Και κάπως έτσι, φαινομενικά "φυσιολογικοί" -προ κρίσης- άνθρωποι, “βγήκαν απ’ τη ντουλάπα”.

Άλλοι ενδεδυμένοι με τη φορεσιά του “κυρ Παντελή”, άλλοι παίζοντας τον ύμνο των SS στο Δελτίο Ειδήσεων που παρουσίαζαν και άλλοι με σφιχτοδεμένη γραβάτα και λευκό κολάρο.

Είναι αυτοί που ψήφισαν για να “καθαρίσει” ο Μητσοτάκης τα Εξάρχεια, αλλά θαυμάζουν την καθαριότητα στα “Κολωνάκια”.

Είναι αυτοί που τρέμουν με τα τρικάκια και τις μπογιές του “Ρουβίκωνα“, αλλά θα έκαναν με καμάρι γαμπρό τους τον Άρη Φλώρο και το Βασίλη Μηλιώνη της Energa και της Hellas Power.

Eίναι αυτοί που δεν τους ενοχλεί το «πρεζάκι», ο ομοφυλόφιλος, ο εγκληματίας ή ο αλλοδαπός. Τους ενοχλεί το φτωχό πρεζάκι που δεν έχει οφσόρ. Ο φτωχός ομοφυλόφιλος που δεν είναι σελέμπριτι, επιχειρηματίας ή σύμβουλος πρωθυπουργού. Ο φτωχός εγκληματίας που δεν έχει μονοπύθμενα δεξαμενόπλοια με σημαία Παναμά και ο φτωχός αλλοδαπός (πρόσφυγας, μετανάστης) που δεν είναι Σαουδάραβας κροίσος - επενδυτής. 

Είναι αυτοί που δεν τους ενοχλεί η κόκα της Μυκόνου, αλλά η “σίσα” της Ομόνοιας.

Είναι αυτοί, οι μικροαστοί, που σιχαίνονται τους παρίες, τους «διαφορετικούς» και τους κατατρεγμένους. Που αισθάνονται ασφάλεια μόνο με την αστυνομοκρατία που εκκενώνει καταλήψεις και δέρνει νέους στις πλατείες - και ας σφυρίζουν οι σφαίρες γύρω τους και ας κακοποιείται ή δολοφονείται η γυναίκα του διπλανού διαμερίσματος («κάτι θα του έκανε και αυτή και την δολοφόνησε εν βρασμώ»).

Είναι αυτοί που φρίττουν με τα γκράφιτι στην πυλωτή του Πορτοσάλτε, αλλά ανέχονται -κάποιοι με αρρωστημένη ανακούφιση, άλλοι δικαιολογώντας- την αστυνομική βαρβαρότητα, την προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και το ξύλο μέχρι θανάτου από καταστηματάρχες σε οροθετικούς ομοφυλόφιλους.

Για αυτούς το πρόβλημα είναι:

Οι άθεοι και όχι οι απατεώνες της πίστης.

Τα "Εξάρχεια" και όχι οι "Εκάλες". 

Οι φτωχοδιάβολοι που κλέβουν γάλα για το παιδί τους και όχι η εισοδηματική ανισότητα.

Το σκουλαρίκι στο φρύδι και όχι η καλοσιδερωμένη γραβάτα.

Τα "πρεζάκια" και όχι οι έμποροι ναρκωτικών.

Το λάθος όμως που κάνουν οι "νοικοκυραίοι", οι ακροδεξιοί, οι πατριδοκάπηλοι και τα νεοφιλελεύθερα "σκουπίδια", είναι πως νομίζουν ότι οι διαφορές μας είναι ιδεολογικές, πολιτικές ή έχουν να κάνουν με κάποιο κομματικό μηχανισμό.

Αδυνατούν να αντιληφθούν πως οι διαφορές μας είναι χαοτικές και διαχρονικά πανανθρώπινες.

Από την απαρχή του ανθρώπινου πολιτισμού.

Από τη μέρα της πρώτης συναλλαγής, που το κέρδος έγινε αυτοσκοπός και οι αριθμοί τσαλαπάτησαν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Έως σήμερα.

Έως αύριο.

Μάλλον για πάντα.