Πριν δύο χρόνια με απόφαση και κάλεσμα του τότε πρύτανη και εκλεκτού της Νέας Δημοκρατίας στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας για τις υπηρεσίες του, τα ΜΑΤ στρατοπέδευσαν στο ΑΠΘ για να προστατέψουν την πανεπιστημιακή αστυνομία.

Οι φοιτητές αντιστάθηκαν, αντέδρασαν και η κατάληξη ήταν πάντα φοιτητές με ανοιγμένα κεφάλια και τους αστυνομικούς στα νοσοκομεία να θυμίζουν πως η χούντα δεν σταμάτησε το 73.

Όλα άρχισαν όταν εκκενώθηκε με εντολή του Πρύτανη Νίκου Παπαιωάννου η κατάληψη «Στέκι στο Βιολογικό», ένας χώρος που για 34 χρόνια αποτελούσε σημείο κοινωνικοπολιτικών ζυμώσεων.

Οι καταλήψεις και το σπάσιμό τους ήταν βασικός προεκλογικός και ιδεοληπτικός στόχος της Κυβέρνησης

Όμως η Νέα Δημοκρατία είχε βγει στην εξουσία παρουσιάζοντας όλα τα πανεπιστήμια ως κέντρα ανομίας που αθώοι φοιτητές έπεφταν θύματα συμμοριών. Δεν ήταν πολλοί οι πρυτάνεις που συμφώνησαν στην πανεπιστημιακή αστυνομία στις εγκαταστάσεις τους. Όμως το ΑΠΘ ήταν πάντα δίπλα στην κυβέρνηση με κάθε τρόπο.

Με το πρόσχημα της κατασκευής μιας δεύτερης βιβλιοθήκης, στα χρόνια του ίντερνετ που μπορείς να έχεις πρόσβαση στις πιο πρόσφατες έρευνες μέσω υπολογιστή, η κατάληψη λοιπόν εκκενώθηκε. Μετά κατέφθασε η πανεπιστημιακή αστυνομία χωρίς ουσιαστικό λόγο πέρα από κάποια γαλάζια ρουσφέτια και κάπου εκεί άρχισαν τα προβλήματα.

Γιατί όπου υπάρχουν ΜΑΤ υπάρχουν και προβλήματα

Πότε πότε η κυβέρνηση έδινε εντολή για φωτογραφίσεις της πανεπιστημιακής αστυνομίας στο ΑΠΘ, οι φοιτητές αντιδρούσαν και έρχονταν τα ΜΑΤ. Βολές δακρυγόνων σε ευθεία βολή, γκλομπιές με την λαβή και άλλα κλασσικά εικονογραφημένα.

Η Νέα Δημοκρατία εγκαινίαζε το δόγμα «Αυταρχισμός παντού», όταν δεν έμπαιναν σε σπίτια χωρίς ένταλμα και έδερναν Ινδαρέδες, με βία και αίμα. Ουσιαστικά το ΑΠΘ χρησίμευσε ως εργοστάσιο πειραμάτων μιας από τις πιο αυταρχικές κυβέρνησεις που έχει δει η χώρα στη μεταπολίτευση μαζί με τις μνημονιακές.

Η αστυνομία και οι «άνδρες» των ΜΑΤ παραλίγο να δολοφονήσουν τον φοιτητή Γιάννη Ντουσάκη και τον φοιτητή Γιώργο Μάυρο, πράξεις για τις οποίες δεν τιμωρήθηκε κανείς. Νεοδημοκρατικά και ωραία.

Σπασμένα κεφάλια, χέρια, δόντια με την Αστυνομία του Τάκη Θεοδωρικάκου να δείχνει τον χειρότερό της εαυτό. Από το κάδρο των ευθυνών δεν πρέπει να βγουν η Νίκη Κεραμέως και ο πρύτανης Παπαιωάννου φυσικά.

Και μια απόπειρα μαζικής δολοφονίας

Οι φοιτητές πια έκαναν μαθήματα με δακρυγόνα, με κρότου λάμψης και χημικά, όμως το χειρότερο ήταν μια μαζική απόπειρα δολοφονίας από τα ΜΑΤ.

Σε συναυλία του Θανάση Παπακωνσταντίνου στα πλαίσια του Ελευθεριακού Φεστιβάλ Κατειλημμένων Χώρων, τα ΜΑΤ έριξαν δακρυγόνα μέσα στον κόσμο, ο οποίος κόσμος δεν ποδοπατήθηκε περισσότερο χάρη στους ψύχραιμους και τους διοργανωτές. Τα ΜΑΤ μάλιστα οδήγησαν μέσω των δακρυγόνων τον κόσμο σε ένα στενό σημείο και εκεί έριξαν εκ νέου δακρυγόνα. Σε οριοθετημένο χώρο με συγκεκριμένες εξόδους διαφυγής και κόσμο να μην μπορεί να ανασάνει. Επρόκειτο για μια ανοιχτή δωρεάν συναυλία για όλο τον κόσμο της Θεσσαλονίκης, που πήγαν γονείς με παιδιά και ηλικιωμένοι. Αφού σώθηκαν χάρη στην σύνεση των ψυχραιμότερων και αποχώρησαν συντεταγμένα, ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου και οι συνεργάτες του επέστρεψαν να πουν 3-4 κομμάτια χωρίς ρεύμα.

Τότε τα ΜΑΤ συνέχισαν να ρίχνουν αδιακρίτως δακρυγόνα «πνίγοντας» τον κόσμο ακόμα και όσους έφευγαν από τα σκαλιά της Θεολογικής για να βγουν στην Εγνατία.

Τα ΜΑΤ αποφοίτησαν από το ΑΠΘ τελικά και ο Μητσοτάκης έχασε «ησύχως»

Όλα έγιναν όπως είχε προβλέψει ο τιτάνας της πολιτικής Νότης Μηταράκης ο οποίος είχε ανακοινώσει την διάλυση της πανεπιστημιακής αστυνομίας και εξαναγκάστηκε σε παραίτηση για αυτό και γιατί ζητούσε από τον Κυριάκο Μητσοτάκη να του πάρει 6 αλογάκια να φτιάξει έφιππη αστυνομία.

Το μόνο που μπορεί να ευχηθεί κανείς στα ΜΑΤ είναι να προσέχουν τώρα που αποφοίτησαν, γιατί ο κόσμος είναι σκληρός και άκαρδος και δεν μας αξίζει ένα τέτοιο σώμα βαρβάρων στις διαδηλώσεις, στα πανεπιστήμια και στα γήπεδα.

Τα χαρμόσυνα νέα για την επιβεβαίωση της είδησης τα χρωστάμε στον Χρήστο Αβραμίδη.