Το συνέδριο διοργάνωσε ο Όμιλος «Αριστόβουλος Μάνεσης» σε συνεργασία με το ΕΚΠΑ για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του κορυφαίου συνταγματολόγου Αριστόβουλου Μάνεση, στην αίθουσα τελετών του Πανεπιστημίου Αθηνών. 

Είχε όλη την ελίτ των ειδικών, συνταγματολόγους, καθηγητές, δικηγόρους. Το σκάνδαλο των υποκλοπών ήταν στο το «βαρύ θέμα» στο περιθώριο του συνεδρίου.

Ο Πρόεδρος της Βουλής Κωνσταντίνος Τασούλας, στον χαιρετισμό του κατά την εναρκτήρια τελετή, αφού είπε για τον κορυφαίο συνταγματολόγο ότι «ο άνθρωπος ο οποίος κυνηγήθηκε από τη δικτατορία, υπέστη δεινά και απέδειξε ότι τελικά είναι σωστό αυτό που έχει λεχθεί, ότι είναι πιο εύκολο να αγωνίζεσαι για τις ιδέες σου, παρά να τις εφαρμόζεις», διάλεξε καθόλου τυχαία ένα απόσπασμα από ένα άρθρο του στο «Βήμα» της 7ης Απριλίου 1985 και προλόγισε την ανάγνωσή του ως εξής:

«Κατάλαβα γιατί το είχα κρατήσει, ο Αριστόβουλος Μάνεσης μιλάει για τη σχέση συνταγματολόγων και πολιτικής, λέει ότι οι συνταγματολόγοι ασχολούνται με το πολιτικό Είναι, αλλά μόνο ενόψει του συνταγματικού δέοντος και όχι ενόψει των προσωπικών πολιτικών ή κομματικών τους απόψεων. Αναβαθμίζει δηλαδή την αποστολή τους και την περικλείει στη σφαίρα την υγιή και τη φωτεινή του συνταγματικού δέοντος. Τοποθετείται πάνω σε θέματα της τότε συγκλονιστικής πολιτικής επικαιρότητας, με τρόπο ο οποίος δεν ήταν σύμφωνος με τη γενικότερη πολιτική του, με τον γενικότερο πολιτικό προσανατολισμό του ευρύτερου χώρου στον οποίο πολιτικά ανήκε. Και γράφει το εξής, τελειώνοντας εκείνο το κείμενο: "Συμβαίνουν όμως και άλλα τινά, υπάρχουν άνθρωποι και μάλιστα πολιτικοποιημένοι με προοδευτικές αντιλήψεις, οι οποίοι, άλλοι καλοπροαίρετα, άλλοι αφελείς, άλλοι κακόπιστοι, άλλοι εμπαθείς, υπαινίχθηκαν ή υπέδειξαν ότι ορισμένοι δημοκρατικοί ή προοδευτικοί-αριστεροί συνταγματολόγοι -που η επιστημονική γνώμη τους για συγκεκριμένα ανακύπτοντα ζητήματα δεν συνέφερε προς την αλλαγή στην οποία τεκμαίρεται ότι διάκεινται συμπαθώς- θα έπρεπε να σιωπήσουν ή ακόμη καλύτερα, μάλλον χειρότερα -εδώ είναι ο Όσκαρ Ουάιλντ-, να εφεύρουν επιχειρήματα που να στηρίζουν ή πάντως να καλύπτουν συγκεκριμένους πολιτικούς χειρισμούς και μεθοδεύσεις που επιχειρήθηκαν προσφάτως».

Ο πρόεδρος της ΑΔΑΕ Χρήστος Ράμμος ήταν και εκείνος συμμετέχων στο συνέδριο. Ο «Χ. Ράμμος, Επίτιμος Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας, Πρόεδρος της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών» θα μιλούσε στην ενότητα «Η επίδραση του Αριστόβουλου Μάνεση στην ελληνική νομολογία».

Ο Καθηγητής Δημοσίου Δικαίου Κοινωνικής Ασφάλειας Ξενοφώντας Κοντιάδης ήταν και εκείνος παρών και αποτύπωσε το γενικότερο κλίμα με την παρακάτω ανάρτηση: «Χθες το απόγευμα, στο Συνέδριο για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του μεγάλου συνταγματολόγου Αριστόβουλου Μάνεση, μίλησα για την επικαιρότητα του εγγυητισμού του μπροστά στις ακραίες πρακτικές ενός βαθέος κράτους που ζούμε σήμερα, αλλά και τις διαδοχικές κρίσεις των τελευταίων χρόνων. Ο Μάνεσης, που είχα την τύχη να παρακολουθήσω τα μαθήματά του ως προπτυχιακός φοιτητής στη Νομική Σχολή της Αθήνας, δεν πρόλαβε τις κρίσεις του 21ου αιώνα. Έφυγε από τη ζωή το καλοκαίρι του 2000. Το μεγαλύτερο και σημαντικότερο μέρος του έργου του είναι αφιερωμένο στην κρίση της δημοκρατίας και των δικαιωμάτων τα πέτρινα μετεμφυλιακά χρόνια. Απέναντι στο συντηρητικό Σύνταγμα του 1952 και το παρασύνταγμα που το συνοδεύει, ο Μάνεσης προτάσσει την εγγυητική λειτουργία του Συντάγματος σε συνάρτηση με έναν πολυσυλλεκτικό θετικισμό. Ήδη λίγα χρόνια πριν από τον θάνατό του είχε υποστηριχθεί ότι "κάτι στο Συνταγματικό Δίκαιο του Μάνεση ανήκει σε μια εποχή που έληξε". Κι όμως, να που αυτός ο εγγυητισμός έγινε πάλι επίκαιρος. Με την ευκαιρία, στη συζήτηση που ακολούθησε ξεφύγαμε από το θέμα του τραπεζιού και "τσακωθήκαμε" για τις υποκλοπές και τις συνταγματικές τους εκφάνσεις. Εκείνη τη στιγμή μπήκε στο αμφιθέατρο ο πρόεδρος της ΑΔΑΕ Χρήστος Ράμμος, προσκεκλημένος ομιλητής για το αμέσως επόμενο τραπέζι, και απέσπασε ένα θερμό, αυθόρμητο χειροκρότημα από όλη την αίθουσα!».

Tα 100 χρόνια από τη γέννηση του μεγάλου συνταγματολόγου Αριστόβουλου Μάνεση.