Την Τρίτη 27.06 δημοσιοποιήθηκε ΦΕΚ με το οποίο απαλείφεται από τον τίτλο η λέξη «φύλο», και ο φορέας μετονομάζεται σε «Γενική Γραμματεία Ισότητας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων», έτσι, γενικώς και αορίστως.

Μάλιστα θα υπάγεται στο υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, στο υπουργείο που δίνει ήδη την αίσθηση ότι αντιλαμβάνεται την γυναίκα ως μηχανή αναπαραγωγής παιδιών, με μόνο της καθήκον να γίνει καλή γυναίκα και σύζυγος. Οι σκοταδιστικές απόψεις κατοχυρώνονται πλέον μέσω οργανωμένης πολιτικής πρακτικής και αυτό είναι μόνο η αρχή. 

Το Προεδρικό Διάταγμα, το οποίο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα της Κυβερνήσεως, αναφέρει αυτολεξή:

«Συστήνονται στο Υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, Γενική Γραμματεία Ισότητας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, καθώς και η αντίστοιχη θέση Γενικού Γραμματέα.

Στη Γενική Γραμματεία Ισότητας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων μεταφέρονται ως σύνολο αρμοδιοτήτων, υπηρεσιακών μονάδων και προσωπικού οι υπηρεσίες της πρώην Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων και το τμήμα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων από το Υπουργείο Δικαιοσύνης».

Η κατάργηση του φορέα για την Ισότητα των Φύλων, αναδεικνύει την πρόθεση της κυβέρνησης να συνδέσει το δημογραφικό ζήτημα με τις ελευθερίες των γυναικών και κυρίως την αυτοδιάθεση του σώματος, να περιορίσει το φάσμα των έμφυλων δικαιωμάτων και φυσικά να απομακρύνει οποιοδήποτε σενάριο για την αναγνώριση και κατοχύρωση του όρου γυναικοκτονια.

Βέβαια, η κατάργηση της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων δεν θα έπρεπε να μας προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση. Θα ήταν μάλλον αναμενόμενη, αν αναλογιστεί κανείς τις μεσαιωνικές θέσεις της νέας κυβέρνησης σε ότι αφορά την αυτοδιάθεση του γυναικείου σώματος και της έμφυλης ισότητας.

Ήδη από το 2019, η Χριστίνα Αλεξοπούλου, νυν υφυπουργός στο υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών, είχε ταχθεί κατά των αμβλώσεων, κοινοποιώντας στον λογαριασμό της στο Twitter ένα δημοσίευμα της εκκλησιαστικής ιστοσελίδας romfea.gr αναφορικά με την προστασία του αγέννητου παιδιού, για το οποίο η Ιερά Σύνοδος καθιέρωσε «Ημέρα Αγέννητου Παιδιού». 

Η μεταπολίτευση ήρθε να αλλάξει σχεδόν ριζικά την εικόνα της χώρας, καθώς η περίοδος αυτή σηματοδοτεί την θεσμική κατοχύρωση θεμελιωδών δικαιωμάτων, η οποία συνοδεύεται από μια σπουδαία νίκη του φεμινιστικού κινήματος, που είχε ως πάγιο αίτημα την ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών. 

Η Συνταγματική κατοχύρωση της ισότητας των φύλων αποτέλεσε κορυφαία κατάκτηση, η οποία οδήγησε σε αλλαγές του οικογενειακού δικαίου, την αποποινικοποίηση των αμβλώσεων, στην αποποινικοποίηση της μοιχείας και σε άλλα τόσα αυτονόητα σήμερα δικαιώματα των γυναικών. 

Η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων ιδρύθηκε το 1985 με το άρθρο 27 του Ν. 1558/1985, δίνοντας τεράστια ώθηση και ενθαρρύνοντας γενικότερα τις πολιτικές ισότητας.

Ήδη από το 2019 ξεκινάει η επιστροφή προς τον μεσαίωνα - ίσως υπερβολική έκφραση, αλλά αδιανόητη και πρακτική υποβίβασης κεκτημένων δικαιωμάτων - αφού με το Π.Δ. 84/2019 ο φορέας μετονομάζεται σε Γενική Γραμματεία Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων και το 2021, με το Π.Δ. 3/2021 μετονομάζεται σε Γενική Γραμματεία Δημογραφικής και Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων. Σιγά σιγά εδώ και χρόνια αποχωρεί από την Γενική Γραμματεία η «Ισότητα των Φύλων», συμπαρασύροντας στο περιθώριο τόσο την ιστορία που φέρει ο τίτλος όσο - κυρίως - τα δικαιώματα που αυτόν συνοδεύουν. 

Στην πορεία, ακόμα μια αλλαγή στο οικογενειακό δίκαιο, που αφορά την γονική μέριμνα και την υποχρεωτική συνεπιμέλεια, έρχεται να προσθέσει και να ενδυναμώσει τις φήμες για σταδιακή έκπτωση έμφυλων δικαιωμάτων, σε μια προσπάθεια της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας να επανορθώσει την πατριαρχία.

Η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων αποτελεί θεματοφύλακα των γυναικείων δικαιωμάτων, τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό βίο: στον πρώτο εξασφαλίζει την τήρηση του νόμου αναφορικά με τις ποσοστώσεις υπέρ των γυναικών στις εκλογές, στον δεύτερο δε προστατεύει με νόμο για τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας, μέσω της ίδρυσης και λειτουργίας της γραμμής SOS 1599 και ξενώνων φιλοξενίας θυμάτων σε διάφορες πόλεις ανά την Ελλάδα. 

Η περίοδος της πανδημίας, όπου καταγράφηκαν ουκ ολίγα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας - στην Ελλάδα τα στατιστικά στοιχεία από τη γραμμή SOS 15900 της Γενικής Γραμματείας Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας Φύλων αποκαλύπτουν μια αύξηση της τάξεως του 300% στις κλήσεις τον Απρίλιο του 2020 σε σχέση με το Μάρτιο του ιδίου έτους, σε συγχρονισμό με την επιβολή του μέτρου απαγόρευσης κυκλοφορίας - θα έπρεπε να μας θορυβήσει και να μας οδηγήσει στην λήψη ουσιαστικότεων μέτρων. Αντ’ αυτού η ισότητα των φύλων αξιολογείται ως ο τελευταίος τροχός στο γρανάζι της κοινωνίας. 

Η πολιτική της Νέας Δημοκρατίας θέλει την γυναίκα πρώτα από όλα και πάνω από όλα μητέρα, ιδανικά άβουλη, έρμαιο των οικογενειακών και συζυγικών της καθηκόντων, τα οποία σταδιακά θα της επιβάλει η ίδια η κυβέρνηση, και φυσικά απούσα από την επαγγελματική ζωή - αν όχι απούσα, τουλάχιστον ούτε καριερίστα. 

Και πάμε πάλι από εκεί που ξεκινήσαμε. Από το «Όλο σπίτι, κρεβάτι και εκκλησία» του Ντάριο Φο, που όπως φαίνεται θα είναι για πάντα επίκαιρο. Εφιαλτικό. Ρεαλιστικό.