Στην οικονομική, την κοινωνική, την πολιτική, την ακραία βία που ζούμε, το κράτος στέκεται απέναντί μας. Την ενθαρρύνει την καλλιεργεί, τη διατάζει. 

Αλλά κυρίως τη νομοθετεί. Παραβιάζοντας το Σύνταγμα, τη Δημοκρατία. Τις ζωές μας.

Ελάτε να δούμε εδώ μαζί αυτή τη ζωή. Τη ζωή ενός ανθρώπου 83 χρονών. Του Θεόφιλου Τζοχουνίδη. Που με μια τέλεια αρμονική επανάληψη κατάχρησης εξουσίας, τον πετάνε έξω από το σπίτι του στη Χαλκιδική. Και εκείνος κάθε φορά λέει: «Δεν έχω πού να πάω, θα παραμείνω έξω από το σπίτι μου». Ο ηλικιωμένος άνδρας με το ένα πόδι. Που κάθε φορά η τοπική κοινωνία και λιγοστά Μέσα τα καταφέρνουν. Και μπαίνει πάλι μέσα.

Πρώτη φορά τα επιτυγχάνουν να τον βάλουν έξω, μετά από δύο προηγούμενες αποτυχημένες απόπειρες, τον Μάιο του 2023. Στα Φλογητά Χαλκιδικής ο δικαστικός επιμελητής με την παρουσία ισχυρής αστυνομικής δύναμης με λύσσα τους βγάζουν. Εκείνον και την κόρη του- δεν τους αφήνουν τότε, να πάρουν ούτε τον φορτιστή του αναπηρικού καροτσιού, ο οποίος έμεινε μαζί με τα υπόλοιπα υπάρχοντα μέσα στο σπίτι, στο οποίο άλλαξαν κατευθείαν τις κλειδαριές. 

Ο 82χρονος τότε και η κόρη του κοιμούνται στη βεράντα του σπιτιού τους, με δανεικά κλινοσκεπάσματα.

Μέσα στο κλειδωμένο σπίτι τους βρίσκονται τα βασικά είδη πρώτης ανάγκης, τα φάρμακα, τα ρούχα τους. «Αυτό είναι το σπίτι μου, το φτιάχνω από τότε που ήμουν 29 χρόνων. Είμαι ανάπηρος με σοβαρά προβλήματα υγείας και δεν έχω πουθενά να πάω. Πώς να φύγω και πού να πάω;». 

Οι αλληλέγγυοι και η πίεση κερδίζουν ο άνθρωπος μπαίνει στο σπίτι του μέχρι πριν από λίγες ημέρες. Που με τον ίδιο και βιαιότερο τρόπο βρίσκεται πάλι έξω. 

Τι τους νοιάζει; Τι μας νοιάζει; 

Πριν λίγες ημέρες εκείνος μιλά στο «Κόκκινο Θεσσαλονίκης 91,4» και την εκπομπή «Κάτι παίζει στο Κόκκινο» με την Ευγενία Χατζηγεωργίου.

«Κανένας εκπρόσωπος από την πολιτεία δεν ενδιαφέρθηκε για το πού θα μείνω. Ζητούσαμε χαρτιά από την αστυνομία για την εισαγγελική παρέμβαση και δεν μας έδιναν χαρτιά. Προστάτης του πολίτη η αστυνομία και πουλούσε τσαμπουκά».

25 αστυνομικοί και 20 μπράβοι τον πετούν έξω από το σπίτι με αναπηρικό καρότσι. Το καλοκαίρι ζει για δύο μήνες στο μπαλκόνι του σπιτιού λόγω έξωσης. 

«Όχι, δεν φανταζόμουν ότι θα ζήσω αυτές τις στιγμές γιατί το σπίτι το έκανα με αγωνία και ιδρώτα. 55 χρόνια μένω σε αυτό το σπίτι. Πήρε ο γιος μου ένα δάνειο 80.000 ευρώ και εγώ μπήκα εγγυητής. Πλήρωσε τις 80 και έμειναν 21.817 ευρώ να αποπληρωθούν στην Εθνική τράπεζα. Η τράπεζα το πουλάει στα funds. Το όφελος των 21.817 ευρώ μας τα πήγαν 150.000 ευρώ για το σπίτι που μαζί με το οικόπεδο στοιχίζει 500.000 ευρώ και μας ζητάνε άλλες 480.000 ευρώ».

Μια ακόμη -προσωρινή- νίκη

Με βάση προσωρινή διαταγή για αναστολή εκτέλεσης της έξωσης ο άνθρωπος επιστρέφει σπίτι του, κακώς προχώρησαν στην έξωση παράνομα, εφόσον μέχρι και τον Φεβρουάριο είναι σε ισχύ η προσωρινή διαταγή αναστολής της εκτέλεσής της. Ο Θεόφιλος Τζοχουνίδης θα κάνει γιορτές σπίτι του, γράφουν τα Μέσα.

Ο άνθρωπος με το ένα πόδι που η πιο ανάλγητη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης τον αφήνει να μένει στη βεράντα του και πτοείται μονάχα όταν τη βλέπουν.

Ανοίξτε τα μάτια σας. Ας τους βλέπουμε τουλάχιστον. Ας κοιτάμε τον ακραίο εξευτελισμό μας. Ναι αυτόν που συντελείται όταν μπροστά μας ένας άνθρωπος με ένα πόδι κοιμάται στη βεράντα του σπιτιού του, διωγμένος από μπράβους των funds και μπάτσους της κυβέρνησης. Διωγμένος από εμάς, για να ξέρουμε ακριβώς τι λέμε.