ΠΙΣΤΕΨΕ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ
Το νομοσχέδιο για τον γάμο των ομοφύλων, οι φοιτητικές καταλήψεις που γίνονται με αφορμή την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων και τα αγροτικά μπλόκα στριμώχνουν για τα καλά την κυβέρνηση, η οποία μάταια ψάχνει λύσεις. Το παράδοξο είναι ότι, ενώ η κοινωνία εξακολουθεί να υποφέρει και να προβληματίζεται, η αντίδρασή της δεν είναι ανάλογη του μεγέθους των προβλημάτων που αντιμετωπίζει.
Έχει δικαίωμα μια γυναίκα να νοικιάζει τη μήτρα της;
Σ’ έναν ιδανικό κόσμο θ’ απαντούσα: Κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα να κάνει το κορμί του ο,τι γουστάρει. Σε τούτον εδώ, που καθόλου τέλειος δεν είναι (και παρόλο που δεν έχω μήτρα κι άρα δεν είμαι διόλου αρμόδιος ν’ απαντήσω), παίρνω την ευθύνη της θέσης: Όχι, δεν έχει. Κι εξηγούμαι…
Ο Άλλος Άνθρωπος ανθρώπινα καίγεται. Ο Κώστας Πολυχρονόπουλος βλέπει ξάφνου αλεξίπυρες ασπίδες να σηκώνονται γύρω του. Ένα περίπου deja vu υπενθυμίζει ότι κοντά οκτώ μήνες πριν, η Κιβωτός όμορφα βούλιαζε σ’ έναν κατακλυσμό σκανδάλων. Κι η θάλασσα της κοινής γνώμης γέμισε σωσίβια για τον πατέρα Αντώνιο. Μια χώρα ευαίσθητα σκληρή, μια επιλεκτική ανάγνωση, αντανακλαστικά μονίμως έτοιμα για σταυροφορίες και σκοπιές στην πολεμίστρα. Μόνο που ο φανατισμός δεν εξυπηρετεί κανέναν.
Η ινφλουένσινγκ σύλληψη ενός επίδοξου παιδοβιαστή με πρωταγωνιστές άντρες της ΕΛ.ΑΣ
Κατάφεραν το απίθανο από τη συχνότητα του ΣΚΑΙ. Την ώρα που συνήθως ψάχνουν τρόπο να προσπεράσουν τις ειδήσεις που «καίνε» για να ασχολείται ο κόσμος με ζητήματα δευτερεύουσας σημασίας, το ζευγάρι Οικονόμου-Παυλόπουλου κατάφερε να τους βρίζει όλη η Ελλάδα, ξεχνώντας και την ίδια την ακρίβεια!
Ο άγρυπνος ρεπόρτερ μας δεν κοιμήθηκε, έψαξε και βρήκε ένα σφηνάκι είδησης για να πάει καλά η μέρα!
Ένα μεγάλο “δεν μας χέζεις!” πλανάται πάνω απ’ τη μισή χώρα. Ένα μεγάλο χειροκρότημα ίπταται πάνω απ’ την άλλη μισή. Λαός και Κολωνάκι θυμήθηκαν το ιερό τοτέμ και στάθηκαν ανεπιφύλακτα στο πλάι του. Δημοσιογράφοι και πανελίστες σπεύσανε ν’ αγκαλιάσουν τα παιδιά που “κάνουν τη δουλειά τους”. Άλλωστε, καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή, σωστά;
Γράφει η Αρετή Ξενικάκη
Ψιλά γράμματα. Το νομοσχέδιο θα κατατεθεί, θα ψηφιστεί, θα περάσει. Και δεν θ’ ανατραπεί προτού προλάβει η κοινωνία να το μεταβολίσει. Μα εγώ συνεχίζω κόντρα σε δεινόσαυρους που εκ των πραγμάτων θα ηττηθούν, είπαμε, για να γλιτώσω τη χλεύη των γενιών που έρχονται. Και να μπορώ να κοιτάω τους πιτσιρικάδες χωρίς να ντρέπομαι…
Η ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα περιμένει με αγωνία το νομοσχέδιο για την ισότητα στον γάμο. Ένα νομοσχέδιο που αποτελεί διαχρονικό αίτημα για την κοινότητα και συζητιέται για πολλά χρόνια, στην κοινωνία και την πολιτική. Κι όπου συζητιόταν, οι φωνές ήταν πάντα αντίστοιχα παθιασμένες και συναισθηματικές. Η εξέλιξη αυτή (θα μπορούσε να) είναι μνημειώδης, ιστορική για μια χώρα στην οποία η ομοφοβία και το μίσος επικυρώνονται από το ίδιο το κράτος. Ακόμα και αυτές τις μέρες. Όμως, πέρα από την ιστορικότητα της στιγμής, θα πρέπει να σταθούμε λίγο και στα πραγματικά γεγονότα.
Ο κ. Μητσοτάκης εμφανίζεται παντοδύναμος και ουσιαστικά κυβερνά χωρίς αντίπαλο. Απαιτείται μια ειλικρινής συνεργασία πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων στην κεντροαριστερά, η οποία δε θα είναι ένα αντίγραφο ή μια επανάληψη του ΠΑΣΟΚ ή του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά κάτι νέο.
Μια κοινωνία στρουθοκάμηλος, είναι γνωστό, ποτέ δεν θα μπορέσει να πετάξει.