυσικού τοπίου και οι ζημιές που θα προκληθούν στην τοπική οικονομία θα είναι, φυσικά, ανυπολόγιστες.

Ο βουλευτής Εύβοιας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Βαγγέλης Αποστόλου, δήλωσε: «Με έκπληξη ο Σκυριανός λαός και η κοινωνία της Εύβοιας πληροφορούνται ότι επανέρχεται η εγκατάσταση των ανεμογεννητριών στη Σκύρο, για τέταρτη φορά, με μια πρωτόγνωρη για τα ελληνικά δεδομένα διαδικασία. Δρομολογείται και πάλι η έγκριση ενός αιολικού πάρκου 58 ανεμογεννητριών στη νότια Σκύρο».

Παράλληλα, ο βουλευτής Εύβοιας του ΚΚΕ Γιώργος Μαρίνος, μαζί με τους συναδέλφους του Γιώργο Λαμπρούλη και Διαμάντω Μανωλάκου κατέθεσαν από κοινού ερώτηση στη Βουλή, προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Στο κείμενο της ερώτησής τους οι βουλευτές αναφέρουν, μεταξύ άλλων:

«Η σημερινή, όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, προωθούν στη Σκύρο και σε όλη τη χώρα την εγκατάσταση ΑΠΕ στα πλαίσια της "πράσινης μετάβασης", καθώς αποτελεί κερδοφόρα διέξοδο των τεράστιων κεφαλαίων επιχειρηματικών ομίλων της Ενέργειας, των κατασκευών και άλλων κλάδων… Τις προτεραιότητες και τις "στρατηγικές επιλογές" των κυβερνήσεων και των μονοπωλιακών ομίλων στην Ενέργεια τις βιώνει καθημερινά ο λαός, που πληρώνει πανάκριβο ρεύμα την ώρα που τα κέρδη ζαλίζουν, τις βιώνουν οι κάτοικοι των περιοχών όπου καταπατούνται προστατευόμενες περιοχές, προκαλείται ζημιά στο φυσικό περιβάλλον, πλήττεται η κτηνοτροφία και η μελισσοκομία κ.ά.»

Θυμίζουμε ότι η ανάλογη σχεδιαζόμενη επένδυση με στόχο την αξιοποίηση του ισχυρού αιολικού δυναμικού του μεγαλύτερου νησιού των Σποράδων είχε αποσυρθεί τρεις φορές στο παρελθόν, τόσο από το υπουργείο Περιβάλλοντος, όσο και από το ΣτΕ.

Το αρχικό ενδιαφέρον για την ανάπτυξη της αιολικής ενέργειας στο νησί είχαν εκφράσει το 2005 δύο κοινοπραξίες, η εταιρεία «Αιολική Νοτίου Σκύρου Α.Ε.», η οποία ανήκε στη Μονή Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Όρους, που κατέχει μεγάλες εκτάσεις στη νότια Σκύρο, και η εταιρεία ΕΝΤΕΚΑ Α.Ε. Η πρόταση αυτή αφορούσε στην εγκατάσταση 10 αιολικών πάρκων με 111 ανεμογεννήτριες, ωστόσο η αρνητική απάντηση της περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας μπροστά στις αντιδράσεις των πολιτών και όλων των φορέων του νησιού απέρριψε τη σχετική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων.

Η δεύτερη φορά ήταν το 2020, όταν η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας αποδέχτηκε τη πρόταση επικαιροποίησης της εν λόγω επένδυσης, ως προς τον αριθμό και το μέγεθος των ανεμογεννητριών, διατηρώντας όμως τη συνολική ισχύ των 333 MW, η οποία απορρίφθηκε από το ΣτΕ. Τον Μάρτιο του 2022 το αίτημα επανήλθε για τρίτη φορά από τη διάδοχο εταιρεία «Αιολική Νοτίου Σκύρου Α.Ε.», έχοντας παράλληλα μειώσει τον αριθμό των αιολικών πάρκων και των ανεμογεννητριών, αλλά γιγαντώσει τις διαστάσεις τους, αφού ουσιαστικά η ισχύς τους μειώνεται μόνο κατά 10%, δηλαδή από τα 333 στα 300 MW. Το τρίτο αυτό αίτημα είχε αποσυρθεί, ωστόσο τώρα επανέρχεται, ακόμη και μετά τις αρνητικές γνωμοδοτήσεις φορέων, όπως ο ΥΦΥΠΕΚΑ, από τον οποίο ζητήθηκε να προτείνει αντισταθμιστικά μέτρα.

Η συγκεκριμένη επενδυτική αίτηση είναι αντίθετη τόσο στην Υπουργική Απόφαση του 2017 του ΥΠΕΝ, όσο και στην 1690/2020 απόφαση του ΣτΕ, που απαγορεύουν την εγκατάσταση και λειτουργία αιολικών σταθμών στη Σκύρο, μέχρι την έκδοση του σχετικού Προεδρικού Διατάγματος, το οποίο θα καθορίζει τους όρους προστασίας της περιοχής, της οικολογικής ακεραιότητας και βιοποικιλότητας της Σκύρου. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων προσφέρει μεν μια προσωρινή προστασία, ωστόσο υπάρχει πιθανότητα όταν εκδοθεί το απαιτούμενο ΠΔ να ορίζει ότι η εγκατάσταση ανεμογεννητριών δεν είναι συμβατή με την προστασία της βιοποικιλότητας.

Το όρος Κόχυλα (ή «Βουνό» κατά τους ντόπιους), είναι προστατευόμενη περιοχή Natura 2000, περιλαμβάνεται στις 55 Περιοχές Άνευ Δρόμων (ΠΑΔ) που παρουσίασε πρόσφατα το ΥΠΕΝ, αποτελεί τη φυσική περιοχή διαβίωσης του σκυριανού αλόγου και το μεγαλύτερο τμήμα του αποτελεί Ζώνη Ειδικής Προστασία της Ορνιθοπανίδας (ΖΕΠ). Οι λόγοι για τους οποίους πρέπει να αναδειχθεί ο καταστροφικός αυτός σχεδιασμός αφορούν πρωτίστως στις επιπτώσεις στο περιβάλλον και στον τουρισμό, για τα οποία σύσσωμη η τοπική κοινωνία της Σκύρου έχει πει «όχι» επί σειρά ετών, με αποφάσεις του δημοτικού συμβουλίου, κοινωνικών και οικονομικών φορέων του νησιού. Είναι άλλωστε οξύμωρο και εξαιρετικά επικίνδυνο το αίτημα για ενεργειακή ανεξαρτητοποίηση ενός νησιού, οι ανάγκες του οποίου περιορίζονται στα 6 MW, με την εγκατάσταση ενός σταθμού ισχύος 300 ΜW.