Μια κοινωνία απροστάτευτη. Ένα κράτος που δεν επενδύει στη Υγεία, αλλά στους εξοπλισμούς. Μια ιστορία, μία ακόμα, που γκρεμίζει με κρότο ένα ακόμα αφήγημα. Δεν κινδυνεύει το Καστελόριζο από τους γείτονες, από εσάς κινδυνεύει.

Ναι, Θάνο Πλεύρη, από εσένα. Και από τον αρχηγό σου. Και από το κόμμα σου. Από τη διακυβέρνησή σας. Σας εξηγώ γιατί, δεν είναι τίποτα δύσκολο, ούτε κάτι που δεν ξέρετε. Ωστόσο έχει αξία η αφήγηση της ιστορίας. Βάζει τα κομμάτια του παζλ που τέσσερα χρόνια διαλύετε συστηματικά, πίσω στο κουτί τους. Μη και βρεθεί κανένας και θελήσει να το φτιάξει από την αρχή.

Θάνο, που λες, την Κυριακή στις 23 Απρίλη, ένα αγοράκι 4 χρονών μάγκωσε το δάχτυλό του στην πόρτα. «Το δάχτυλό του έγινε σαν τριαντάφυλλο» είπε ο μπαμπάς του. Έχεις παιδιά Θάνο; Έχεις, ξέρω. Το αγοράκι ζει στο Καστελόριζο. Στο ακριτικό παραδεισένιο νησάκι που τρία χρόνια έχεις αφήσει χωρίς γιατρό γενικής ιατρικής. 

Ο Χρήστος Δούλος, ο μπαμπάς του, πήρε το αγοράκι του που αιμορραγούσε και το πήγε τρέχοντας στο κέντρο Υγείας στο Καστελόριζο. Εκεί δύο αγροτικοί γιατροί σταματήσαν την αιμορραγία. Μια βαριά σιδερένια πόρτα έκλεισε από τον αέρα με δύναμη πιάνοντας το δαχτυλάκι του. Ξέρεις πόσο φυσάει στα νησιά Θάνο; Οι γιατροί για παραπάνω από μισή ώρα, προσπαθούσαν να επικοινωνήσουν με το νοσοκομείο της Ρόδου, να ειδοποιηθεί το ΕΚΑΒ για να σηκωθεί κάποιο ελικόπτερο. Βλέπεις, έκριναν ότι έπρεπε να μεταφερθεί το παιδί σε νοσοκομείο.

Το ΕΚΑΒ δεν απαντούσε, ξέρεις Θάνο πόση ώρα κάνουν να απαντήσουν τα υποστελεχωμένα τμήματα του ΕΣΥ που μεθοδικά αποψιλώνεις;

Ο Χρήστος Δούλος τα χρειάστηκε, όπως διηγήθηκε στην εκπομπή «Κοινωνία ώρα Mega». «Παλιότερα είχα ένα περιστατικό με τον αδελφό μου, το ελικόπτερο έκανε 4 ώρες κι είχα αυτό στο μυαλό μου. Έβλεπα το δαχτυλάκι του παιδιού μου να κρέμεται, η πρώτη σκέψη που μου ήρθε στο μυαλό ήταν να μεταφερθώ στην Τουρκία απέναντι, γιατί είναι πάρα πολύ γρήγορα είναι 15 με 20λεπτά. Όσο δεν σήκωναν τα τηλέφωνα είπα του γιατρού ”εγώ θα πάρω το παιδί μου και θα φύγω”, λέει ”αυτό δεν γίνεται”, ”δεν με ενδιαφέρει”, του λέω».

Σκέφτηκε λοιπόν ότι η Τουρκία είναι δίπλα. Έβγαλε από το μυαλό του την ακραία απειλή που ίσως δεχόταν από τον τουρκικό λαό, ξέρεις Θάνο, το αφήγημα που μεθοδικά χτίζετε στο μυαλό του, στο μυαλό μας, ώστε να αγοράζετε μαχητικά και οπλισμό, μάζεψε όλο το θάρρος του και:  «Ειδοποιήθηκε άμεσα το ΕΚΑΒ της Τουρκίας. Άμεσα έγινε η μεταφορά του παιδιού, μέσα σε 8- 10 λεπτά ήμασταν στο νοσοκομείο του Κας με συνοδεία του ασθενοφόρου με την αστυνομία. Είδαν ότι το τραύμα ήταν πάρα πολύ σοβαρό. Πάμε στο νοσοκομείο της Αττάλειας, βλέπουν το παιδί, όπως κι εκεί δεν είχε γιατρό της ειδικότητας. Τελικά πήραμε άλλη κλινική τηλέφωνο και φτιάξαμε το τραύμα του παιδιού. Εδώ στο Καστελόριζο, σίγουρα έχουμε ανάγκη από έναν γιατρό Γενικής Ιατρικής. Μας είπαν ότι είχαν χαλάσει τα τηλέφωνα στη Ρόδο στο νοσοκομείο. Εμείς λέμε το ”Πιστεύω” και το ”Πάτερ Ημών” κάθε μέρα για να μην πάθουμε κάτι. Εγώ δεν είμαι φορολογούμενος πολίτης; Δεν πληρώνω την ασφάλεια του παιδιού μου; Είναι ντροπή. Ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου την Τουρκία, μόνο αυτό έχω να πω».

Ακολουθεί η ευχαριστήρια ανάρτηση του Χρήστου Δούλου:

«Όλα καλά με τον μικρό μας ήρωα, γιατί είναι ήρωας μέσα σε ένα τέτοιο πικρό και πολύ χρονοβόρο ταξίδι. Ευχαριστώ για τα μηνύματα σας, δεν είχα τηλέφωνο να απαντήσω. Επιστρέψαμε στο νησί κι όλα καλά. Θα ήθελα να ευχαριστήσω προσωπικά, έστω από εδώ το ιατρικό επιτελείο του νησιού μας αυτά τα δύο γενναία παιδιά για την τεράστια προσπάθεια που έκαναν στον ήρωά μας. Θα μείνω μόνο σε αυτό το κομμάτι δεν θα μπω στο θέμα του ΕΚΑΒ, αυτό θα γίνει σε επίσημο έγγραφο. Θα ήθελα να ευχαριστήσω λιμεναρχείο, τελωνείο, αστυνομία, το πρακτορείο του νησιού και φυσικά τον καπετάνιο Νίκο Μάτσο με το «Ελεονόρα» με το οποίο και μεταφέρθηκε ο ήρωας στο Κας. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον καϊμακάμη του Κας που με το πρώτο κάλεσμα που έκαναν γνωστοί μας έδωσε το πράσινο φως για την είσοδο στη χώρα της Τουρκίας. Σας ευχαριστούμε. Θα ήθελα να ευχαριστήσω το Λιμεναρχείο, το Τελωνείο, την Αστυνομία, το ΕΚΑΒ της Τουρκίας που μας περίμενε για περισσότερο από μισή ώρα στο λιμάνι του Κας και έγινε η μεταφορά του ήρωά μας. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον γιατρό και φίλο μας Τζεμ για όλες τις ενέργειες που έκανε κι αλλάξαμε 2 νοσοκομεία και 2 ιδιωτικές κλινικές. Και φυσικά τον γιατρό Χακάν που ξύπνησε μεσάνυχτα κι ήρθε αμέσως να φτιάξει τον ήρωα μας. Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους αδελφούς μου και φίλους μου στην Τουρκία για όλοι την οργάνωση και την ψυχολογική υποστήριξη που μας έδιναν αυτές της δύσκολες ώρες που ήμασταν εκεί από την άφιξη μας μέχρι και την αναχώρησή μας. Και ιδιαίτερα θα ήθελα να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου την οικογένεια της Hurigül Bakirci Magiafi που από το πρώτο δευτερόλεπτο μέχρι και το τελευταίο λεπτό ήταν δίπλα μου και ειδικά ο αδελφός της Εμρέ, που δεν έχω λόγια να περιγράψω όλη αυτήν την κούραση, τις ατελείωτες ώρες οδήγησης. Τα ατελείωτα τηλεφωνήματα, χωρίς φαγητό, χωρίς ύπνο, χωρίς τίποτα και ακόμα αλλά πολλά. Εμρέ δεν έχω λόγια να σε ευχαριστήσω για όλα αυτά που έκανες για τον γιο μου. Σε ευχαριστώ αδελφέ μου. Και φυσικά θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Νίκο Ασβέστη που δεν έλειψε ούτε δευτερόλεπτο από το πλάι μου σε όλο αυτό το ταξίδι. Ευχαριστώ πατέρα. Ευχαριστώ για την άψογη εξυπηρέτηση και για την υπέροχη φιλοξενία αδέλφια μου.

Σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου

Με εκτίμηση,

Χρήστος Δούλος

Χωρίς γιατρό γενικής ιατρικής για πάνω από τρία χρόνια».