Ο «Συνεργός» είμαστε όλοι εμείς (θεατρική κριτική)

O Γιώργος Χριστοδούλου έγραψε και σκηνοθέτησε το έργο Ο Συνεργός που ανέβηκε για δεύτερη χρονιά στο θέατρο Επί Κολωνώ. Μια παράσταση επίκαιρη, για τη συνέργεια της κοινωνίας που γνωρίζει τις εγκληματικές συμπεριφορές και δεν μιλά αλλά και για το σημείο στο οποίο μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος ώστε να προστατέψει το μυστικό του.

Ο «Συνεργός» είμαστε όλοι εμείς (θεατρική κριτική)
ΠΡΟΒΟΛΗ

Με αφορμή τη δολοφονία μίας νεαρής κοπέλας από τη Βέροια, από τον «συντετριμμένο» σύντροφό της, που συγκλόνισε την ελληνική κοινωνία του 2000, ο Γιώργος Χριστοδούλου έγραψε και σκηνοθέτησε το έργο Ο Συνεργός που ανέβηκε για δεύτερη χρονιά στο θέατρο Επί Κολωνώ. Ο συγγραφέας δεν επικεντρώνεται στο θύμα ούτε στον θύτη, όπως τα δελτία ειδήσεων της εποχής…

Την επιμέλεια του σκηνικού (που κατασκεύασαν οι Αλέξανδρος Γαρνάβος και Τζίνα Ηλιοπούλου) έχει ο σκηνοθέτης. Τοποθετεί, ακόμα και σχηματικά, μέσα από μία κατάλευκη κατασκευή-σαλόνι, που έρχεται σε αντίθεση με την υπόλοιπη μαύρη σκηνή, στο επίκεντρο της δράσης, τη σχέση των δύο συζύγων, του Αποστόλη και της Τασούλας. Οι σχέσεις τους, όπως μαρτυρά και η θέση τους επάνω στη σκηνή, θα κλονιστούν ανεπανόρθωτα και ο αλέκιαστος, προστατευμένος χώρος τους, θα λερωθεί, μετά την αποκάλυψη του μεγάλου μυστικού...

Ο Γιώργος Χριστοδούλου, που είχε στη διάθεσή του τον περιορισμένο χώρο της μικρής σκηνής του Επί Κολωνώ, επιλέγει να εμπλέκει τις σκηνές του, χρησιμοποιώντας τις τεχνικές του fade in και fade out. Τρεις αναλογικές τηλεοράσεις, σύγχρονες της αφήγησης, προβάλλουν αναμνήσεις, θυμίζοντας στο κοινό το ξέγνοιαστο παρελθόν σε αντίθεση με το ταραγμένο σκηνικό παρόν, ενώ άλλοτε υπογραμμίζουν τη συνέργεια και συνενοχή του περίγυρου, μέσα από ειδησεογραφικά δελτία της εποχής, γύρω από το κεντρικό γεγονός.

Όταν πια ο Αποστόλης συλλαμβάνεται, δεν φεύγει από κάποια έξοδο επάνω στη σκηνή αλλά περνάει μέσα από το κοινό, μέσα από την κοινωνία που κοιτάει αλλά κάνει πως δεν βλέπει, συν-κοινωνώντας τον «τιμητικό» χαρακτηρισμό του «Συνεργού» του τίτλου.

Η μουσική της παράστασης, με επιρροές από την παράδοση αλλά και με ένα «κλείσιμο του ματιού» σχετικά με την εξέλιξη της πλοκής, είναι του Γιάννη Λατουσάκη, τα βίντεο επιμελήθηκαν οι Αλέξης Ορφανίδης και Δομνίκη Μητροπούλου, ενώ τους φωτισμούς ανέλαβε η Ναυσικά Χριστοδουλάκου.

Μια ευφυής σκηνοθετική προσέγγιση και μια παράσταση γεμάτη σύμβολα, με εξαιρετικές ερμηνείες χαρακτήρων, βασισμένες στη συμπεριφορική έρευνα, που πασχίζουν να κρύψουν, να αποπροσανατολίσουν και να συνεχίσουν να ζουν. Έπαιξαν οι ηθοποιοί Φανή Παναγιωτίδου, Μαρία Προϊστάκη, Χρήστος Κοντογεώργης, ενώ ξεχώρισε ο Γιώργος Τριανταφυλλίδης στον ρόλο του δολοφόνου. Στο βίντεο της παράστασης εμφανίζεται η ηθοποιός Αθηνά Σακαλή.

Μια παράσταση επίκαιρη, για τη συνέργεια της κοινωνίας που γνωρίζει τις εγκληματικές συμπεριφορές και δεν μιλά αλλά και για το σημείο στο οποίο μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος ώστε να προστατέψει το μυστικό του. Μια παράσταση, που απαντά τελικά, με τον πιο άσχημο τρόπο, στο ερώτημα που τίθεται στην πρώτη σκηνή: υπάρχουν καλά κρυμμένα μυστικά που δεν ξέρουμε για όσους έχουμε δίπλα μας;

Ο ΣΥΝΕΡΓΟΣ του Γ. Χριστοδούλου | 2ος Χρόνος | Θέατρο Επί Κολωνώ

Ακολουθήστε το 20/20 Magazine στο Google News, στο Facebook, το Twitter και το Instagram.
ΠΡΟΒΟΛΗ