Σε σωστό καιρό επέλεξαν να γίνει η συγκεκριμένη εκδήλωση, καθώς η αντίθεση απέναντι στην πολιτική της κυβέρνησης είναι πιο έντονη από ποτέ, με την κοινωνία να βράζει μεταξύ των κινητοποιήσεων των αγροτών, των αντιδράσεων για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και την ακρίβεια.

Κεντρικοί ομιλητές στο πάνελ ήταν η Έφη Αχτσιόγλου από τη Νέα Αριστερά, ο Μανώλης Χριστοδουλάκης από το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και ο Διονύσης Τεμπονέρας από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Παλαιά και νυν στελέχη και πρώην βουλευτές έδωσαν το «παρών» κι ανάμεσά τους οι Ευκλείδης Τσακαλώτος, Γιάννης Δραγασάκης, Νίκος Μανιός, Γιάννης Σγουρός, Αλέξης Μητρόπουλος, Παναγιώτης Κουρουμπλής, Δημήτρης Βίτσας, Σταμάτης Μαλέλης.

Κενό πολιτικής εκπροσώπησης των κοινωνικών δυνάμεων

Στην ομιλία της η Έφη Αχτσιόγλου ξεκίνησε αναγνωρίζοντας το κενό που παρατηρείται αναφορικά με την πολιτική εκπροσώπηση των κοινωνικών δυνάμεων, οι οποίες «πλήττονται από την πολιτική της ΝΔ». Μιλώντας εκ μέρους της Νέας Αριστεράς, η κυρία Αχτσιόγλου ανέφερε πως στόχος είναι «μια δημοκρατική παράταξη που ερήμην πολιτικών προϋποθέσεων πρέπει να ενωθεί για να αντιμετωπίσει τη Δεξιά, για να μπορέσουν αυτές οι κοινωνικές δυνάμεις να συνασπισθούν και να εκφραστούν πολιτικά με συγκροτημένο τρόπο, άρα και με λόγο που μπορεί να γίνει κυρίαρχος», σημειώνοντας φυσικά, πως αυτός ο χώρος δεν βρίσκεται ούτε στο σημερινό ΠΑΣΟΚ ούτε στον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ.

Ανάγκη συζήτησης για την αντιμετώπιση του κινδύνου

Εκπροσωπώντας το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, ο Μανώλης Χριστοδουλάκης μίλησε για χάσμα εμπιστοσύνης ανάμεσα στην κοινωνία και το πολιτικό σύστημα και ανέφερε ότι οι εκπρόσωποι του προοδευτικού χώρου έχουν την υποχρέωση να συζητήσουν, αναγνωρίζοντας ότι υπάρχουν δύο κίνδυνοι: «αφενός να αφεθεί η ακροδεξιά να γίνει ο μοναδικός αντίπαλος της δεξιάς και αφετέρου να συνεχιστεί η υφιστάμενη κυβερνητική πολιτική που έχει συγκεκριμένο πρόσημο και προτεραιότητες».

«Δε συζητάμε επουδενί για συνενώσεις κομμάτων και συνεννοήσεις σε κλειστές αίθουσες. Οφείλουμε να επιδιώξουμε συγκλίσεις σε επίπεδο κοινωνικής βάσης, κινημάτων, αλλά και προγραμμάτων. Να έχουμε το θάρρος να βγούμε μπροστά σε αυτά που συμφωνούμε, απέναντι στη ΝΔ να προτάξουμε θέσεις, ιστορία, ιδέες, αρχές, αξίες», συμπλήρωσε.

Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να αναλάβει πρωτοβουλίες ανασύνταξης

Με τη σειρά του, ο Διονύσης Τεμπονέρας σχολίασε πως γύρω από τον πρωθυπουργό συσπειρώνεται ένα επιχειρηματικό και πολιτικό σύστημα εξουσίας που χτίζεται με τη λογική ενός ακραίου αντιδραστικού νεοφιλελεύθερου αφηγήματος, κάνοντας ταυτόχρονα αναφορά στην ανάγκη για μια ρεαλιστική διέξοδο.

Αυτό που σχολίασε χαρακτηριστικά είναι το ότι «το ορθό ερώτημα δεν είναι ποιος αλλά πώς απέναντι σε αυτό το αντιλαϊκό πολιτικό σύστημα είναι ανάγκη να συγκροτηθεί ένα πλατύ μέτωπο δημοκρατίας».

Πώς, όμως; Όπως δήλωσε και ο ίδιος, αυτό θα συγκροτηθεί με τη συμμετοχή της κοινωνίας και των κομμάτων που αυτοπροσδιορίζονται στον προοδευτικό χώρο διατηρώντας την πολιτική τους αυτοτέλεια και φυσιογνωμία.

Παράλληλα, αφού σχολίασε με τους συντρόφους του που αποχώρησαν από το ΣΥΡΙΖΑ, υπογράμμισε την ανάγκη για πρόσθεση και όχι αφαίρεση. «Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να αναλάβει πρωτοβουλίες ανασύνταξης χωρίς ίχνος μικροκομματικής ιδιοτέλειας. Ο Στέφανος Κασσελάκης έχει την εντολή αλλά και την ευθύνη να φέρει πάλι το ΣΥΡΙΖΑ σε κυβερνητική τροχιά».

Στέφανος Κασσελάκης: Σε ρόλο τρολ ή από μηχανής θεού;

Έκπληξη προκάλεσε η αιφνιδιαστική εμφάνιση του Στέφανου Κασσελάκη στην εκδήλωση, παρά την αρνητική διάθεση που επικοινώνησε το κόμμα τις προηγούμενες ημέρες. Ενώ κατά την είσοδό του δέχτηκε ορισμένες αποδοκιμασίες, στη συνέχεια οι ομιλητές του πάνελ ζήτησαν «να κρατηθεί ένας πολιτισμός» και ανέφεραν πως θα του δοθεί ο λόγος να απευθύνει ένα σύντομο χαιρετισμό. Ο ίδιος, ωστόσο, δεν απηύθυνε κάποιο χαιρετισμό και αποχώρησε από το θέατρο λίγη ώρα πριν ολοκληρωθεί η εκδήλωση. Γιατί; Γιατί να υπερτονίσει την παρουσία του με μια αιφνιδιαστική εμφάνιση, σε μια εκδήλωση με τίτλο «Ποιος είναι εναντίον του Μητσοτάκη;», χωρίς να πει λέξη και να μιλήσει για τη στάση του και το δρόμο που πρέπει να χαράξει η Αριστερά; Γιατί μπορεί να γελάμε με τη συμπεριφορά αυτή και το επικοινωνιακό σόου, που μόνο ως τρολ μπορεί να χαρακτηριστεί, ωστόσο στο τέλος της ημέρας μένει η υπόνοια της αυτοαναίρεσης, της υπονόμευσης της προσπάθειας ανασυγκρότησης κι ενός ελαφριού, αφ’ υψηλού εμπαιγμού προς τους υπόλοιπους.

Το επιμύθιο της χθεσινής βραδιάς είναι πως η σημαντική εκδήλωση της Εφημερίδας των Συντακτών μπόρεσε επιτέλους να ανοίξει τη συζήτηση για την τεράστια αμηχανία αλλά και τον κίνδυνο που υποβόσκει για το κενό πολιτικής εκπροσώπησης στην αντιπολίτευση. Όμως η αμηχανία και ο κίνδυνος μάλλον θα εξακολουθούν να πρωταγωνιστούν. Το μεγάλο ερώτημα είναι τι συμβαίνει πέρα από τις κενολογίες; Υπάρχει φως στον ορίζοντα; 4 μήνες πριν από τις Ευρωεκλογές, μπορούμε να μιλάμε για έναν σχεδιασμό με σημαντικό ιδεολογικό πολιτικό στίγμα; Υπάρχει κάποιο σοβαρό πρόγραμμα, κάποια ουσιαστική εναλλακτική πρόταση ή θα αρκεστούν στο να επαναφέρουν το διχαστικό δίλημμα «Κασσελάκης/Ανδρουλάκης», το οποίο περισσότερο θα απομακρύνει τους ψηφοφόρους, παρά θα τους προσελκύσει;

Φωτογραφία: ©Eurokinissi