ΠΙΣΤΕΨΕ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ
Είναι μια πληθώρα υπόπτων. Μια σεσημασμένη ομάδα γνωστών-αγνώστων της αοριστίας. Όλοι το κάνουμε: πάντα, στη συζήτηση για ένα (παρολίγον ή τετελεσμένο) έγκλημα, κάπως τελικά θα καθίσουμε στο σκαμνί κάτι μεγάλο, ανθρωπομορφικό μα καθόλου συγκεκριμένο. Ο καπιταλισμός, η μοίρα, η χώρα, το κράτος, οι θεσμοί, τα συμφέροντα… Φυσικά, το πιο συνηθισμένο, το πιο αγαπημένο μου, το πιο αόριστο απ’ όλα: το σύστημα.
Οι ευρωεκλογές είναι μια μεγάλη ευκαιρία να καταδικαστεί η κυβερνητική πολιτική, η συντηρητική στροφή της Ε.Ε. και η άνοδος της ακροδεξιάς.
Είναι κοινή πεποίθηση, απλώς κυκλοφορεί σε διάφορα στόματα με διάφορες λέξεις. Οι θεσμικοί το λένε χαλαρή ψήφο, οι δημοσιογράφοι ευκαιρία για συμπεράσματα, οι δημοσκόποι θεσμοθετημένη δημοσκόπηση, τα καφενεία “ωχ μωρέ, δεν μας χέζεις με τους πουθενάδες…”. Πάντως όλοι το ‘χουν τούμπανο: οι Ευρωεκλογές είναι σχεδόν ανέκδοτο. Και μόνο η Ευρωπαϊκή Ένωση τις έχει για καμάρι, φανερό αλλά κούφιο.
Διαβάζω:
Θα σπάσουν;
Εσείς που μιλάτε για τον φόβο που δεν θα βιώσετε ποτέ.
Η κύρια είδηση είχε ως εξής: Ο θύτης παραμόνευε. Την πλησίασε έξω απ’ το τμήμα. Τη μαχαίρωσε πέντε φορές. Κατόπιν αυτοτραυματίστηκε. Σήμερα ωστόσο, προέκυψε μια πρόταση ακόμα: Ζήτησε αμέσως τη μεταφορά του στο ψυχιατρείο. Γιατί;
Η πρωθυπουργική ύβρις πρέπει να τιμωρηθεί. Οι 49 φοιτητές χρειάζεται να δικαιωθούν και να καταπέσουν οι αστήρικτες κατηγορίες εναντίον τους.
Όταν η κυβέρνηση παρακολουθούσε τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ, δεν μίλησες - δεν ήσουνα με το ΠΑΣΟΚ. Όταν η κυβέρνηση άφησε της Εύβοια να καεί ως τη θάλασσα, δεν μίλησες - δεν ήσουν απ' την Εύβοια. Όταν η κυβέρνηση κουνούσε το δάχτυλο για την ασφάλεια των τρένων που σκότωσαν 57 ανθρώπους, δεν μίλησες - δεν ανεβαίνεις σε τρένα. Τώρα που η κυβέρνηση φαίνεται να 'χει μοντάρει τις συνομιλίες που την καίνε, θα μιλήσεις; Και γιατί να μιλήσεις, ραγιά μου;
Όταν λέμε κακή δημοσιογραφία, συνήθως αυτό σημαίνει κρατικά non paper, εντολές κάτω απ’ το τραπέζι, τραγελαφικές συγκαλύψεις και βιασμό της προσωπικής ζωής. Κι αυτά όντως συμβαίνουν κι αποτελούν αναφανδόν κακή δημοσιογραφία. Όμως η προβληματική εφαρμογή της τέταρτης εξουσίας δεν σταματά εκεί.
Κάνουν ό,τι θέλουν και δεν τους αγγίζει κανείς. Μπράβο Έλληνες, τουλάχιστον λέτε τη Βόρεια Μακεδονία «Σκόπια» και χαίρεστε. Μη ικανοί για κάτι παραπάνω.
Ποιο είναι το μέτρο της αθωότητας; Ποιες είναι οι απαιτήσεις της ενοχής; Πόσο αθώος μπορεί να είν’ ένας ερωτευμένος με τη δωδεκάχρονη; Θα ήταν το ίδιο αθώος αν δεν είχε τις φιλίες που όλοι ξέρουμε πως έχει; Πφφφφφ… Ψύλλοι στ’ άχυρα ενός λαού που βλέπει την ανθρωπιά του να καίγεται. Κι απολαμβάνει το θέαμα.
Άλλη μια χρονιά που συζητάμε τα παραλειπόμενα μιας τελετής Απονομής Βραβείων Oscar. Εντάξει, δεν υπήρχε αμφιβολία ότι ο Nolan θα έσκιζε. Το χάσμα μεταξύ της Δουνκέρκης και του Oppenheimer ήταν δυσβάσταχτο σχεδόν. Δεν ήταν, όμως, αυτό που περίμενε το Hollywood για να επαναπαυθεί στις δάφνες του;